घोराचे सुख

घोराच्ये सुख हे एक तियात्राचें पुस्तक।

पुस्तकाची म्हायती

हे पुस्तक लेखक रेमी कोलासो हांचानी बरयला. पुस्तकाची पयली आवृती – 2006,उजडावपी:गोपालक्रिशना पाडगांवकर सचिव, गोंय कोंकणीअकादमी,पणजी,छापपी:कस्तुरी ग्राफिक्स,धावली फोंण्या गोंय, मुखेल आनी भितरले चित्र:दोमनीक कोरडो, मोल:50 रूपया.

लेखकाची म्हायती

लेखकाचो जल्म 19 सितेंमबर 1925 सांवोड्या जालो. मुळावे शिक्षण गोंयान जाले. 25 वर्सा फुडले शिक्षण घेवपाक मोंबय गेलें. भागींत्लो मोग तियात्रेक ओसतोरेची भुमिका करून कानकोनचे माचेयेर पयलेच फावट पावले. 1995 वर्सा आपलो पयलो तियात्र सातवो साक्रमेंत बरोवन माचयेर दाखयलो. भावपानाचो कायदो, सुख तरवोतेंचे, म्हजो कुनहेड, घोराच्ये सुख, चोवथो मांदमेंट, जोलमाचो गाव, दोन कालजा, आता कोन सुखी, आताचो तेप, कितेक उपकारले, ओसतोरेचो मोग हि तियात्र माचयेर दाखयली. घराचे सुख नावाची केसेट उजवाडायली.

लेखकाक कलेच्या मळार 1991-92 वर्सा गोय राज्य संस्क्रुत पुरस्कार आनि 1971 वर्सा सिने टायमस पुरस्कार फावो जाला.

पात्रां

मारियन - बापूय
ऑनथिनीयो - व्हाडलो पूत
कारमेलीन - बायल
ओलवो - दूसरो पूत
हेलन - ओलव्याची बायल
जोस - तीसरो पूत
बेटी - जोसची बायल
मारीयो - धाकटो पूत
लिलीयन - भोयन
बोसटीयो - वोलखीचो मनीस
पा.विगर - गावचो विगर
फ्रांक - सोयरिकेचो पयलो न्हवरो
इवोन - सोयरिकेचो दुसरो न्हवरो

कथानक

लग्न जावच्या पयली चारूय भाव बरे मिळोन रावताले. तांचामदी कसलोच वाद जाय नासलो. चारूय भाव भयणीक खूप बरे करताले. तिन पूतांचे काजार जाल्या उपरान घरान वाद जावपाक सुरवाद जाला. धाकटो पूत पाद्रिचे शिक्षण घेतालोल. लिलीयनाक पयली फटिगं सोयरिक येता. सुनां मदि झगडी जाता. बायलांखतिर पूतां मदि गैरसमज जाता. सुनों वेगळेचार करपाक सोदतात. बापूय वेगळेपणाच्या र्निणया विरुद आसता. सुनों मदि मारहाण जाता. चुकिची जाणीव जाता. लिलीयनचे आयवोन बरोबर लग्न जाता. शेवटाक तिगूय सुनों आपूण आवय जावपाची गजल सांगतात. सगळे जांण कातार म्हूणोन तियात्र काबार जाता.

भाशा-शैली

क्रिस्ती समाजाची भास आसल्या कारणान मातशे समजोन घेवन थोड्या उतरांक अर्थ लावचो पडलो. थोडी उतरां वाचपाक कठिन आशिल्ली.

संवाद

सगळी जाणां उलयल्यांत. सगळ्यांमदी भासाभास जाला ती समजता.

वातावरण र्निमीती

तिनूय सुनों मदी झगडी जाता. ती एकामेकाक मारतात, आड्ड्यो मारतात, व्हडलो बोवाळ जाता. कोणाचो हात मोडटा, कोणाचो पाय मोडटा. तांचा मदी झगडी मिटोवपाक नन्डन मुखार वता. तेन्हा ताजा नाकाक धाकट्या भावाची बायल (बेटी) घास काट्टा.