आबोली कोंकणी मांडो
आबोली
एक दीस भागींत आवं गेलोलीं,
थंयचीं आडुंक दोन तीन आबोलीं,
तीं घेवून, घारा आवं वयतालीं,
वाटेर एका चल्यान मागन घेतलीं
आबोलीं आवं सदांच आडतलीं
तुकाच दितलीं,
तुमघे घारा कोण आसाय रे फुळां माळ्थलीं
आबोलीं दितानां धुकानीं आवं रडलीं
माका माळूंक जाय म्हुण आडललीं
काजाराचे आटे-विटे काडतालीं,
तेदनां आंकार आवं आसललीं.
आबोलीं आवं सदांच आडतलीं
तुकाच दितलीं,
तुमघे घारा कोण आसाय रे फुळां माळ्थलीं.
देवा तुज्या लागीं मागतां
फेलीज म्हुण तूं माका आतां
काजाराचे आंवडे विते कादतां
दुकां गळोवन .
आबोलीं आवं सदांच आडतलीं
तुकाच दितलीं,
तुमघे घारा कोण आसाय रे फुलां माळ्थलीं