ईस्टर

देवनागरी

Romi

किरिस्तांव लोकांची म्हत्वाची परब. हाका ‘पास्कांची परब’ अशेंय म्हण्टात.पालोस्तीन देशांत रोमन आनी ज्यू लोकांनी एकठांय येवन जेजू क्रिस्ताक खूरसार जिवेशी मारलो. उपरांत तिसऱ्या दिसा (आयतार) जेजू क्रिस्त परतो जिवो जालो. ह्या प्रसंगाची याद म्हूण ईस्टर मनयतात.

वसंद ऋतूंत पयले पुनवेउपरांत येवपी आयताराक ही परब मनयतात. ईस्टर खंयच्या आयताराक मनोवचो हेविशीं जायते मतभेद आसले. इ.स. 325 वर्सा किरिस्तांव धप्मगुरुंनी हो वाद मिटयतना 21 मार्च उपरांत येवपी पुवनेक ही परब मनोवची अशें सांगलें. लीग ऑफ नेशन्सचे कॅलेंडर कमिटीन हे विशीं आनीक एक फावट विचार केलो. तेवरवीं 1928 वर्सा संसदेन एक कांयदो संमत केलो. तातूंत एप्रिलाच्या दुसऱ्या शेनवारा उपरांत येवपी आयतार, ईस्टरच्यो दीस म्हूण मानचो हो थाराव संमत केलो. दुसऱ्या शतमानासावन ‘जेजू क्रिस्त परतो जिवो जालो,देखून सगळ्यांक दिल्ली समरदना’ ह्या अर्थान हो दीस मनयतात.

अस्तंतेच्या राश्ट्रांनी ईस्टरविशीं जायत्यो आख्यायिका आनी समज चलतात. पूर्विल्ल्या अँगलो सॅक्सन लोकांच्या मताप्रमाण ईस्टर ही ऋतूची देवता आसून तिच्या उगडासाक ही बरप मनयतात. हे लोक एप्रिल-मे म्हयन्यांत ही परब मनयताले. कांय जाण हे परबेक पूर्विल्ल्या काळांत चलतल्या विशुवदिसाच् (equinox) परबेचो वांटो मानतात. पोरने चालीचो इंग्लीश लोक ह्या दिसा सूर्य नाचता, अशें मानतात. त्या दिसा ते सुर्यवटेन तोंड करून बसतात. कांय हालतकच ताचेवेलें किर्ण हालता आनी तें किर्ण नाचिल्ल्यावरी दिसता. हेच तरेची चाल आयर्लंड देशांतूय दिसता.

संवसारांतले सगळे किरिस्तांव लोक ही परब व्हडा उमेदीन मनयतात. इगर्जांचेर रंगरंगयाळी रोशणाय करतात. सगळे नवे नवे भेस करून इगर्जांनी वतात. घरांत बरें जेवणखाण करतात. ह्या दिसा खुरीस, तांतीं, बोकडेपेटो हांच्यो कुरो करतात. ह्या दिसा तांतीं वांटपाची चाल चलता. तांतयांतल्यान नवो जीव जल्मता, देखून जेजूच्या जिवो जावपाकडेन ताचो संबंद लावन हे गजालीकडेन तांतीं ‘कुरू’ वा ‘प्रतीक’ हे नदरेंतल्यान पळेतात.