अक्कलकोटकर स्वामी
देवनागरी
|
|
अक्कलकोटकर स्वामीः (जल्मः ? – समाधी 1878). जाका दत्ताचो अवतार मानतात असो एक सत्पुरूश. दत्त संप्रदायाच्या इतिहासांत हाका म्हत्वाची सुवात आसा. हाचे सुरवातीचे जिणेविशीं कांयच म्हायती मेळना. 1857 त तो अक्कलकोट हांगा आयलो आनी अखेर मेरेन थंयच रावलो. लोक ताका अक्कलकोटचे स्वामी ह्याच नांवान वळखताले. एकदां कोणे तरी ताच्या मूळ स्थाना विशीं जेन्ना ताका प्रस्न केलो तेन्ना ताणें जाप दिली- “आमी कर्दळीबनांतल्यान भायर सरून बंगाल देश, गंगा- गोदातटाक हीं थळां भोंवत भोंवत निमणे हांगा आयले.” कर्दळीबनांतल्यान भायर सरले, हे ताचे सांगणे वेल्यान ताच्या भक्तांनी 1458 वर्सा कर्दळीबनांत (श्रीशैल) निजानंदाक गेल्लो नरसिंह सरस्वतीच ह्या स्वामीच्या रूपान परत अवतार घेवून आयला अशेंच निश्चित केलें.
अप्रुपांच्यो लिला आनी चमत्कार हांणी ताची जीण पुराय भरल्या. ताचें उलोवप- वागप एकेकदां ल्हान भुरग्या सारकें आनी एकेकदां पिशां सारकें आसतालें. शेंकड्यानी भावीक लोक ताच्या दर्शना खातीर येताले. तातूंत राजे- म्हाराजे हांचोय आस्पाव आसतालो. तो कोणाच्याच प्रस्नांक सारकी जाप दिना आशिल्लो. ताणें केल्ल्या वावराक लागून महाराष्ट्रांत दत्त उपासनेचो प्रसार मोट्या प्रमाणांत जालो. स्वामाचें एक आवडींचें भजन आशिल्लेः- शिव शंकर नमामि शंकशिवशंकर शंभो ये गिरिजापति भवानिशंकर शंभो|| संतमहंतां होती भेटी हरुषें नाचूं वाळवंटी|
ध्यानस्त अवस्थेंत स्वामी विराय शिवाचें ध्यान करतालो असें सांगतात. ताणें सबंद महाराष्ट्रांत गुरूसंप्रदाय वाडयलो. चैत्र वद्य शके 1800 दिसा तो निजानंदांत विलीन जालो. अक्कलकोट हांगा ताची समाधी आसा.[1]
पळेयात
बदलसंदर्भ
बदल- ↑ कोंकणी विश्वकोश