जुआवं परमाणें जेजू क्रिस्ताचें शुभवर्तमान

देवनागरी

Romi

ಕನ್ನಡ್

जुआवं परमाणें जेजू क्रिस्ताचें शुभवर्तमान

Word of God window

The Rylands Papyrus is perhaps the earliest New Testament fragment; dated from its handwriting to about 125.

Bede translating the Gospel of John on his deathbed, by James Doyle Penrose, 1902

जुांवा पर्माणें जेजू क्रिसताचें शुभर्तमान

Gospel of John

जुांवा पर्माणें जेजू क्रिसताचें शुभवर्तमान

जुवांव जेजुचो मगाचो शीस. ताणें बरयल्लें शुभवर्तमान चारूय शुभवर्तमानां मदें निमाणें. जेजून ताका आपलो धर्मधूत जावंक विचून काडलो तेन्ना, तो तर्णोदानड्गो आसलो, पूण भव उतार पिरायेक तो पावललो. एफेज शारांत शेंबर वर्सां परियान तो जियेलो आनी थंयच जाणत्यांच्या मागण्यांक कान दिवन ताणें आपलें शुभवर्तमान बरयलें.

जुांव आनी ताचो भाव जाकब, जेबेदेवाचे पूत, बेथसायदा नग्रांतले; दग-ऊय आपल्या बापाय बराबर मासळी मार्पाचो धंदो कर्ताले. ते जुांव बातिसताचे शीस आसले आनी नाजारेतचो जेजू जुदेव लकाक देवान भासायललो सडवणार म्हण ते ताचे कडचें शिकलले. जेजून आपलो पाटलाव करुंक आपयल्ल्या मदें ते पयले. मागीर विंचून काडलल्या बारा धरंदुतां मदें हे दग-ऊय आसले.

पेद्रू बराबर समिया जेजुचो खल अणभव तांकां मेळ्ळो. एके खेरीत भाशेन जुांव जेजुचो प्राणमित्र, आनी देखुणूच “ जेजुचो मगाचो शीस” म्हण ताका नांव पडलें. निमाण्या जेवणार ताची स्वात हेंच दाखयता. खुर्सार प्राण सडच्या वेलार जेजून आपले आवयक जुांवाचे आधीन केली, आनी जुांवान हे “आपले” आवयक आपल्या घरा व्हेली. ह्याच खातीर, ताच्या शुभवर्तमानांत उंच आत्मीक जिविताची खबर आसा जाल्यार, आमी अजाप जावंक फावना. आपल्या शुभवर्तमानाचो हेतू खूद जुांवान स्पश्ट्पणीं सांगला : “ जेजू खरेपणीं क्रिसत आनी देवाचो पूत म्हण तुमी भावार्थ धर्चे खातीर आनी भावार्थ धरून ताच्या नांवा वर्वीं तुंकां जिवीत मेळचे पासत……” (२०/३०) हें सत रुजू कर्चे खातीर, जुांव जेजुच्या थड्या अजापांची आनी ह्या अजापां बराबर मेळ्ळले जेजुचे शिकवणेची खबर कर्ता. वाचपी हेर तीन शुभवर्तमानां वळखतालीं म्हण तो जाणो आसलो देखून, तांतूं कितें उणें आसा तें तो आपल्या शुभवर्तमानांत भरून हाडता. पूण हांतुंत तो सगळें मुखेल विशय्या खाला दवर्ता आनी हो विशय बारिक्साणीन इसकुटावन दिता.

१. जिविताचो सब्द

१:१ अरंबाक सब्द आसलो, आनी सब्द देवा सवें आसलो आनी सब्द देव जावन आसलो. २ सुरवातेक तो देवा सवें आसलो; ३ ताचे वरवीं सर्व वस्तु रचल्यात आनी रचलेल्यां वस्तूं मदें ताचे विणें आयलेलें कायच नां, ४ ताचे सवें जिवीत आसलें, आनी तें जिवीत जावन आसलें मोनशांचो उजवाड. ५ उजवाड काळोकांत पर्जळता, आनी काळोकान उजवाडाक आटापूंक नां. ६ देवान धाडलोलो एक मनीस आसलो: ताचें नांव जुआवं. ७ सगटांनीं भावार्त दवरचे खातीर उजवाडा विशीं गोवाय दिंवक म्हण तो गोवाय कसो आयलो. ८ तो आपुणूच उजवाड न्हय आसलो, पूण उजवाडा विशीं गोवाय दिंवक तो आयल्लो. ९ दर एका मनशाक उजवाडायतलो नीज उजवाड सब्द जावन आसलो. १० तो संवसारांत आसलो, आनी संवसार ताणेंच रचलोलो, तरूय संवसारान ताका अळखूंक नां. ११ आपल्यां मदें तो आयलो, आनी ताचेच परजेन ताका मानून घेतलो नां. १२ पूण आपणाक मानून घेतलेल्यां समेस्तांक, आपल्या नांवाचेर विस्वास थेवतेल्यांक, देवाचीं भुरगीं जावचें ताणें देणें दिलें. १३ हांकां रगतान न्हय, कुडीचे वडणेन न्हय, मनशाचे खुशेन-उय न्हय, पूण देवान जल्म दिला. १४ सब्द मनीस जालो आनी आमचे मदें जियेलो; तो कुरपेन आनी सतान भरलोलो; ताची म्हयमा आमीं देखल्या; ही म्हयमा बापाच्या एकल्याच पुताची खाशा म्हयमा. १५ ताचे विशीं गोवाय दीवन, जुआवं आर्डून म्हणलें: "हांवें तुमकां अशें सांगलेलें: 'जोरूय तो म्हजे उपरांत येता, तोरूय म्हजे आदीं आसलो देखून, तो म्हजे-वन व्हड', अशी हांवें तुमकां जाची खबर सांगल्या तो होच." १६ आनी ताचे सोपूर्णायेंतलें आमीं सगल्यांनीं घेतलां; कुरपेर कुरपा. १७ समूर्त मयजेसा वरवीं दिल्ली; कुरपा आनी सत जेजू क्रिस्ता वरवीं आयल्यांत. १८ देवाक कोणें कदींच पळेवंक नां; पुण बापाच्या गोपांत आसा त्या एकल्याच पुतान ताची अळोख दिल्या.

जुआवं बातिस्त आचो संदेश

The Preaching of St. John the Baptist by Pieter Bruegel the Elder

A 'Head of St John', in Rome

१९ ही जुआंवाची गोवाय: तूं कोणगाय म्हण ताचे लागीं विचारच्याक, जेदनां जुदेवांनीं यादनिकांक आनी लेवितांक जेरुजाल्याक थावन पाटयले, २० ताणें सारकें परगट केलें, ताणें नां म्हणलेंना; ताणें उग्टेपणीं सांगलें: "हांव क्रिस्त न्हय". २१ आनी ताणीं ताका म्हणलें: "तुं कोण तर? तूं एलियास?" ताणें तांकां म्हणलें: " हांव एलियास न्हय". "तुं प्रवादी बी?" आनी ताणें म्हणलें: "नां". २२ तेदनां ताणीं ताका म्हणलें: "अशें जाल्यार, तूं कोण? आमकां पाटयल्यात तांकां आमीं कितें सांगचें? तुजेच विशीं तूं कितें म्हणताय?" २३ जुआंवान  म्हणलें: "इजायास भाकणारान सांगून दवरलां: "सर्वेस्पोराची वाट निट करात, असो अरण्यांत एक ताळो बोब मारता' हताळो हांव". २४ तांकां फारीजेवांनीं पाटयलेले. २५ ताणीन ताचे लागीं आनींक-उय विचारलें: "तुं क्रिस्त न्हय, एलियास न्हय आनी प्रवादीय न्हय जाल्यार, सनान कशें दिताय?" २६ जुआंवान  परतीपाळ केलो: "हांव सनान दितां तो उदकान दितां; पूण तुमचे मदें एकलो आसा जाका तुमी अळखनांत. २७ तो म्हजे उपरांत येतलो, पुण ताच्यां व्हाणांची वादी सडुंक म्हाका फावो नां". २८ हें बेतानयेंत, जॉर्डनआचे पलतडी, जुआंव सनान दितालो थय घडलें

देवाचो मेंडरो

Lamb bleeding into the Holy Chalice, carrying the vexillum.

२९ दुसऱ्या दिसा  जेजूक आपणा-शीं येता तो देखलो आनी म्हणलें: "पळेयात हो देवाचो मेंडरो, संवसाराचें पाप काडता तो! ३० हाचीच खबर सांगून हांवें तुमकां अशें म्हणलां: 'म्हजे उपरांत कोणेकलो येता, पूण म्हजे आदीं तो आसलो देखून तो म्हजे वन व्हड'. ३१ हांवूच ताका अळकनासलों, पूण ताची अळोख   हांव उदकान सनान दियत आयलां." ३२ आनी  अशीय गोवाय दिली: "पारव्याच्या रुपान सर्गार्थावन आत्मो देंवलो आनी ताचेर थारलो तो हांवें देखलो. ३३ हांवूच ताका अळकनासलों, पूण जाणें म्हाका उदकान सनान दिंवक धाडला, ताणें म्हाका म्हणलें: 'जाचेर तूं आत्मो देंवलोलो आनी थारलोलो देखशी, तच पवित्र आत्म्यान सनान दितलो.' ३४ हें हांवें देखलां, आनी हो देवाचो पुत म्हण हांव गोवाय दितां

जेजूचे पयले शिस

३५ दुसऱ्या दिसा जुआवं आपल्यां दोगां शिसां सांगाता नव्यान थय आसलो; ३६ आनी जेजूक चलतानां ताणें देखलो आनी, म्हणलें: "हो पळेयात, देवाचो मेंडरो!" ३७ हीं ताचीं उतरां आयकून, ते दोग शिस जेजू पाटल्यान गेले. ३८ तेदनां वळन आनी आपणा पाटल्यान येताले ते पळेवन जेजून तांकां म्हणलें: "तुमकां कितें जाय?" ताणीं ताका जाबाब दिलो: "राब्बी" - म्हणगे गुरूजी  "तुं खय रावताय?" ३९ ताणें तांकां म्हणलें: "येयात आनी पळेयात". ते गेले आनी तो रावतालो ती स्वात ताणीं देखली; आनी तो दिस ते ताचे शीं रावले. सांजेचीं सुमार चार वाजलेलीं. ४० जुआवंआचीं उतरां आयकून, जेजू पाटल्यान गेल्ले त्यां दोगां भितरलो एकलो, आंदरे, सिमावं पॅदरूचो भाव आसलो. ४१ दुसरे सकाळीं आंदरे, सिमावं आपल्या भावाक मेळ्लो; ताणें ताका म्हणलें: "आमकां मेसीयास - म्हणगे देवान माखलोलो - मेळला". ४२ आनी ताणें सिमांवाक जेजू-शीं व्हेलो. ताचेर बारिक नदर घालून जेजून म्हणलें: "तुं सिमावं, जुआवंआचो पुत; तुका नांव घालचें आसा केफास", - म्हणगे खडप.

जेजू फिलिपाक आनी नातानायेलआक आपयता

४३ फुडल्या दिसा, जेजून गालीलेयाक वचूंक येवजिलें; तेदनां ताका फिलिप मेळ्लो; आनी जेजून ताका म्हणलें: "म्हजे पाटल्यान ये". ४४ फिलिप बेत्सायदेचो आसलो; आंदरे आनी पॅदरू, हेंय त्याच नगरांतले आसले. ४५ फिलिपाक नातानायेल मेळ्लो, आनी ताणें ताका म्हणलें: "मयजेसाचे समूर्तींत आनी प्रवादयांच्यां पुस्तकांनीं जाची खबर आसा, तो आमकां मेळला: तो नाजारेतचो जेजू, जुजेचो पुत". ४६  ताका म्हणलें: "नाजारेतांतलें कितें बरें येवं येत?" फिलिपान ताका म्हणलें: "ये आनी पळे". ४७ जेजून नातानायेलआक  आपणा-शीं येता तो देखलो आनी ताचे सवें कसलेंच बासकळपण नां!" ४८ नातानायेलान  ताका म्हणलें: "तुं म्हाका खय अळखताय?" जेजून ताका जाबाब दिलो: "फिलिपान तुका आपोवनचे आदीं, तुं आंजिराच्या झाडा तळा आसतानां, हांवें तुका देखलो." ४९ नातानायेलान ताका परतीपाळ केलो: गुरूजी, तूं देवाचो पुत, तूं  राजा!" ५० जेजून ताका म्हणलें: "तुका आंजिराच्या झाडा तळा देखलो, इतलेंच तुका हांवें म्हणलें देखून, तूं विस्वास धरताय? ह्यां-वन अदिक व्हडल्यो वस्तु तूं देखतलय". आनी ताका म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, सर्ग उगटो जाल्लो तुमी देखतेल्यात, आनी देवाचे दुत मनषाच्या पुताचेर चडलेले आनी देंवलेले तुमी पळेतेल्यात".

JohnSt.Matts

२. काना गांवांत लग्न

The "Wedding church" in Kafr Kanna, Israel, a pilgrimage site believed by many Christians to be the site of the Biblical wedding.

२:१ तिसऱ्या दिसा गालीलेयाच्या काना गांवांत एक लग्न आसलें, आनी जेजूची आवय थय आसली; २ त्या लग्नाक जेजूक-उय आनी ताच्यां शिसांक आपोवणें आसलें. ३ सरो सोंपलो. तेदनां, जेजूचे आवयन ताका म्हणलें: "तांचे लागीं सरो नां". ४ जेजून तिका म्हणलें: "अस्तरे, तुका आनी म्हाका हें कित्याक पडलां? म्हजो वेळ आजून पावूंक नां". ५ ताचे आवयन चाकरांक म्हणलें: "तो सांगीत तितलेंय तुमी करात." ६ थय जुदेवांचे शुदी करपाचे रिती परमणें फातराचीं सो दणां आसलीं; दर-एकांत चार ते सो कळशे जाताले. ७ जेजून तांकां म्हणलें: "दणां उदकान भरात". आनी ताणीं तीं अतो-सोर भरलीं. ८ ताणें तांकां म्हणलें: "तांतलें काडून लग्ना-जेवणाच्या कारभाऱ्याक व्हरुन दियात". ताणीं तशें केलें. ९ कारभाऱ्यान सरो जाल्लें उदक चाकून पळेलें. तो सरो खयचो आयलो तें तो नकळो आसलो, पूण उदक काडलेले ते चाकर मात जाणो आसले. देखून कारभाऱ्यान नवऱ्याक आपोवन हाडलो, १० आनी ताका म्हणलें: "सगळ्यांगेर पयलो बरो सरो दितात, आनी लोक बरेंच पियेतच, हॉलक तो वांटतात. पुण तुनवें बरो सरो आतां पोरयान दवरलाय". ११ ही आपल्यां खुणां मदली पयली खुणा जेजून गालीलेयाच्या काना गांवांत केली, आनी आपली म्हयमा दाखयली; आनी ताच्यां शिसांनीं ताचेर विस्वास थेवलो. १२ त्या उपरांत, आपले आवयक, भावांक आनी शिसांक सांगाताक घेवन तो काफार्नावं गेलो; पुण तीं चड-शे दीस थय रावलींनांत.

जेजू देवमंदीरांत वेता

Christ Driving the Money Changers from the Temple, London version, by El Greco

१३ जुदेवांची पासकांची परोब लागीं पावलेली; जेजू जेरुजाल्याक गेलो. १४ देवमंदीरांत बयल, शेळय आनी पारवे विकताले ते, आनी सावकार आपल्या वेपाराच्या मांडार बसलेले ते ताका सांपडले. १५ ताणें दोरयांची एक सयती केली, आनी ती घेवन तांकां सगल्यांक, शेळयां बैलां सैत, देवमंदीरांतले धावंदायले, सावकारांचे दुडू अतले आनी तांचे मांड अमतिले. १६ पारवे विकतेल्यांक ताणें म्हणलें: "हें सगळें हांगासोरलें काडात; आनी म्हज्या बापाचें घर तुमी वेपाराचें घर करूं नाकात". १७ "तुज्या घराच्या मोगान हांव लासतां", अशें बरयेलें आसा म्हण ताच्यां शिसांक तेदनां उगडास आयलो. १८ जुदेवांनीं ताका म्हणलें: "अशें करूंक तुका पदवी आसा म्हण कसली खुणा तुज्यान आमकां दाखोंवक जाता?" १९ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "हें मंदीर तुमी मोडात, आनी तीन दिसांनीं हांव तें नव्यान बांदून दितां". २० जुदेवांनीं ताका म्हणलें: "हें मंदीर बांदूंक सवेचाळीस वर्सां लागलीं आनी तीन दिसांनीं तें तूं नव्यान बांदतलय?" २१ पूण तो आपले कुडीच्या मंदीराची खबर करतालो. २२ जेदनां जेजू मेलेल्यांतलो जिवंत जालो, तेदनां ताणें अशें म्हणलेलें म्हण ताच्यां शिसांक उगडास जालो; आनी जेजून उलयलेल्या उतराचेर आनी पवित्र पुस्तकाचेर ताणीं विस्वास थेवलो. जेजूक सगल्यां मनशांची अळोख आसा २३ पासकांचे परबेक तो जेरुजाल्यांत आसतानां ताणें केल्ल्यो खुणा पळेवन पुस्कोळ लोकान ताचेर विस्वास दवरलो; २४ पूण जेजून जाल्यार आपलो विस्वास तांचेर थेवलोना, २५ कित्याक तो सगळ्यां मनशांक अळखतालो, आनी मनशांची अळक मेळून घेवनच्याक कोणांचेच गोवायेची ताका गरज नासली; मनषाच्या मनांत कितें चलता तें ताका थावें आसलें.

३. जेजू आनी निकोदें

Jezu ani Nikodem

३:१ फारीजेवांच्या पक्षांतलो, जुदेवांचो एकलो मुखेली, निकदें नांवाचो, कोणेकलो मनीस आसलो. २ तो एकदां रातचो जेजू-शीं आयलो. ताणें जेजूक म्हणलें: "गुरूजी, तूं देवा कडसून आयलोलो शास्त्री म्हण आमी जाणंव, कित्याक आपणा सवें देव नां जाल्यार, तूं करताय तसल्यो खुणा कोणूच करूंक शकनां". ३ जेजून ताका परतीपाळ केलो: "हांव तुका सत सांगतां: वयर थावन जल्मल्या बगर कोणाच्यान देवाचें राज पळेवंक जायनां". ४ निकदेमान ताका म्हणलें: "म्हातारो जालोलो मनीस कसो म्हण जल्मतलो? ताच्यान आनिंक एक पावत आपले आवयच्या कुसव्यांत भितर सरूंक आनी जल्मूंक जायत?" ५ जेजून परतीपाळ केलो: "हांव तुका सत सांगतां: उदकाचो आनी आत्म्याचो जल्मल्या शिवाय कोणूच देवाच्या राज्यांत भितर सरूंक शकना. ६ जें मासा-रगताचें जल्मता तें मास-रगत, आनी जें आत्म्याचें जल्मता तें आत्मो. ७ नव्यान जल्मूंक जाय, अशें हांवें तुका म्हणलां देखून तूं अजाप जावं नाका. ८ वारें आपणाक जाय तेवशिल्यान मारता, आनी तूं ताचो आवाज आयकताय, पूण खयचें येता व खय वेता तें तूं नकळय; जो कोण आत्म्याचो जमोला ताचे सवें तशेंच घडता." ९ निकदेमान ताका परत म्हणलें: "हें कशें जावं 10">येता?" १० जेजून ताका  दिलो: "तुं इजरायेली पर्जेचो शास्त्री आनी तरी तूं हें नकळय? ११ हांव तुका सत सांगतां: आमी जाणावं तें उलयतांव, आनी आमीं देखलां ताची गोवाय दितांव, पूण तुमी आमची गोवाय मानून घेनांत. १२ तुमकां संवसाराच्यां वस्तूंची खबर सांगतां तेदनां तुमी सत्मानीनांत; सर्गींच्यां वस्तूंची खबर सांगीन तर तुमी ती कशी सत्मानशात? १३ सर्गार थावन देंवलेल्या आनी सर्गार रावतेल्या मनषाच्या पुता बगर कोणूच सर्गार चडूंक नां. १४ आनी जशें मयजेसान अरण्यांत सरप उबारलो, तशेंच मनषाच्या पुताक उबारूंक जाय, १५ ताचेर विस्वास थेवते ल्यां समेस्तांक सासणाचें जिवीत मेळच्याक. १६ देवान सन  इतलो मोग केलो कि ताणें आपल्या एकल्याच पुताक वपून दिलो, ताचेर विस्वास थेवतात त्यां सगल्यांचो नास जायनां जावनच्याक, पुण तांकां सासणाचें जिवीत मेळच्याक. १७ कित्याक देवान पुताक संवसारांत धाडला, संवसाराचेर खास्तिचें फर्मण मारुंक न्हय, पूण ताचे वरवीं संवसाराचें तारण जावनच्याक. १८ जो कोण ताचेर विस्वास थेवता, ताका खास्तिचें फर्मण नां; पूण जो कोण ताचेर विस्वास थेविनां, ताचेर खास्तिचें फर्मण पडलेलें आसा, कित्याक ताणें दावाच्या एकल्याच पुताच्या नांवार भावार्त धरूंक नां. १९ आनी हो आसा निवाडो: संवसारांत उजवाड आयलो, पूण मनषांनीं उजवाड सोडून काळोकाचो अदिक मोग केलो, कित्याक तांचीं कर्तूबां नश्टीं आसलीं. २० जो कोण खोटेपण करता तो उजवाडाक कांटाळता, आनी आपलीं कर्तूबां कसलीं तीं कळोन येनां जावनच्याक तो उजवाडाक येनां. २१ पूण सता परमणें चलता तो, आपल्यो कर्न्य देवा सवें केल्यात म्हण उगडापीं कळोन येवनच्याक, उजवाडाक येता."

John the Baptist by Bartolomeo Veneto, 16th century

जेजू आनी जुआवं

२२ उपरांत जेजू आनी ताचे शिस जुद्यियांत गेले; थय तो तांच्या सांगाता रावलो आनी सनान दितालो. २३ सालिमा लागीं, , थय उदक चड देखून,  सनान दितालो; आनी लोक थय वेतालो आनी सनान घेतालो. २४  आजून बंदखणीन घालूंक नासलो. २५ एकदां  केय शिसांनीं एका जुदेवा लागीं शुदी विशीं विवाद सुरू केलो. २६ आनी ते  आयले आनी म्हणूंक लागले: "गुरूजी, जर्दाना पलतडी जो तुज्या सांगाता आसलो आनी जाचे विशीं तुनवें गोवाय दिलीयी, तो पळे हांगा आपुणूय सनान दिता आनी सगळो लोक ताचे-शीं वेता". २७  जाप दीवन म्हणलें: "देवान दिल्या शिवाय कोणाक केयच मेळनां. २८. 'हांव क्रिस्त न्हय, पूण ताचे फुडें म्हाका धाडला', अशें हांवें म्हणलां म्हण तुमीच म्हजे विशीं गोवाय दितात. २९ हकल म्हळ्यार नवऱ्याचीच; ताका लागीं आसलोलो नवऱ्याचो इश्टे, नवऱ्याचो ताळो आयकून, व्हडले खुशालकायेन मुरगट्ता. हीच म्हजी खुशालकाय, ती आतां भरन आयल्या. ३० तो वाडत-वाडत वचूंक जाय, पुण हांव जाल्यार अदिक-अदीक इहान जावंक जाय."

जेजू सर्गार थावन देंवला

३१ ओ जवयर थावन येता तो  वरतो. जो पृथुमेंतलो उपजता तो पृथुमेचो, आनी ताचें उलोवणें पृथुमेचें. जो सर्गींचो येता तो सगळ्यां-वन वरतो ३२ आपणें देखलां आनी आयकलां ताची तो साक्षी दिता, तरीपुण कोण ताची गोवाय मानून घेना; ३३ ताची गोवा मानून घेता तो मनीस देव सतेवंत म्हण रूजू करता ३४ कित्याक जाका देवान पाटयला तो देवाचीं उतरां उलयता: देव ताका माप-मेजप नासताना आत्मो दिता; ३५ बाप पुताचो मोग करता आनी ताणें सगळ्यो वस्तु ताच्या हातांत दिल्यात. ३६ जो पुताचेर भावार्त धरता, ताचे सवें सासणाचें जिवीत आसा; जो पुताचेर भावार्त धरिनां, तो जिवीत भोगूंक पावनचोना, पूण देवाचो क्रोध आपल्या माथ्यार हाडता.

४. जेजू आनी सामारयेकार्ण

The Water of Life Discourse between Jesus and the Samaritan Woman at the Well by Angelika Kauffmann , 17–18th century

४:१ सनान दीवन आपुण  अदिक चड शिस करता, अशें फारीजेवांच्या कानार पडलां म्हण जेजूक गोमून आयलें. २ खरें म्हळ्यार जेजू आपुणूच सनान दिनासलो, पूण सनान दिताले ते ताचे शिस. ३ तेदनां तो जुदेयांतलो भायर सोरलो आनी परतून  गेलो. ४ ताका सामारयेंतल्यान वेचें पडतालें. ५ सिकार नांवाच्या सामारयेच्या एका नगरांत तो पावलो; जाकबान जुजेक आपल्या पुताक दिल्ल्या भाटा लागींच हो नगर आसलो. ६ जाकबाची बाय थय आसली, आनी जेजू चलुन-चलून थकलोलो देखून, बायच्या कांटार बसलो. सुमार दनपार जाल्लो. ७ सामारयेची एक बायल उदक काडुंक थय आयली. जेजून तिका म्हणलें: "म्हाका इलें पियेवंक दी". ८ ताचे शिस जेवणाक कितेंय घेवंक म्हण नगरांत गेल्ले. ९ सामारयेचे बायलेन ताका म्हणलें: "तुं जुदेव आनी हांव सामारयेकार्ण, तर कसो म्हण तूं म्हजे कडे पियेवंक मागताय?" खरें म्हळ्यार जुदेवांक आनी सामारयेकारांक पडनां. १० जेजून तिका परतीपाळ केलो: "देवाचें देणें कसलें तें तुका तर गोमलेलें आनी 'म्हाका पियेवंक दी' अशें तुका म्हणता तो कोण तो तूं जाणो आसली जाल्यार, तुंच ताचे कडे मागतेली आसली आनी तो तुका जिवें उदक दितलो आसलो". ११ बायलेन ताका म्हणलें: "सायबा, उदक काडुंक तुजे लागीं कायच नां, आनी बाय खल आसा, तर तुजे कडे जिवें उदक खयचें? १२ जाकब आमच्या बापा परस तूं व्हड कितें? ताणें आमकां ही बाय  आपुण तिचें उदक पियेलो, तशेंच ताचीं भुरगीं आनी ताचीं गर्वां". १३ जेजून तिका म्हणलें: "हें उदक पियेतात तांकां सगळ्यांक परतून तान लाग तेली, १४ पूण हांव दियन तें उदक पियेत ताका केदींच तान लागचीना; हांव ताका दिन त्या उदकाची ताचे भितर एक झर जातेली आनी ती ताका सासणाचें जिवीत दियत व्हांवतेली". १५ बायलेन ताका म्हणलें: "सायबा तेरा उदक म्हाका दी अशी म्हाका आनिंक तान लागचीना आनी उदक काडुंक हांगा येवंक-उय पडचेंना." १६ जेजून तिका म्हणलें: "वच, तुज्या घोवाक आपोवन हाड आनी हांगा ये". १७ बायलेन जाप दिली: "म्हाका घोव ना". जेजून तिका परतून म्हणलें: "म्हाका घोव ना", हें तुनवें सारकें सांगलेंय, १८ कित्याक तुका पांच दादले आसले आनी  सांगाता आतां आसा तयी तुजो घोव न्हय; हें तुनवें सारकें सांगलेंय". १९ बायलेन ताका म्हणलें: "सायबा, तूं प्रवादी म्हण म्हाका आतां कळ्लें. २० आमच्यां पुर्वजांनीं ह्या दोंगरार देवाक भजलो, पूण तुमी ताका जेरुजाल्यांतूच भजूंक जाय म्हण सांगतात". २१ जेजून तिका म्हणलें: "म्हजें आयक, बाय: तुमी ह्या दोंगरार जावं व जेरुजाल्यांत जावं बापाक भजचींनांत असलो वेळ येवनचो जालो; २२ तुमी अळखनांत ताका भजतात: आमी जाल्यार अळखतांव ताका भजतांव, कित्याक तारण जुदेव लोकांतलें येता. २३ पूण असलो वेळ येता, खरेंच म्हळ्यार हो वेळ पावलो, कि खरे भजपी आत्म्यान आनी सतान बापाची भक्ती करतेले कित्याक म्हळ्यार असलेच भजपी बाप सोदता. २४ देव आत्मो, आनी ताच्यां भजपियांनीं ताका आत्म्यान आनी सतान भजूंक जाय". २५ बायलेन ताका म्हणलें: "मेसीयास  म्हणगे देवान माखलोलो  येवनचो आसा म्हण हांव जाणं. तो येतलो तेदनां आमकां सगळें सांगतलो". २६ जेजून तिका म्हणलें: "हांव तो, तुजे कोयदे उलयतां तो". २७ त्याच वेळार ताचे शिस थय पावले, आनी एके बायले लागीं तो उलयता म्हण तांकां अजाप दिसलें, पूण "तिचें तुका कितें जाय?" व "तिचे कडे तूं कित्याक उलयताय?" अशें कोणेंच विचारलेंना. २८ तेदनां ती बायल उदकाचो कळसो थयच सांडून नगरांत गेली आनी लोकाक म्हणूंक लागली: "हांवें केलां तितलेंय कोणेकल्यान म्हाका सांगलां; २९ येयात आनी ताका पळेयात; होच क्रिस्त जायत गाय?" ३० तो लोक नगरांतलो भायर सरुन ताका मेळूंक आयलो. ३१ इतल्या म्हणो-सोर शिस ताचे कडे मागताले: "गुरूजी, जेवया". ३२ पूण ताणें तांकां म्हणलें: "म्हाका जें खाणजेवण आसा ताची तुमकां अळोख नां". ३३ देखून शिस एकामेकाक म्हणूंक लागले. "ताका कोणें जेवंक हाडून दिलां गाय?" ३४ जेजून तांकां म्हणलें: "जाणें म्हाका पाटयला ताची खुशी करूंक आनी ताचें कां शारती पावोंवक, हेंच म्हजें खाण-जेवण". ३५ "चार म्हैने, उपरांत लुंवणी", अशी तुमचे मदें म्हण्णी आसा न्हय? हांव तुमकां सांगतां: तुमचे दोळे उकलून पळेयात, शेतां जालीं धवीं, लुंवचीं जालीं! ३६ लुंवता तो आपली मजुरी घेता आनी सासणाच्या जिविताक पिक एकठाय करता, आनी अशे वमपी आनी लुंवपी बरोबर संतसतात. ३७ हांगा ही म्हण्णी लागता: 'एकलो वोंपता, दुसरो लुंवता'; ३८ ज्या शेताचे कश्ट काडुंक नांत, त्या शेतांत तुमकां हांवें लुंवूंक धाडल्यात; दुसऱ्यांनीं ताचे कश्ट कादल्यात, आनी तांच्यां कष्टांच्या फळांत तुमकां भाग मेळला". ३९ "हांवें केलां तितलेंय ताणें म्हाका सांगलां", अशी ते बायलेन गोवाय दिल्ली देखून, त्या नगरांतल्या पुस्कल, सामारयेकारांनीं ताचेर विस्वास दवरलो. ४० देखून सामारयेकार ताचे-शीं आयले तेदनां, आपणा-शीं राव म्हण  ताचे कडे मागलें; आंती थय तो दोन दीस रावलो. ४१ आनी ताच्या उतराक लागून आनिंक खुप-खूप जाणांनीं ताचेर विस्वास थेवलो. ४२ तीं बायलेक म्हणतालीं: "आतां आनिंक तुज्यां उतरांक लागून न्हय, बगर आमींच ताचें आयकलां देखून आमी सत्मानतांव, आनी तो खरच संवसाराचो तारक म्हण आमकां कळोन आयलां".

जेजू एका राजधिकार्याच्या पुताक बरो करता

JesusHealingCenturionServant

४३ थय दोन दीस रावल्या उपरांत तो गालीलेयाक गेलो. ४४ "खयच्याच प्रवादयाक आपल्या गांव-घरा मान मेळोना",अशी जेजुनूच गोवायकी दिल्ली. ४५ गालीलेयांतलो लोक परबेक गेल्लो; जेरुजाल्यांत परबेच्या समयार जेजून केल्लें तें सगळें ताणीं देखलें; देखून, तो  आयलो तेदनां, ताणीं ताका बरो येवकार दीवन घेतलो. ४६ म्हणतच तो आणीक एक पावट गालीलेयाच्या काना गांवांत आयलो; हांगा ताणें उदकाचो सरो केल्लो. आनी काफार्नावं एका राजधिकाऱ्याचो पुत पिडेंत आसलो. ४७ जेजू जुदेयाक थावन  पावला म्हण आयकून, तो ताका मेळूंक गेलो. म्होरणाचे तोणिर पावलेल्या आपल्या पुताक बरो करूंक ये म्हण तो जेजू लागीं मागतालो. ४८ जेजून ताका म्हणलें: "खुणा आनी विजमीतां देखल्या शिवाय तुमी सत्मानच्याक नांत". ४९ राजधिकाऱ्यान ताका म्हणलें: "सायबा, म्होझ् भुरगो मरचे आदीं ये". ५० जेजून ताका म्हणलें: "वच, तुजो पुत जिव आसा". जेजूच्या उतरार पातयेवन तो मनीस आपले वाटेक लागलो. ५१ तो वाटेर आसतानांच ताचे चाकर ताका मेळूंक गेले, आनी ताचो पुत जिव आसा म्हण ताणीं ताका सांगलें. ५२ देखून खयच्या वगतार ताका बरें दिसलें गाय म्हण ताणें तांकां विचारलें. ताणीं ताका सांगलें: "काय, दनपारचें एक वाजतां ताचो जर गेलो". ५३ ज्या वेळार जेजून आपणाक "तुजो पुत जिव आसा" अशें म्बणलेलें, त्याच वेळार हें घडलें म्हण बापायक गोमून आयलें, देखून ताणें आनी ताच्या आख्या घराब्यान जेजूचेर विस्वास थेवलो. ५४ जुदेयांतलो  परतून येतच ही जेजून केल्ली दुसरी खुणा.

५. तळया लागीं जेजू एका पिडेवंताक बरो करता

Christ healing the paralytic at Bethesda, by Palma il Giovane, 1592.

५:१ हाचे उपरांत जुदेवांची परोब आसली आनी जेजू जेरुजाल्याक गेलो. २ जेरुजाल्याक, शेळयांचे तळये लागीं, एक बांदावळ आसा; हेबरेव भाशेन तिका भेथजाथा म्हणतात; तिका पांच तारांगाणां आसात. ३ थय कुरडे, थोंटे, आरेन धरलेले असले खूप पिडेवंत, पडलेले आसले; ते सगळे उदक हालतेलें म्हण रावताले. ४ सर्वेस्पोराचो दुत केदना केदना तळयेंत देंवतालो आनी उदक हालतालें; उदक हालतोच जो कोण पयलो उदकांत देंवतालो तो कसल्य्य पिडेंतलो बरो जातालो. ५ थय  पिडेवंत आसलो, ताचे पिडेक आठतीस वर्सां जाल्लीं. ६ जेजून ताका देखलो आनी तो थय जायतो कायल असले गतीर आसलो म्हण जाणो जावन ताका म्हणलें: "तुं बरो जावंक सोदताय?" ७ पिडेवंतान ताका जाप दिली: "सायबा, उदक हालता तेदनां म्हाका तळयेंत घालूंक म्हजो कोण नां, आनी हांव वेतां म्हणो-सोर दुसरो येवन आपुण पयलो भितर सरता". ८ जेजून ताका म्हणलें: "उठ, आंतरूण उकल आनी 9">चल". ९ आनी त्याच वेळार तो बरो जालो आनी आपलें आंतरूण उकलून चलूंक लागलो. तो दिस सन्वार आसलो. १० देखून पिडेंतलो सुटलेल्या मनशाक जुदेवांनीं महणलें: "आज सन्वार, तुज्यान आंतरूण उकलूं नजो". ११ ताणें तांकां जाप दिली: "जाणें म्हाका बरो केला, ताणें म्हाका अशें म्हणलें: 'तुजें आंतरूण उकल आनी चल'" १२ ताणीं ताचे कडे विचारलें; आंतरून"तुजें आंतरूण उकल आनी चल' अशें तुका कोणें म्होंल्नें?" १३ कोणें म्हणलेलें तें बरो जाल्लो मनीस नकळो आसलो; कित्याक थय जी लोकाची लुट जाल्ली, तिचे मदें जेजू नांच जाल्लो. १४ उपरांत तो जेजूक देवमंदीरांत मेळ्लो, आनी जेजून ताका म्हणलें: "पळे, तूं आतां बरो जालो! आनिंक पातक करी नाका, ना तर तुका कितेंय आदले-वन पाश्ट जायत". १५ तो मनीस गेलो आनी आपणाक बरो केला तो जेजू म्हण ताणें जुदेवांक सांगलें. १६ आनी जेजू असल्यो वस्तु सन्वारा दिसा करी देखून, जुदेव ताचे पाटल्यान लागलेले. १७ जेजून तांकां म्हणलें: "म्हजो बाप काम करित आसा, तसो हांव-उय काम करित आसां". १८ ह्या पासत जुदेव अदिलकूच ताका जिवेशीं मारुंक सोदताले; काराण, तो न्हयच सन्वार मोडतालो, पूण देवाक आपलो बाप म्हणून, आपणाकूच देवा सारको करतालो.

पुताचो अधिकार

१९ जेजून तांकां म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, आपलेच अस्टोगीं पुताच्यान कायच करूंक जायनां, पूण बाप करता म्हण जें तो पळेता तेंच तो करूंक शकता; आनी जें बाप करता तेंच पुत-उय करता. २० कारण, बाप पुताचो मोग करता, आनी आपुण करता तितलेंय पुताक दाखयता; आनी तुमी अजाप जावनच्याक हांचे-वन व्हड कर्तुत्वां तो ताका दाखयतलो. २१ जसो बाप मेल्ल्यांक उठयता आनी तांकां जिवीत दिता, तसोच पुत आपणाक जाय तांकां जिवीत दिता. २२आ कित्याक बाप कोणाचीच मनसुबी करिनां; पूण २३आ जसो बापाक मान दितात तसोच पुताक-उय सगटांनीं मान  म्हण, २२ब ताणें सगळी मनसुबी पुताच्या हातांत दिल्या. २३ब जो पुताक मानीना तो ताका धाडला त्या बापाक मानीना.

Resurrection of the Flesh (c. 1500) by Luca Signorelli - based on 1 Corinthians 15: 52: "the trumpet shall sound, and the dead shall be raised incorruptible, and we shall be changed." Chapel of San Brizio, Duomo, Orvieto.

२४ हांव तुमकां सत सांगतां, जो म्हजें उतर आयकता आनी म्हाका धाडला ताचेर विस्वास दवरता, ताचे सवें सासणाचें जिवीत आसा; असल्याची आनिंक मनशुबी ना, पूण तो मरणांतलो जिविताक उतरलो. २५ हांव तुमकां सत सांगतां, असलो वेळ येता, होच तो वेळ, कि मेलेलीं देवाच्या पुताचो ताळो आयकतेलीं, आनी जीं तो आयकून घेतित तांकां जिवीत मेळतेलें. २६ काराण, जशें बापाचें खाशा जिवीत आपणाचेच सवें आसा, तशेंच बापान पुताचें जिवीत ताचे सवें आसूं-शें केलां, २७ आनी मनसुबी करची ताका पदवी दिल्या, कित्याक तो मनषाचो पुत. २८ हाचे विशीं अजाप जावं नाकात: असलो वेळ पावत आयलो कि समाधींनीं आसात तीं सगळीं ताचो ताळो आयकून तांतूंतलीं भायर सरतेलीं; २९ जाणीं बरें केलां तीं जिवीत भोगूंक, आनी जाणीं वायट केलां तीं खास्त ससूंक उट्टेलीं.

जेजूक गोवाय दिवपी

३० म्हजेच पदवेन म्हज्यान  करूंक जायनां; जसो हांव आयकतां तसो हांव निर्णय घेतां; आनी म्हजो निर्णय नितीचो, कित्याक हांव म्हजी खुशी न्हय पूण म्हाका पाटयला ताची खुशी करूंक सोदतां. ३१ हांवूच म्हजे विशीं गोवाय दियन जाल्यार, म्हजे गोवायकी नीज न्हय. ३२ म्हजे विशीं गोवाय दितलो दुसरो कोण आसा, आनीजी गोवाय तो म्हजे विशीं दिता ती नीज म्हण हांश जाणं. ३३ तुमी तुमच्यां निरोप्यांक  पाटयले, आनी ताणें सता विशीं गोवाय दिली. ३४ हांव मोन'अशांचे गोवायेचेर धरलोलो ना; पुण हांव असो उलयलां जाल्यार तुमच्या तारणा पासत उलयलां. ३५ जुयावं एक जळतो आनी लोकलकीत दिव जावन आसलो आनी ताच्या उजवाडाक इलो वेळ मुरगटूंक तुमकां बरें लिसलें. ३६ पूण म्हाका आसा ती गोवाय  गोवायके परस व्हड: जीं बापान म्हाका कामां संपादूंक दिल्यांत  हांव करतां तींच कामां  बापान म्हाका पाटयला म्हण म्हजे विशीं गोवाय दितात. ३७ आनी म्हाका पाटयलेल्या बापानुच म्हजे विशीं गोवाय दिल्या. ताचो ताळो तुमीं कदींच आयकुंक ना, ताचें रूप-उय तुमी कदींच पळेवंक ना. ३८ आनी ताचो  तुमचे सवें रिगूंक नां, कित्याक जाका ताणें धाडला ताचेर तुमी विस्वास थेविनांत. ३९ शास्त्र-लिखितांनीं सासणाचें जिवीत आसा म्हण समजून, तुमी तीं चित घालून वाचतात; खरें म्हळ्यार तींच म्हजे विशीं साक्षी दितात; ४० तरीपुण तुमकां जिवीत मेळच्याक म्हजे-शीं येवंक तुमी राजी नांत. ४१ मोन'अशांचो जो मान म्हाका मेळत, ताची हांव पर्वा करीच ना. ४२ पूण हांव तुमकां पक्कीं अळखतां: देवाचो मोग तुमचे सवें नांच. ४३ म्हज्या बापाचे नांवीं हांव आयलां, आनी तुमी म्हाका मानून घेनांत; दुसरो कोण आपल्याच नांवान आयलो तर, ताका तुमी मानून घेतेल्यात. ४४ तुमकां भावार्त कसो आससुंयेत? कित्याक म्हळ्यार तुमी एकामेकाचो मान घेवन खुशी जातात, पूण एकल्याच देवा कडचो जो मान येता ताची तुमही पर्वा करीच नांत. ४५ बापा मुखार हांव तुमकां लावन दितलों म्हण समजूं नाकात; मयजेसाचेर तुमी विस्वास दवरतात, तर तच मयजेस तुमकां लावन दितलो. ४६ तुमी मयजेसाचेर विस्वास दवरलोलो जाल्यार,  विस्वास दवरतेले आसल्यात, कारण ताणें बरयलां तें म्हजे विशीं बरयलां. ४७ पूण ताच्यां बरौपांचो तुमकां विस्वास नां जाल्यार, म्हज्यां उतरांचो कसो म्हण तुमकां विस्वास आसूं येत?"

६. पांच हजार लोकाक जेवण

FeedingMultitudes Bernardo

Courtyard of the Church of the Multiplication in Tabgha by David Shankbone

६ मागीर जेजू गालीलेयाच्या व तीबेरियासाच्या दोरयाचे पलतडी गेलो. २ आनी लोकाची उरपंज ताचे पाटल्यान गेली, कित्याक पिडेवंतां खातीर ताणें केल्ल्यो खुणा ताणीं देखलेल्यो. ३ जेजू दोंगार चडलो आनी आपल्यां शिसां सांगाता थय बसलो. ४ जुदेवांची पासकांची परोब लागीं पावलेली. ५ आपले दोळे उकलून आनी लोकाची व्हड उरपंज आपनाशीं येता ती पळेवन ताणें फिलिपाक म्हणलें: "ह्या लोकाक खावंक  खयचे म्हण उंडे घेवमचे?" ६ ताची परिक्षा करच्याक ताणें हें म्हणलें, कित्याक आपुण कितें करतलो आसलो तें तो बरो जाणो आसलो. ७ फितीपान ताका जाबाब दिलो: "एक-एकल्याकिलो-सो कुडको पडतलो जाल्यार, दोनशीं देनारांचे उंडे तांकां पावनचेनांत." ८ ताच्यां शिसां मदल्या एकल्यान, आंदरे, सिमावं पॅदरूच्या भावान, ताका म्हणलें: ९ "हांगासोर कोणेकल्या भुरग्या लागीं पांच उंडे आनी दोन मासळ्यो आसात; पूण इतल्या लोकाक हें खय पावता?" १० जेजून म्हणलें: "लोकाक बसयात": ते सुवातेर जायतें तण आसलें; म्हणतच लोक बसलो: दादलेच सुमार पांच हजार आसले. ११ तेदनां जेजून उंडे घेतले आनी देवाक धिनवासून बसलेल्यांक ते वांटले;  परीं मास-ळ्यो-ई वांटल्यो. तांकां जाय तितलें वांटून दिलें. १२ आनी ते धादोशी जातच, ताणें आपल्यां शिसांक म्हणलें: "कुडके उरल्यात ते  करात;  इबाड जावं ." १३ देखून, तांचें खावन जातच, जवाच्यां पांच उंडयांचे उरलेले कुडके   केले, आनी अश्यो बारा पांटल्यो भरल्यो. १४ ही ताणें केल्ली खुणा लोकान देखली तेदनां  म्हणलें: "संवसारांत येवनचो आसा तो प्रवादी दुभावा विरेत होच तो!" १५ ते येवन आपणाक बळान व्हरूंक आनी पात्शाय करूंक सोदताले म्हण जेजू जाणो आसलो, देखून तो कडसरुन आपुण एकलो नव्यान दोंगरार गेलो.

जेजू दोरयाचेर चलता

१६ सांज जातच ताचे शिस दोरया-शीं गेले, १७ एका होड्यार चडले, आनी काफार्नावं वचूंक दोरया उतरूंक लागले. जेजू  सरशें  आदीं काळोक जालो. १८ जणजणीत वारो सुटलो आनी दोरया उचांबळ जावंक लागलो. १९ सुमार तीन कि चार किलोमेतरांची वाट तांडून काडतच,  जेजूक दोरयाचेर चलता आनी होड्या लागीं पावता तो देखलो. तांकां भें दिसलें, २० पूण ताणें तांकां म्हणलें, "हांव तो, भियेवं नाकात". २१ तेदनां ते ताका होड्यांत घेवंक करताले, पुण, , ते वेताले ते तडीक हडें लागलें.

लोक जेजाक सोदूंक येता

२२ दुसऱ्या दिसा, थय एकूच हडें आसलें आनी जेजू आपल्यां शिसां सांगाता त्या होड्यार चडूंक नासलो, पूण फकत ताचे शिस गेल्ले म्हण पलतडी रावलेल्या लोकान पळेलें. २३ तीबेरियासा थावन आनिंक होडीं  उंडे खाल्ले त्या जाग्या लागीं पावलेलीं. २४ जेजू  नासलो आनी ताचे शीस-उय  नासले म्हण  देखलें तेदनां, तो लोक होड्यांनीं चडून  सदीक काफार्नावं आयलो.

जेजू जिविताचो उंडो

२५ तो तांकां तडीर मेळ्लो; तेदनां  ताका म्हणलें: "गुरूजी, तुं हांगा केदनां आयलोय?" २६ जेजून तांकां जाप दीवन म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, तुमी खुणा देखल्यो म्हण न्हय, बगर उंडे खावन धादोशी जाल्यात देखून तुमी म्हजे सदीक आयल्यात. २७ खावन सरता तसल्या खाणा खातीर त्रास घेवं नाकात, पूण सासणाच्या जिविताकतगता तसल्या खाणा खातीर त्रास घेयात; असलें खाण मनषाचो पुत तुमकां दितलो; काराण देवा बापान ताचेर आपलो शिक्को मारला". २८ तेदनां ताणीं ताका म्हणलें: "देवाक जाय तसीयीं कामां करूंक आमीं कितें करचें?" २९ जेजून तांकां म्हणलें: "जाका देवान धाडला ताचेर विस्वास दवरात: हेंच तें देवाक जाय तें कां." ३० ताणीं ताका म्हणलें: "तशें जाल्यार, तुजेर आमीं विस्वास दवरच्याक कसली खुणा करुन आमकां दाखयशी? तुज्यान कितें करुंयेत?" ३१ "आमच्या पुर्वजांनीं अरण्यांत मान्ना खेलो; 'ताणें तांकां सर्गींचो उंडो खावंक दिलो', अशें बरयलेलें आसा". ३२ जेजून तांकां म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, मयजेसान तुमकां सर्गींचो उंडो दिंवक ना; तुमकां खरो सर्गींचो उंडो दिता तो म्हजो बाप, ३३ कित्याक जो सर्गार थावन देंवता आनी संवसाराक जिवीत दिता तच देवाचो उंडो". ३४ ताणीं ताका म्हणलें: "हो उंडो आमकां सदां दी". ३५ जेजून तांकां म्हणलें: "हांव जिविताचो उंडो; म्हजे-शीं येता ताका भूक लागचीना, आनी म्हजेर विस्वास दवरता ताका कदींच तान लागचीना. ३६ पूण हांवें तुमकां अशें सांगलां: तुमीं म्हाका देखला, तरी म्हजेर तुमी विस्वास दवरिनांत. ३७ म्हजो बाप म्हाका दिता तीं सगळीं म्हजे-शीं येतेलीं; आनी म्हजे-शीं येतात तांकां हांव परो घालचनां. ३८ म्हजी खुशी करच्याक न्हय, पूण म्हाका पाटयला ताची खुशी करच्याक हांव सर्गार थावन देंवलां; ३९ आनी जाणें म्हाका पाटयला त्या म्हज्या बापाची खुशी ही: जीं सगळीं बापान म्हाका दिल्यांत तांचे मदल्या कोणाकूच हांवें इबाडचो न्हय, पूण निमाण्या दिसा तांकां सगल्यांक हांवें नव्यान जिवंत करचीं. ४० हीच म्हज्या बापाची खुशी; जीं कोण पुताक पळेतात आनी ताचेर विस्वास थेवतात, तांकां सगळ्यांक सासणाचें जिवीत मेळतेलें, आनी निमाण्या दिसा हांव तांकां नव्यान जिवंत करतलों". ४१ "हांव सर्गार थावन देंवलोलो उंडो" अशें ताणें म्हणलें देखून जुदेव ताचेर गुणगुणूंक लागले: ४२ ते म्हणताले: "जुजेचो पुत जेजू तो होच न्हय? ताच्या आवयबापायक आमी अळखनांव कितें? 'हांव सर्गार थावन देंवलाम, अशें ताच्यान कशें म्हणुंयेत?" ४३ जेजून तांकां जाप दीवन म्हणलें: "तुमचेच मदें फुतफुतूं नाकात. ४४ कोण-उय म्हजे-शीं आयलो जाल्यार, म्हाका धाडला त्या म्हज्या बापान ताका म्हजे-सीं ओडून हाडला, देखुनूच तो म्हजे-शीं येवंक शकता; असल्या मनशाक हांव निमाण्या दिसा नव्यान जिवंत करतलों. ४५ 'तीं सगळीं देवान शिकयलेलीं मनशां जातेलीम, अशें प्रवादयांच्यां बरौपांनीं मेळता. जीं कोण बापाचें आयकतात आनी शिकतात, तीं सगळीं म्हजे-सीं येतात. ४६ कोणें बापाक देखला म्हण न्हय, पूण जो देवा थावन आयला ताणें मात बापाक देखला. ४७ हांव तुमकां सत सांगतां, जो कोण विस्वास थेवता ताका सासणाचें जिवीत मेळता. ४८ हांव जिविताचो उंडो. ४९ तुमच्यां पुर्वजांनीं अरण्यांत मान्ना खेलो आनी ते मरुन गेले. ५० पूण हो आसा सगार थावन देंवलो उंडो: कोण-उय तो खायत जाल्यार मरचोनां. ५१ हांव सर्गार थावन देंवलोलो जिव उंडो; हो उंडो खाता तो सासणाक जियेता; आनी संवसाराक जिवीत मेळच्याक हांव उंडो दितलों तो म्हजें मास". ५२ तेदनां जुदेवां मदें वाद-विवाद जालो; ते एकामेकाक म्हणूक लागले "आरे, हो आनिंक आमकां आपलें मास खावंक कसो दितलो रे?" ५३ देखून जेजून तांकां म्हणलें: 'हांव तुमकां सत सांगतां, तुमी मनषाच्या पुताचें मास खेल्या बगर आंर ताचें रगत पियेल्या शिवाय तुमचे सवें जिवीत आसचेंनां; ५४ जो म्हजें मासखाता आनी म्हजें रगत पियेता ताचे सवें सासणाचें जिवीत आसा, आनी ताका निमाण्या दिसा हांव जिवंत करतलों. ५५ कित्याक म्हजें मास खरें खाण आनी म्हजें रगत खरें पिवण. ५६ म्हजें मास खाता आनी म्हजें रगत पियेता तो म्हजे सवें रावता आनी हांव ताचे सवें रावतां. ५७ जसो जिव्या बापान म्हाका धाडला आनी बापा वरवीं हांव जिव आसां, तसोच म्हाका खाता तो  वरवीं जिव आसतलो. ५८ हो सर्गार थावन देंवलोलो उंडो; तुमच्यां पुर्विल्यांनीं मान्ना खेलो आनी तरी ते मरुन गेले, तशें हें न्हय; हो उंडो खाता तो सासणाक जिव आसतलो". ५९ हें ताणें  शिकयतानां देवस्थानांत म्हणलें.

सासणाच्या जिविताचीं उतरां

६० हें आयकून, ताच्यां शिसांतल्यां जायत्यां जाणांनी म्हणलें: "तो सांगता तें कोठीन लागता; कोणाच्यान तसलें आयकून घेवं येत?" ६१ हाका लागून आपये शिस अशे गुणगूणतात म्हण आपणाचेच अस्टंगीं जाणो जावन, जेजून तांकां म्हणलें: "हें मानून घेवंक तुमकां जोड लागता, ६२ आनी मनषाच्या पुताक आसलो थय चडताना तुमी देख-शात जाल्यार? ६३ आत्मो कि जीव दिता, मास कित्याकूच उपकारनां; तुमकां हांवें सांगल्यांत तीं उतरां आत्मो आनी जिवीत. ६४ पूण तुमचे मदें विस्वास धरिनांत तसले काय जाण आसात". कणकण विस्वास धरचे नासले, आनी कोण आपलो घात घेतलो आसलो, तें जेजू पयलींच थावन जाणो आसलो. ६५ आनी ताणें म्हणलें: "देखुनूच हांवें अशें सांगलां: बापा कडचें हें देणें घेतल्या बगर कोणूच म्हजे-शीं येवंक शकनां. ६६ ह्या उपरांत ताच्यां शिसांतले जायते जाण फाटीं सरूंगेले, आनी ताच्या सागाता आनिंक भोंवनां जाले. ६७ जेजून बारा जाणांक म्हणलें: "तुमीय वचूंक सोदतात?" ६८ सिमावं पॅदरून ताका जाबाब दिलो: "सायबा, कोणा-शीं म्हण आमी वेतेलेवं? तुजीं उतरां सासणाच्या जिविताचीं; ६९ आनी तूं देवान संस्कारलोलो म्हण आमीं सत मानून घेतलां आनी आमकां खात्री आसा". ७० जेजून तांकां जाबाब दिलो: "तुमकां बारा जाणांक हांवें विंचून काडल्यात कि ना? तरी तुमचे मदलो एकलो देवचार". ७१ सिमावं इस्कार्यताचो पुत जुदास, हाचे विशीं ताणें अशें म्हणलें, कित्याक हो, बारांतलो एकलो जावन-उय, ताचो घात घेतलो आसलो.

७. जेजूचीं सोयरीं

७:१ त्या उपरांत जेजू  भोंवूंक लागलो; जुद्यियांत भोंवंची ताका खुशी नासली, कित्याक जुदेव ताका जिवेशीं मारुंक सोदताले. २ जुदेवांची तोंबांची परोब लागीं पावलेली. ३ देखून ताच्यां भावांनीं ताका म्हणलें: "हांगासोरलो भायर सोप आनी जुदेयाक वच, आनी तूं कामां करताय तीं तुज्यां शिसांक पळेवं-दी. ४ कोण आपली अळोख उगडापीं दिंवक सोदता जाल्यार, तो आपलीं कामां गुप्तीं करिना. तूं असलीं कामां करताय जाल्यार, तूं खाशा सभेमाजार दिश्टी पड." ५ ताच्यांच भावांनी ताचेर विस्वास धरलनां. ६ जेजून तांकां म्हणलें: "म्हजो येळ आजून पावंक ना, पूण तुमचो वेळ सदांच पावलोलो आसा. ७ संवसाराच्यान तुमचो व्देस करूंक जायना, पूण तो म्हजो व्देस करताच, कित्याक हांव ताचीं कर्तूबां वायट म्हण गोवाय दितां. ८ तुमी परबेक वचात; हांव हे परबेक वचनां कित्याक म्हजो वेळ आजून पावंक नां". ९ अशें म्हणून तो गालीलेयांत रावलो.

जेजू तंबंचे परबेक वेता

१० पूण ताचे भाव परबेक व्यतोच आपुण-उय गेलो, उग्टेपणीं न्हय पुण कोणाक कळनासताना. ११ परबेच्या दिसा जुदेव ताका सोदताले आनी म्हणताले: "तो खय आसा?" १२ आनी ताचे विशीं लोक जायतें फुतफुफतालो. कोण म्हणो: "तो बरो मनीस". आनी कोण म्हणो: "नां, तो लोकाक फसयता". १३ तरीपुण जुदेवांचे भिरांतीन कोण ताचे विशीं सभेमाजार उलय नासलो. १४ परोब मदें-शी पावतच, जेजू देवमंदीरांत गेलो आनी शिकोंवक लागलो. १५ हें पळेवन जुदेव अजाप जावन म्हणताले: "हाका जाणवाय खयची रे? शिक्षण काय ना ताका", १६ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "म्हजी शिकोवण म्हजी न्हय, पूण म्हाका पाटयला ताची; १७ कोण ताची खुशी करूंक राजी आसा जाल्यार, म्हजी शिकोवण देवाची व म्हज्याच मनांतली, तें ताका कळोन येतेलें. १८ जो कोण आपलेच अस्टंगीं उलयता, तो आपलीच व्हडविक सोदता; पुण जो कोण आपणाक धाडला ताची व्हडविक सोदता, तो सता परमणें चलता; असल्या मनशा सवें लटिकपण नां. १९ मयजेसान तुमकां समूर्त दिल्या कि ना? तरीपुण तुन्मचे मदलो कोणूच समूर्त सांबाळीना. कित्याक म्हण म्हाका जिवेशीं मारुंक सोदतात?" २० लोकान म्हणलें:"तुजेर देवचार बसला! कोण तुका जिवेशीं मारुंक सोदता?" २१ जेजून तांकां जाप दिली: "हांवें एक काम केलां, आनी तें पळेवन तुमी सगट अजाप जातात. २२ मयजेसान तुमकां  करचो कायदो घालो (ती मयजेसा कडची म्हण न्हय, पूण पुर्वजां कडची आयल्या) आनी सन्वारा दिसा तुमी मनषाची सुनत करतात, २३ मयजेसाची समूर्त मोडीना जावंक कोणेका मनसाची सन्वारा दिसा  जाता जाल्यार, हांवें सन्वारा दिसा एका मनशाचें सगळें आंग बरें केलां देखून तुमी कित्याक म्हाका जळतात? २४ तोंडाक पळेवन नित करिनाकात, पूण प्रमाणिकपणान नित करात

जेजू अभिशिकत जायत?

२५ जेरुजाल्यांतल्यां काय जाणांनीं म्हणलें: "जिवेशीं मारुंक सोदतात तो मनीस हो न्हय? २६ आनी हो पळे तो सत्तेन, उलयता आनी ते ताका कायच म्हणनांत! हो खरेपणीं क्रिस्त म्हण आमच्यां व्हडिलांक कळोन आयलां गाय? २७ तरी हो खयचो तो आमी जाणंव; पूण क्रिस्त दिश्टी पडतलो तेदना, तो खयचो तो कोणाक कळचें ना." २८ देखून देवमंदीरांत शिकयताना जेजून व्हडल्यान म्हणलें: "तुमी म्हाका अळकतात, आनी हांव खयचो आयलां, तेंय तुमी जाणत? पूण हांव म्हजेच अस्टंगीं येवंक नां; म्हाका पाटयला तो सतेवंत, आनी ताका तुमी अलखोनांत. २९ हांव ताचे थावन आयलां आनी ताणें म्हाका पाटयला देखून हांव ताका अळकतां". ३० ते ताका धरूंक सोदताले; पूण कोणेंच ताचेर हात घालूंक नां कित्याक ताचो वेळ आजून पावंक नासलो. ३१ तरी लोका मदल्यान जायत्यांनीं ताचेर विस्वास धरलो; ताणीं म्हणलें; "क्रिस्त येतलो तेदनां, हो मनीस करता ताच्य-वन अदिक चड खुणा करतलो गाय?"

जेजूक धरूंक चौकीदारांक पाटयतात

३२ ताचे विशीं फुतफुतून लोक असल्यो गजाली करता म्हण फारीजेवांनीं आयकलें. परम्  यादनिकांनीं आनी फारीजेवांनीं ताका धरुन हाडच्याक चौकीदारांक पाटयले. ३३ तेदनां जेजून म्हणलें: "आनिंक इलो वेळ हांव तुमचे मदें आसां आनी उपरांत म्हाका पाटयला ताचे-शीं वेतां; ३४ तुमी म्हाका सोदतेल्यात, पूण हांव तुमकां मेळचोना. हांव आसां थय तुमच्यान येवंक जायना". ३५ जुदेवांनीं एकामेकाक म्हणलें: "आमकां मेळोना जावनच्याक हो खय वचूंक करता गाय? जय विदेशयां मदें आमचे लोक शिंपडला, थय विदेशयांक शिकोवण दिंवक वेतलो गाय? ३६ 'तुमी म्हाका सोदतेल्यात आनी हांव तुमकां मेळचोना', आनी हांव आसां थय तुमच्यान येवंक जायना': अशें तो म्हणता ताचो अर्थ कितें?"

जिव्या उदकाची झर

३७ परबेच्या निमाण्या आनी दबाजीक दिसा, उबो रावून जेजून व्हडल्यान म्हणलें "कोणाक जर तान लागल्या ताणें म्हजे-शीं येवचें, ३८ आनी म्हजेर विस्वास थेवता ताणें पियेवनचें". पवित्र पुस्तक अशें म्हणता: ताचे भितर-ल्यो उदकाच्यो झरी घसघशीत व्हांवतेल्यो". ३९ जीं कोण जेजूचेर विस्वास थेवतेलीं आसलीं, तांकां आत्मो मेळचो आसलो, हाचे विशीं ताणें अशें म्हणलें. जेजू आजून म्हंयेवंत जावंक नासलो, देखून आत्मो आजून नासलो

लोका मदें फुट

४० हीं उतरां आयकून काय जाणांनी म्हणलें: "खरेंच हो एक 41">प्रवादी". ४१ दुसऱ्यांनी म्हणल्य्र्द: "होच तो क्रिस्त". पूण हेरांनीं म्हणलें: "क्रिस्त गालीलेयांतलो येयुंयेत? ४२ क्रिस्त  सोंसतिंतलो आनी दाविदाच्या बेल्या नगरांत येतलो म्हण पवित्र पुस्तकार ना?" ४३ अशी, ताचे विशीं लोका मदें फुट पडली. ४४ काय जाण ताका धरूंक सोदताले, पुण कोणेंच ताचेर हात घालूंक ना.

जुदेवांच्यां व्हडिलांचो अविस्वास

४५ तेदनां चौकीदार परं-यादनिकां आनी फारीजेवां सरशीं परतून गेले. हाणीं तांकां म्हणलें: "तुमी ताका कित्याक धरुन हाडुंक नां?" ४६ चौकीदारांनी म्हणलें: "हो मनीस उलयता ते भाशेन कदींच कोण उलोवंक ना!" ४७ फारीजेवांनी तांकां जाबाब दिलो: "तुमीय फोसवल्यात कितें? ४८ व्हडिलांतल्या आनी फारीजेवांतल्या कोणें तरी ताचेर विस्वास दवरलो म्हण आसा? ४९ पूण हो लोक शास्त्राची अळक नासलोलो, पाड पडलोलो!" ५० तांचे मदें निकदें आसलो, जेजू-शीं आदीं आयलोलो तो; ताणें तांकां म्हणलें: ५१ "एका मनशाचें पयलें आयकोल्या बगर, आनी तो कितें करता ताची अळक घेतल्या शिवाय, आमचें शास्त्र ताची मनसुबी करता जायत?" ५२ ताणीं म्हणलें: "तूंय बी गालीलयेकार? चौकशी करुन पळे आनी तुका कळोन येतेलें कि एकलयी प्रवादी गालीलेयांतलो उपजना. ५३ ते आप-आपल्या घरा पयतले.

८. पदवारांत सांपडलेली बायल

Christ with the Woman Taken in Adultery, by Guercino, 1621 (Dulwich Picture Gallery).

Christ and the Woman Taken in Adultery Bruegel

८:१ आनी जेजू आजेतिनाच्या दोंगरार काडून गेलो. २ आनी भव सकाळीं तो नव्यान देवमंदीरांत आयलो; सगलो लोक ताचे-शीं जमलो आनी बसून तो तांकां शिकोंवक लागलो. ३ धर्मशास्त्र्यांनीं आनी फारीजेवांनीं पर्दवारांत सांपडलेले एके बायलेक हाडली आनी मदें उबी केली. ४ ताणीं ताका म्हणलें: "गुरूजी, ही बायल आतांच पर्दवारांत सांपडल्या. ५ शास्त्रांत मयजेसान असल्यांक फातरावन मारच्याक आमकां फर्मायलां. तर तूं कितें म्हणता?" ६ ताचेर बगलांट घालूंक एक कसलेंय निब सोदून काडच्याक ताणीं अशें म्हणलें. वडोव घालून जेजू आपल्या बोटान जमनीर बरोंवक लागलो. ७ आनी ते ताचे कडे विचारीत रावले देखून, उबो रावन ताणें तांकां म्हणलें: "तुमचे मदें जाका पातक नां, ताणें तिचेर पयलो फातर मारचे". ८ आनिंक एक पावट वडोव घालून तो जमनीर बरयत रावलो. ९ हें आयकून, ते सगळे, एका पाटल्यान एकलो, कडसरुन गेले, अदिक जाणते ते पयले. एकलोच उरलो जेजू आनी मदें उबी आसली थच, ती बायल. १० नव्यान निट जावन जेजून तिका म्हणलें: "बाय, ते खय गेले? कोणेंच तुजेर खास्तिचें फर्मण मारुंक ना?" ११ तिणें म्हणलें: "कोणेंच ना, सायबा". आनी जेजून म्हणलें: "हांव-उय तुजेर खास्तिचें फर्मण मारीना; वच आनी ह्या फुडें आनिंक पातक करूं नाका".

जेजू संवसाराचो उजवाड

१२ उपरांत जेजून नव्यान तांचे कडे उलोवन म्हणलें: "हांव संवसाराचो उजवाड, म्हजो पाटलाव करता तो काळोकांत चलचोना, पुण ताका जिविताचे उजवाड आसतलो." १३ तेदना फारीजेवांनी ताका म्हणलें: "तुं तुजेच विशीं गोवाय दिताय; तुजी गोवाय खरी न्हय". १४ जेजून परतीपाळ केलो: "हांव म्हजेच विशीं गोवाय दितां जाल्यार-उय, म्हजी गोवाय खरी; काराण, हांव खयचो आयलां आनी खय वेतां तें हांव जाणो; पूण हांव खयचो आयलां आनी खय वेतां तें तुमी नकळत. १५ तुमी मासा-कुडीचे नदरेन मनसुबी करतात; हांव कोणाचीच मनसुबी करिनां. १६ पुण मनसुबी करीन जाल्यार म्हजी मनसुबी खरी: कित्याक हांव एकलोच नां: जाणें म्हाका पाटयला तो म्हजो बाप म्हजे बरोबर आसा. १७ दोगांची गोवाय खरी म्हण तुमच्या शास्त्रांत बरयलेलें आसा. १८ हांव म्हजेच विशीं गोवाय दितां, आनी जाणें म्हाका पाटयला तो म्हजो बाप म्हजे विशीं गोवाय दिता". १९ त्या पासत ताणीं ताका म्हणलें: "तुजो बाप? खय आसा रे तो?" जेजून जाप दीवन म्हणलें: "तुमी म्हाका अळकेनांत आनी म्हज्या बापाक-उय अळकनांत; तुमी म्हाका अळकल्लो जाल्यार, म्हज्या बापाक-उय अळकतेले आसल्यात". २० हीं उतरां देवमंदीरांत शिकयताना धर्म-दानांचे पेटे-शीं तो उलयलो; पूण ताचो वेळ आजून पावंक नासलो देखून कोणेंच ताका धरलोना.

हांव वेतां थय तुमच्यान येवंक जायनां

२१ आनिंक एक पावट ताणें तांकां म्हणलें: "हांव चल्लों, आनी तुमी म्हाका सोदतेल्यात आनी तुमच्या पातकान तुमी मरतेल्यात; हांव वेतां थय तुमच्यान येवंक जायनां". २२ जुदेवांनीं म्हणलें: "हांव वेतां थय तुमच्यान येवंक जायना' अशें तो सांगता म्हणतच, तो आपलोच जीव दितलो म्हण तो सांगूंक सोदता गाय?" २३ ताणें तांकां म्हणलें: "तुमी सकयले, हांव वयलो; तुमी ह्या संवसारांतले, हांव ह्या संवसारांतलो न्हय. २४ तुमी तुमच्यां पातकांनीं मरतेल्यात म्हण हांवें तुमकां सांगलां, कित्याक आसा तो हांवूच म्हण तुमी सत्मानीना जाशात जाल्यार, तुमच्यां पातकांनीं तुमी मरतेल्यात". २५ ताणीं ताका म्हणलें: "तुं कोण तर?" जेजून तांकां जाबाब दिलो: "पयलींच थावन हांवें तुमकां सांगलां तच. २६ तुमचे विशीं सांगचें आनी निवाडचें जायतें आसा; पुण म्हाका पाटयला तो सतेवंत, आनी जें हांवें ताचे कडसून आयकलां तेंच हांव संवसाराक सांगतां". २७ तो बापाची खबर सांगता म्हण ते समजूंक नांत. २८ त्या पासत जेजून म्हणलें; "तुमी मनषाच्या पुताक उबारतेल्यात तेदना तुमकां कळोन येतेलें कि आसा तो हांवूच, आनी म्हजेच अस्टंगीं हांव काय करिना, पूण जशें बापान म्हाका शिकयलां तशें हांव उलयतां. २९ आनी जाणें म्हाका पाटयला तो म्हजे सवें आसा; ताणें म्हाका एकलो सांडुंक ना, कित्याक ताका मानता तेंच हांव सदां करतां". ३० तो अशें 'उलयलो तेदना, जायत्यांनीं ताचेर विस्वास दवरलो

स्वतंत्र आनी गुलाम मनीस

३१ आपणाचेर विस्वास दवरलो त्यां जुदेवांक जेजून म्हणलें: "तुमी म्हज्या उतरा परमणें चलशात जाल्यार तुमी म्हजे खरे शिस जातेल्यात. ३२ आनी तुमकां सत कळोन येतेलें आनी सत तुमकां स्वतंत्र करतेलें". ३३ ताणीं ताका म्हणलें: "आमी आब्राबामाची संसत, आनी कोणाचेच गुलाम आमी केदनांच जावंक नांव, 'तुमी स्वतंत्र जातेल्यात' अशें तूं कसो म्हणताय तर?" ३४ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "हांव तुमकां सत सांगतां, पातक करता तो पातकाचो गुलाम. ३५ गुलां सदांच घरान्त उरनां; पुत तो सदांच घरान्त आसता. ३६ ह्या पासत पुत जर तुमकां स्वतंत्र करित, तर तुमकां खरीच सुटका मेळतेली. ३७ तुमी आब्राहामाची संसत म्हण हांव जाणं; तर म्हजीं उतरां तुमचे भितर रिगोनांत देखून तुमी म्हजो जीव काडुंक सोदतात. ३८ जें हांवें म्हज्या बापा सवें देखलां तें हांव सांगतां, आनी जें तुमीं तुमच्या बापायचें आयकलां तें तुमीं करतात". ३९ ताणीं ताका परतीपाळ कॅजो; "आब्राहाम आमचो बाप". जेजून तांकां म्हणलें: "तुमी आब्राहामाचे पुत जाल्ले जयाल्यार, जें आब्राहामान केलें तें तुमी करतेले आसल्यात. ४० पूण देवा कडसून आयकल्लें सत हांवें तुमकां सांगलां, तरी आसताना तुमी म्हजो जीव काडुंक सोदतात. आब्राहामान अशें करूंक नां. ४१ तुमचो बापूय करता तशेंच तुमी करतात". ताणीं ताका म्हणलें: "कां'चारान आमी जल्माक येवंक नांव; आमकां एकलोच बाप आसा, तो देव". ४२ जेजून तांकां म्हणलें: "देव तुमचो बाप जाल्लो जाल्यार, तुमी म्हजो मोग करतेले आसल्यात, कित्याक हांव देवा थावन उपजलां आनी आयलां; म्हजेच खुशेन हांव येवंक नां. पूण ताणें म्हाका धाडला. ४३ हांव सांगतां तें तुमी कित्याक समजून घेनांत? कित्याक म्हजें उतर तुमच्यान कानार घेवंक जायनां? ४४ तुमचो बाप देवचार, आनी तुमच्या बापायक जाय तें करूंक तुमची खुशी. मुदलाक थावन तो प्राणघातकी, आनी ताका आनी सताक पडना, कित्याक ताचे सवें सत नां. तो लटिकपणां सांगता तेदनां आपल्या सैम्बा परमणें उलयता, कित्याक तो फटकिरो आनी फटींचो बापूय. ४५ पूण हां सत उलयतां देखुनूच, तुमी म्हजेर विस्वास दवरिनांत. ४६ तुमचे भितरलो कोण-उय म्हाका पातक आसा म्हण दाखयत. हांव तुमकां सत सांगतां जाल्यार, तुमकां कित्याक म्हजो विस्वास नां? ४७ जो देवाचो, तो देवाचीं उतरां आयकून घेता; तुमी देवाचे न्हय देखून, तुमी तीं आयकून घेनांत"

४८ जुदेवांनीं ताका परतीपाळ केलो: "तुं सामारयेकार आनी तुजेर देवचार बसला, अशें आमी म्हणतान्य तें सारकें जालें नां?" ४९ जेजून परतीपाळ केलो: "म्हजेर देवचार नां, पूण म्हज्या बापाक हांव मान दितां आनी तुमी म्हाका बेमान करतात. ५० तरी हांव म्हजीच व्हडविक सोदिनां; ती सोदतलो आनी नित करतलो कोणेकलो आसा. ५१ सत तें सांगतां, जो कोण म्हजें उतर सांबाळता तो कदींच मरचोना". ५२ जुदेवांनी ताका म्हणलें: "तुजेर देवचार आसा म्हण आतां आमकां सारकें कळ्लें. आब्राहां मेलो आनी प्रवादीय मरूं गेले; आनी तूं आमकां सांगताय: 'जो कोण म्हजें उतर सांबाळता तो कदींच मरचोना!' ५३ आमचो बाप आब्राहां मरुन गेलो, ताचे परस तूं व्हड कितें? आनी प्रवादीय मरुन गेले! तूं आपुण कोण म्हण सांगूंक सोदताय?" ५४ जेजून परतीपाळ केलो: "हांव म्हजीच व्हडविक करीन जाल्यार म्हजी व्हडविक कायच न्हय; म्हजी व्हडविक करता तो म्हजो बाप, तुमी तुमचो देव म्हंतात तच. ५५ तरी तुमी ताका अळकुंक नां; पूण हांव ताका अळकतां; ताका अळकना म्हण हांवें म्हणलेलें जाल्यार तुमचा भाशेन हांव-उय फटकिरो जातलों; पूण हांव ताका अळकतां आनी ताचें उतर सांबाळतां. ५६ म्हजो दीस पळेवनचे आशेन आब्राहाम तुमचो बाप खुशाल जालो; ताणें तो देखलो आनी ताका खूप आनंद जालो". ५७ तेदना जुदेवांनीं ताका म्हणलें: "तुका आजून पन्नास वर्सां जावंक नांत, आनी तुनवें आब्राहामाक देखलोय?" ५८ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "हांव तुमकां सत सांगतां, आब्राहां आसचे आदीं हांव आसां". ५९ देखून ताणीं ताचेर मारुंक फातर उकल्ले; पूण जेजू लिपलो आनी देवमंदीरांतलो भायर सोरलो

९. जेजू जल्माच्या कुरड्याक बरो करता

Nicolas Colombel - Christ Healing the Blind

९:१ आपले वाटेन वेतानां जेजून एका जल्माच्या कुरड्याक देखलो. २ आनी ताच्यां शिसांनी ताचे कडे विचारलें: "गुरूजी, कोणाच्या पातकाक लागून हो मनीस कुरडो जल्मलो? ताच्या व ताच्या आवय-बापायच्या पातकाक लागून?" ३ जेजून जाबाब दिलो: "ह्या मनशान व ताच्या आवय-बापायन पातक केलें म्हण न्हय, पूण देवाचीं कर्तुत्वां ताचे उदेशीं परगट जावनचीं म्हण तो असो जल्मलो. ४ दिसाचो उजवाड आसतानां, म्हाका पाटयला ताचीं कामां हांवें करूंक जाय; रात येता तेदना कोणाच्यान वावर करूंक जायना. ५ हांव स्ंवसारांत आसो-सोर, हांव संवसाराचो 6">उजवाड". ६ अशें उलयताना ताणें जमनीर लुती उडयली, लुतयेन माती कालयली, आनी कालयलेली माती कुरड्याच्यां दोळयांक काडली, ७ आनी ताका म्हणलें: "वच आनी  तळयेंत धु ( म्हणगे धाडलोलो". कुरड्यान वचून धुलें, आनी ताका नदर आयली, मागीर तो परतून आयलो. ८ ताचीं शेजा-सामारीं आनी जाणीं ताका आदीं भिक मागताना पळेल्लो, तीं म्हणूंक लागलीं: "भिक मागूंक बसतालो तो हो न्हय?" ९ कोण-कोण म्हणतालीं: "होच तो"; दुसरीं म्हणतालीं: "कदींच नां, पूण तो ताचे भाशेन दिसता" ताणें म्हणलें: "हांवूच तो". १० ताणीं ताका विचारलें: "तुजे दोळे कशे उगडले?" ११ ताणें जाबाब दिलो: 'जेजू नांवाच्या मनशान माती कालोवन म्हज्यां दोळयांक काडली आनी म्हाका म्हणलें: '" तळयेंत वचून धु'. हांवें दबुलें आनी म्हाका नदर आयली". १२ ताणीं ताका म्हणलें: "तो खय आसा?" ताणें जाप दिली: "हांव नकळों

फारीजेव चौकशी करतात

१३ आदीं कुरडो आसल्याक ताणीं फारीजेवां-शीं हाडलो. १४ जेजून माती कालोवन ताचे दोळे उगडलेले तो दीस सन्वार आसलो. १५ ताका नदर आयली गाय म्हण फारीसेवांनीं नव्यान विचारलें. आनी ताणें तांकां म्हणलें: "ताणें कालयलेली माती म्हज्यां दोळयांक काडली, हांवें धुलें आनी आतां म्हाका दिश्टी पडता'. १६ फारीजेवांतल्यां काय जाणांनीं म्हणलें: "हो मनीस देवाचो न्हय. तो सन्वार पाळीना". पूण दुसऱ्यांनीं म्हणलें: "पातकी मनीस असल्यो खुणा कश्यो करूंक शकत?" तांचे मदें वेग-वेगळीं मतां जालीं. १७ देखून आनिंक एक पावट कुरड्या मनशाक म्हणलें: "तुजे दोळे उगडल्यात ताचे विशीं तूं कितें म्हणताय?' ताणें सांगलें: "तो एक प्रवादी". १८ तो कुरडो आसलोलो आनी मागीर ताका नदर आयली म्हण जुदेव सत्मानीना जाले; देखून तेदना ताच्या आवय-बापायक आपोवन हाडून, १९ ताणीं तांचे कडे विचारलें: "हो तुमचो पुत? तो कुरडो जल्मलोलो म्हण तुमी सांगतात तो आतां कसो पळेता तर?" २० ताच्या आवय-बापायन जाप दिली: "हो आमचो पुत आनी तो कुरडो जल्मलोलो म्हण आमी जाणावं; २१ पूण तो आतां कसो पळेता तें आमी नकळोंव, आनी कोणें ताचे दोळे उगडल्यात तेंय बी आमी नकळोंव; ताचे कडे विचारात; ताका आपली पिराय आसा; तो आपलें सांगतलो". २२ ताचो आवय-बापूय जुदेवांक भियेतालो देखून ताणीं अशें सांगलें; कित्याक तो क्रिस्त म्हण कोणें-इमानून घेतलें जाल्यार, ताका देवस्थानांतलो भायर घालचो म्हण ताणीं थारायलेलें. २३ त्या पासत ताच्या आवय-बापायन म्हणलें: "ताका आपली पिराय आसा, ताचे कडे विचारात". २४ तेदना आदीं कुरडो आसलेल्या मनशाक ताणीं दुसरे पावटी आपयलो आनी ताका सांगलें: "देवाची वाखाण्णी कर; तो मनीस पातकी म्हण आमी जाणंव". २५ ताणें परतून सांगलें: "तो पातकी जाल्यार म्हाका खबर नां; एक मात हांव जाणं: हांव आदीं कुरडो आसलों पुण आतां म्हाका दिश्टी पडता". २६ ताणीं ताका विचारलें: "ताणें तुका कितें केलें? तुजे दोळे ताणें कशे उगडले?" २७ ताणें तांकां जाबाब दिलो: "हांवें तुमकां आतांच सांगलां, आनी तुमी तें कानार घेनांत. आनिंक एक पावट कित्याक आयकुंक सोदतात? तुमीय ताचे शिस बिजावंक सोदतात?" २८ ते ताका अशे हिंडसूंक लागले. "तुं जा ताचो शिस! आमी मयजेसाचे शिस! २९ देव मयजेसा कडे उलयलो म्हण आमी जाणंव, पूण हो मनीस खयचो आयला तें आमी नकळोंव." ३० त्या मनशान जाबाब दीवन म्हणलें: "अजाप तें हें! तो खयचो आयला तो तुमी नकळत, आनी तरी ताणें म्हजे दोळे उगडले. ३१ देव पातक्यांचें आयकनां म्हण आमी जाणंव, पूण कोण देवाची भक्ती करता आनी ताची खुशी पाळता जाल्यार, देव ताचें आयकता. ३२ संवसार घडलेल्याक कोणें कुरडो जल्मल्ल्याचे दोळे उगडल्यात म्हण कदींच आयकुंक नां. ३३ हो मनीस देवाचो न्हय आसलो जाल्यार, ताच्यान कितेंच करूंक जावनचें नासलें". ३४ ताणीं ताका परतीपाळ केलो: 'तुं निबेल पातकांत जल्मलाय आनी आमकां शिकोंवक आयलाय?' आनी ताणीं ताका भायर घालो.

अतमीक कुरडेपण

३५ ताणीं ताका भायर घालो म्हण जेजूच्या कानार पडलें, आनी ताका तो मेळ्लो तेदनां जेजून ताका विचारलें: "तुं मनषाच्या पुताचेर विस्वास दवरताय?" ३६ ताणें परतून जाप दिली: "सायबा, हांवें ताचेर विस्वास थेवूंक, तो कोण तो म्हाका सांग". ३७ जेजून म्हणलें: "तुनवें ताका देखलाय आनी तुजे लागीं उलयता तच तो". ३८ ताणें म्हणलें: 'सायबा,' हांव विस्वास दवरतां". आनी पायां पडून ताणें जेजूक नमस्कार केलो. ३९ जेजून म्हणलें: "नित करूंक हांव ह्या संवसारांत आयलां: जांकां दिश्टी पडनां तांकां नदर मेळच्याक आनी जांकां दिश्टी पडता तीं कुरडीं जावनच्याक हांव आयलां. ४० ताचे सरशीं आसलेल्यां थोड्यां फारीजेवांनीं हें आयकून ताका म्हणलें: "आमीय कुरडे बी?" ४१ जेजून तांकां म्हणलें: "तुमी कुरडे जाल्ल्यात जाल्यार तुमकां गुन्यान्य आसचो नासलो; 'पुण आमकां दिश्टी पडता' अशें तुमी म्हणतात देखून, तुमी पातकांतूच आसात".

१०. गोठ्याची वपार

StJohnsAshfield StainedGlass GoodShepherd Portrait

१०:१ हांव तुमकां सत सांगतां; जो मेंडरांच्या गोठ्यांत दारांतल्यान न्हय पुणदुसरे वाटेन भितो सरता तो चोर आनी नागवणो; २ पूण जो दारांतल्यान भितर सरता तो मेंडरांचो गोंवळी. ३ ताका दार-राखणो दार उगडता; मेंडरां ताचो ताळो आयकतात आनी आपल्यां मेडरांक तो आप आपल्या नांवान उलो करता आनी तांकां भायर व्हरता. ४ आपल्यां मॅन्ड्रांक भायर हाडतच तो तांचे फुडें चलता आनी मेंडरां ताचो ताळो अळखतात देखून ताचे पाटल्यान वेतात. ५ परक्या पाटल्यान तीं वचनांत, पूण ताचे सरशिलीं तीं पळून वेतात कित्याक परक्यांचो ताळो तीं अळखहात". ६ जेजून तांकां ही वपार सांगली, पूण जें तो तांकां म्हणतालो ताचो अर्थ तांकां मेळ्लोना.

जेजू बरो गोंवळी

७ देखून जेजून आनिंक एक पावट तांकां म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, हांव मेंडरांचें दार. ८ म्हजे आदीं आयल्यात ते सगट चोर आनी नागवणे; पूण मेंडरांनीं तांकां लेखूंक नां. ९ हांव दार; म्हज्यांतल्यान जर कोण भितर सरत ताचें तारण जातेलें, आनी तो भायरभितर सरतलो आनी ताका चरव मेळतलो. १० चोर येता तो फकत चरूंक, मारुन उडोवंक आनी इबाड करूंक येता: हांव आयलां तो तांकां जिवीत मेळोवन दिंवक आनी तें तांकां सुभाम पणान मेळोवन दिंवक आयलां. ११ हांव बरो गोंवळी. बरो गोंवळी मेंडरां पासत आपलो जीव दिता. १२ गोंवळी न्हय आनी जाचीं खाषाचीं मेंडरां न्हय, तसलो मुशारेकार लांडगो येता तो देखता, आनी मॅन्ड्रांक सांडून पार काडता; आनी लांडगो तांकां धरुन व्हरता आनी दुसपटायता. १३ तो मुशारेकार आनी ताका मेंडरांचें काय पडुंक नां, देखून तो पळून वेता. १४ हांव बरो गोंवळी: १५ जसो बाप म्हाका अळकता आनी हांव बापाक अळकतां, १४ तसो हांव म्हज्यांक अळकतां आनी म्हजीं तीं म्हाका अळकतात, १५ आनी हांव म्हज्यां मेंडरां पासत म्हजो जीव दितां. १६ आनी म्हाका आनींक-उय मेंडरां आसात; तीं ह्या गोठ्यांतलीं न्हय; तांकांय हांवें हाडुंक जाय. तींय म्हजो ताळो आयकतेलींत. आनी असो एकूच हिंद जातलो आनी एकूच गोंवळी. १७ हांव म्हजो जीव दितां आनी उपरांत तो परतून घेतां देखून, बाप म्हजो मोग करता. १८ कोण म्हजो जीव काडीना, पूण म्हजेच खुशेन हांव म्हजो जीव दितां. म्हजो जीव दिंवक म्हाका पदवी आसा आनी तो परतून घेवंक-उय म्हाका पदवी आसा; ही आदन्या म्हज्या बापान म्हाका दिल्या." १९ ह्यां उतरांक लागून आनिंक एक पावट जुदेवां मदें वेग-वेगळीं मतां जालीं. २० तांचे मदल्यां जायत्यांनीं म्हणलें: "ताचेर देवचार बसला, ताची मत फिरल्या; तुमीं कित्याक आयकतात?" २१ दुसऱ्यांनीं म्हणलें: "देवचार लागलोलो मनीस असो उलयनां देवचार कुरड्यांचे दोळे उगटे करूंक शकता?"

जुदेव जेजूक पाट वळतात

२२ हिंवाळ्याच्या समयार जेरुजाल्यांत भेटोवणेची परोब चलताली; २३ देवमंदीरांत सलोमनाच्या तारांगणांत जेजू भोंवतालो. २४ तेदनां ताचे भोंवतणीं एकठाय जावन, जुदेवांनी ताका म्हणलें: "केदना पोरयान तूं आमकां दुभावान दवरतलय? तूं क्रिस्त जाल्यार, आमकां सारकें सांग". २५ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "तुमकां हांवें सांगलां आनी तुमी सत्मानीनांत. म्हज्या बापाचे नांवीं हांव करतां तीं कामां म्हजे विशीं गोवाय दितात; २६ पूण तुमी सत्मानीनांत, कित्याक तुमी म्हज्यां मेंडरांतले न्हय. २७ म्हजीं मेंडरां म्हजो ताळो आयकतात, आनी हांव तांकां अळकतां, आनी तीं म्हजो पाटलाव करतात; २८ आनी तांकां हांव सासणाचें जिवीत दितां, आनी तीं कदींच इबाड जावनचींनांत, आनी तांकां म्हज्यां हातांतलीं कोण काडून व्हरचोना. २९ म्हज्या बापान तीं म्हाका दिल्यांत, तो सगटां परस व्हड, आनी म्हज्या बापाच्या हातांतलीं तांकां कोणाच्यानूच काडून व्हरूंक जायनां. ३० हांव आनी बाप "एकूच". ३१ तेदनां जेजूक फातरावंक जुदेवांनीं नव्यान फातर . ३२ जेजून तांकां सांगलें: " पदवेन जायत्यो बऱ्यो कर्णय हांवें तुमच्यां दोळयां मुखार करुन दाखयल्यात; तांतले खयचा करणा पासत तुमी म्हाका फातरावंक सोदतात?" ३३ जुदेवांनीं ताका जाबाब दिलो: "बरे करणेक लागून आमी तुका फातरावंक सोदिनांव, पूण तुजे देवनिंदे पासत: कित्याक तूं मनीस जावन आपुण देव म्हण सांगताय". ३४ जेजून तांकां जाप दिली: "'तुमी देव म्हण हांव सांगताम अशें तुमच्या शास्त्रांत बरयलेलें आसा कि नां? ३५ पवित्र पुस्तकांतलें उतर मोडो नजो: म्हणतच, जांकां देवाचें उतर पावलां तांकां तुमचें शास्त्र 'देव' म्हणता; ३६ आनी बापान म्हाका संवस्कारला आनी संवसारांत धाडला आसतानां, तरी हांव देवाचो पुत म्हण हांवें सांगलां देखून, तुमच्यान म्हाका 'तुं देवनिंदा करताय' कशें म्हणून येता? ३७ हांव म्हज्या बापाच्यो कर्णय करिनां जाल्यार तुमी म्हजेर विस्वास दरूं नाकात; ३८ पूण हांव त्यो करतां जाल्यार, जरी तर तुमी म्हजेर विस्वास थेविनांत, त्यां कर्णयांचेर तरी विस्वास दवरात, आनी अशें बाप म्हजे सवें आसा आनी हांव बापा सवें आसां म्हण मानून घेयात आनी हें तुमच्या मनांत अदिक-अदीक रिगूं-दी". ३९ त्या वेळार ताका नव्यान धरूंक सोदताले, पूण तो तांच्या हांतांतलो सुटून गेलो. ४० जुयावं पयलीं जर्दाना पलतडी सनान दितालो थय जेजू परत वचून रावलो. ४१ जायत्यां जाणांनीं ताचे-शीं, येवन म्हणलें: " कसलीच खुणा करूंक नां पूण ह्या मनशा विशीं ताणें सांगलां तितलेंय खरें जालें". ४२ आनी जायत्यांनीं ताचेर विस्वास थेवलो.

११. लाजाराचें मरण

'The Raising of Lazarus', tempera and gold on panel by Duccio di Buoninsegna, 1310–11, Kimbell Art Museum

११:१ लाजार नांवाचो कोणेकलो मनीस पिडेंत आसलो; तो मारीया आनी तीची भयण मारता, हांचे बरोबर बेतानिया गांवांत रावतालो. २ हे मारियेन संयाक परमळाच्या तेलान माखलोलो, आनी ताचे पाय आपल्यां केंसांनीं पुसलेले. तिचो भाव लाजार बरो नासलो. ३ देखून भयणींनी जेजूक सांगून धाडलें: "संया, तुजो मोगाचो इष्ट बरो नां." ४ ही खबर आयकून जेजून म्हणलें: "हे पिडेंत तो मरचोना; ती देवाच्या मानाक आयल्या, तिचे वरवीं देवाच्या पुताक म्हंया मेळूंक जाय!" ५ मारता, तीची भयण मारीया आनी लाजार, हांचो जेजू मोग करी. ६ तो बरो नां म्हण ताका खबर पावली; तरी आसलो तेच स्वातेर जेजू आनिंक दोन दीस रावलो. ७ त्या उपरांत ताणें शिसांक म्हणलें: "आनिंक एक पावट जुद्यियांत वचूंयीया". ८ शिसांनीं जाबाब दिलो: "गुरूजी, निकतेच पोरयान जुदेव तुका फातरावंक करताले, आनी तूं परत थय वेताय?" ९ जेजून परतीपाळ केलो: "एका दिसाक बारा तास आसात कि नां? दिसाचो चलता ताचे पाय आडळनांत कित्याक तो ह्या संवसाराचो उजवाड देखता. १० पूण कोण रातचो चलता जाल्यार ताचे पाय आडळतात कित्याक ताका उजवाड नां!" ११ अशें उलोवन जातच, ताणें तांकां म्हणलें: "आमचो इष्ट लाजार निदला, पूण हांव ताका उठोंवक वेतां". १२ शिसांनीं ताका विचारलें: "संया, तो निदला जाल्यार बरो जातलो". १३ जेजून ताच्या मरणाची खबर केल्ली, पूण तो निदेच्या विसवाची खबर सांगतालो म्हण तांकां दिसलें. १४ तेदनां जेजून तांकां सारकें सांगलें: "लाजार मेला; १५ आनी हांव थय नासलों म्हण, तुमचे पासत खुशाल जातां, तुमचो विस्वास घट जावनच्याक: पूण तांगेर वचूंयीया. १६ जनाव्ळो म्हणलेल्या तोमासान आपल्यां वांगड्यां शिसांक म्हणलें: "आमीय वचूंयीया, ताचे बरी आमीय मरुंया"

जेजू जिवंतपण आनी जिवीत

१७ जेजू पावलो तेदनां, लाजाराक फोंडांत घाल्यार चार दीस जाल्ले. १८ बेतानिया जेरुजाल्याक लागींच आसलें, सुमार तीन किलोमेतरांची वाट. १९ आनी जायते जुदेव मारताक आनी मारयेक, तांच्या भावा पासत, पाचारुंक आयलेले. २० जेजू येता म्हण आयकून, मारता ताका मेळूंक गेली पूण मारीया घरान्त बसून रावली. २१ मारतान जेजूक म्हणलें: "सायबा, तूं हांगासोर आसलोय जाल्यार, म्हजो भाव मरचो नासलो. २२ आनी आजून पोरयान तूं देवा लागीं मागशी तितलेंय देव तुका दितलोच म्हण हांव जाणं". २३ जेजून तिका म्हणलें: "तुजो भाव नव्यान जिव जातलो". २४ मारतान ताका परत म्हणलें: "तो निमाण्या दिसा, जिवंतपणांच्या समयार, नव्यान जिवंत जातलो म्हण हांव जाणं. २५ जेजून तिका परतीपाळ केलो: "जिवंतपण आनी: जिवीत हांवूच. जो कोण म्हजेर विस्वास दवरता, तो मेलयी जाल्यार जिव आसतलो २६ आनी जो कोण जिव आसा आनी म्हजेर विस्वास दवरता तो सासणाक मरचोना. हें तूं सत्मानताय?" २७ तिणें ताका म्हणलें: "हय, सायबा, संवसारांत येवनचो आसलो तो क्रिस्त देवाचो, पुत तो तुंच म्हण हांव सत्मानतां

जेजू रडता

२८ अशें म्हणतच, ती आपले भयणींक आपोंवक गेली, आनी तिका ल्हुवान म्हणलें: "गुरूजी हांगा आसा आनी तुका सोदता". २९ हें आयकून, ती रोकडीच उठली आनी  सरशीं गेली. ३० जेजू आजून ग्रामांत पावंक नासलो, पुण मारता ताका मेळ्लेली  आसलो. ३१ तिका घरान्त बुजवण दिताले ते जुदेव, मारीया वेगींच उठता आनी भायर वेता तें पळेवन, ती फोंडा सरशीं रडूंक वेता म्हण चिंतून, तिचे पाटल्यान गेले. ३२ जेजू आसलो थय पावतच, ताका पळेवन मारीया ताच्यां पायां पडली; तिणें म्हणलें: "सायबा, तुं हांगा आसलो जाल्यार म्हजो भाव मरचो नासलो". ३३ मारीया आनी तिचे सांगातीं आयलेले ते जुदेव रडताले ते पळेवन, जेजू भव खंतीभरीत जावन, आपुण-उय सगळच थरथरलो. ३४ ताणें विचारलें: "ताका तुमी खय घाला?" ताणीं ताका सांगलें: "सायबा, ये आनी पळे". ३५ जेजू रडलो. ३६ देखून जुदेवांनी म्हणलें: "पळेयात, हो ताचो कीतलो मोग करी!" ३७ पूण तांचे भितरल्यां थोड्यांनीं म्हणलें: "ताणें कुरड्याचे दोळे उगडले, तर ताच्यान हाका मोर्नांतलो निवारुंक जाय नासलो?"

जेजू लाजाराक पुनर्जिवंत करता

३८ तेदनां नव्यान खंतिचो हुस्कार सोडून जेजू समाधी-शीं पावलो; ती एक धोल कशी आसली आनी तिच्या तोंडार एक फातर ओडलेली. ३९ जेजून म्हणलें: "फातर कुशीन काडात". मेल्ल्याचे भयणीन मारतान ताका म्हणलें: "सायबा, ताका चार दीस जाले, आतां ताका घाण मारतेली". ४० जेजून तिका सांगलें: "तुं विस्वास दबरशी जाल्यार देवाची म्हंया देखतेलीयी म्हण हांवें तुका सांगूंक नां?" ४१ म्हणतच ताणीं फातर कुशीन काडून दवरली. तेदनां दोळे वयर लावन जेजून म्हणलें: "बापा, म्हजें आयकलेंय देखून तुजे उपकार आठयतां. ४२ म्हजें सदांच आयकताय म्हण हांव जाणं आसलों, पूण हांगा आसलेल्यां पासत हांव असो उलयलां, तुनवें म्हाका धाडलाय म्हण ताणीं सत्मानच्याक". ४३ हें म्हणतच तो व्हडल्यान असो उलयलो: "लाजार, भायर सोर!" ४४ मेलोलो तो भायर आयलो, ताचे हात आनी पाय फालीयांनीं बांदलेले, आनी ताचें तोंड रूमालान पांगुरलेलें. जेजून तांकां सांगलें: "ताचे बांदपास सोडात, ताका वचूं-दी

सानएद्रीन जेजूक मारुंक थाराव घेता

Sanhedrin1

४५ ताणें केलेलें तें पळेवन, मारिये-शीं आयलेले त्यां जुदेवांतल्यां जायत्यां जाणांनी ताचेर विस्वास थेवलो. ४६ पूण तांचे भितरल्यां काय जाणांनीं फारीजेवां-शीं वचून जेजून केलेलें तें तांकां कळयलें. ४७ म्हणतच परोम-यादनिकांनी आनी फारीजेवांनी आपली सभा भरली. ताणीं म्हणलें: "हो मनीस जायत्यो खुणा करुन दाखयता. आमी कितें करतांव? ४८ आमी ताका असोच सोडलो जाल्यार सगलो लोक ताचेर विस्वास धरतलो, आनी रोमी अदबिकारी येवन आमच्या देवमंदीराचो आनी आमचे पर्जेचो भस्म करतेले". ४९ तांचे मदलो एकलो कायफास नाहवाचो, त्या वरसाचो परं-यादनीक आसलो ताणें तांकां म्हणलें: "तुमी कायच समजनांत. ५० सगळ्या राष्ट्राचो भस्म जावनचे परस, परजे पासत एकलो मेल्यार अदिक बरें म्हण समजचनांत". ५१ हें ताणें आपल्याच मनांतलें म्हणलें नां; पूण त्या वरसाचो परं-यादनीक कसो ताणें अशें भाकीत केलें, कि जेजू परजे पासत मरचो आसलो, ५२ आनी न्हयच परजे पासत पूण देवाच्यां आयस-पयस शिंपडलेल्यां भुरग्यांक जमा करुन एक करच्याक ५३ त्या दिसा थावन ताका जिवेशीं मारुंक ते येवजिताले. ५४ देखून जेजू जुदेवां मदें उग्टेपणीं भोंवनां जालो, पूण थैसोरलो भायर सरुन अरण्या लागीं आसलेल्या प्रांतांत, ऑफरायम नांवाच्या शारांत गेलो आनी थय आपल्यां शिसां बरोबर रावलो. ५५ जुदेवांची पासकांची परोब लागीं पावलेली. आपली शुदी करच्याक जायतो लोक गांव-गांवां थावन जेरुजाल्याक गेल्लो. ५६ ते जेजूक सोदताले, आनी देवमंदीरांत एकामेकाक म्हणताले: "तुमकां कितें दिसता? तो परबेक येतलो कि नां?" ५७ ताका धरचे खातीर परं-यादनिकांनी आनी फारीजेवांनी असो हुकूं घाल्लो, कि जेजू खय आसा तो कोणाक खोहर आसत जाल्यार आपणांक तें कळोवनचें.

१२. मारीया जेजूक माखता

Mary Magdalene is traditionally depicted with a vessel of ointment, in reference to the Anointing of Jesus.

१२:१ पासकांचे परबेक सो दीस आसात म्हणल्यार, जेजू बेतानयेक आयलो; ताणें मेलेल्यांतलो जिवंत केल्लो तो लाजार हांगा रावतालो. २ थय जेयण केलें; मारता परामस करताली आनी ताचे बरी जेवणाक बसलेल्यां मदें लाजार आसलो. ३ असल जतामानशेचें चड मलाचें एक रात-भर परमळीत तेल घेवन, जेजूचे पाय माखले आनी आपल्यां केंसांनी ते पुसले, आनी तेलाच्या दमदमीत परमळान घर भरलें. ४ तेदनां ताच्यां शिसां मदलो एकलो, ताचो घात घेतलो आसलो तो, जुदास इस्कार्यत, हाणें म्हणलें: ५ "हें तेल तिन'शीन देनारांक विकून, ते दुडू दुर्बळांक दियं नजो आसले?" ६ ताका दुर्बळांचें पडलेले म्हण न्हय, पूण तो चोर आसलो देखून ताणें तशें म्हणलें; ताचे लागीं पंगतीची गांट आसताली देखून, तांतूंत घालताले तें तो आपणाक काडी. ७ जेजून म्हणलें: "तिका किमार करूं नाकात, म्हाका पुरपाच्या दिसाक तिणें हो परमल सांबाळचो आसलो. ८ दुबळे सदांच तुमचे मदें आसात, पूण हांव तुमचे मदें सदांच आसचोनां

जुदेव लाजाराक मारुंक करतात

९ जेजू थय आसा म्हण जुदेव लोकांतल्यांज आयत्यां जाणांक कळ्लें. म्हणतच ते थय आयले, जेजूकूच पळेवंक म्हण न्हय, पूण ताणें मेलेल्यांतलो जिवंत केल्ल्या लाजाराक-उय पळेवनच्याक. १० म्हणून परं- यादनिकांनीं लाजाराक-उय जिवेशीं मारचो म्हण थारायलें, ११ कित्याक ताका लागून जायते जाण जुदेव तांकां सोडून जेजूचेर विस्वास थेवताले.

जेरुजाल्यांत जेजूचो जैतिवंत प्रवेस

Assisi-frescoes-entry-into-jerusalem-pietro lorenzetti

१२ दुसऱ्या दिसा परबेक आयलेल्या जायत्या लोकान जेजू जेरुजाल्याक आयला म्हण आयकलें. १३ माडांचीं चुडतां घेवन ताका मेळूंक तो लोक भायर सोरलो आनी अशी बोब मारुंक लागलो, "जय! जय! सर्वेस्पोराचे नांवीं येता तो,  राजा सोदैव!" १४ आनी जेजूक एक इहान-शें गाडूं मेळ्लें आनी ताचेर तो बसलो; पवित्र पुस्तकांत अशें बरोवन आसलें: १५ "सियनाचे धुवे, भियेवं नाका; हो पळे तुजो राजा येता, गाडवाच्या पोराचेर बसून येता!" १६ ताचे शिस पयलीं ह्यो वस्तु समजलेनांत; पूण जेदनां जेजू म्हंयेवंत जालो, तेदनां ताचे विशीं अशें बरोवन आसलें म्हण आनी ताका अशें केल्लें म्हण तांकां उगडास आयलो. १७ लाजाराक फोंडांतलो भायर आपयलो आनी ताका जिवंत केलो तेदनां जेजू-शीं आसलो तो लोक बाचे विशीं गोवाय दितालो. १३ ह्याच पासत लोकाची व्हडली उरपंज ताका मेळूंक भायर सरली: जेजून ही खुणा केल्ली म्हण ताणीं आयकल्लें. १९ तेदनां फारीजेवांनी एकामेकाक म्हणलें: "पळेलें मूं? आमचें कायच चलोना; आखो संवसार ताचे पाटल्यान चल्

काय विदेशी जेजूचें दर्शण मागतात

First page of the Gospel of John from the Tyndale Bible, 16th century

२० परबेच्या समयार, देवाक भजूंक आयलेल्यां मदें थोडे ग्रेग आस्ते. २१ गालीलेयांतल्या बेत्सायदेचो फिलिप, हाचे सरशीं येवन ताणीं अशी मागणी केली: "सायबा, आमी जेजूक पळेवंक सोदतांव". २२ फिलिपान वचून आंदरेक सांगलें: आंदरेन आनी फिलिपान बरोबर जेजूक सांगलें. २३ आनी जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "मनषाचो पुत म्हंयेवंत जावनेबो वेळ पावलो. २४ हांव तुमकां सत सांगतां, गोंवाचो कोणो जमनीर पडून मरनां जाल्यार, तो तसोच उरता; पूण मरत जाल्यार जायतें पिक दिता. २५ जो कोण आपल्या जिवाचो मोग करता, तो आपलो जीव इबाड करता; आनी जो कोण ह्या संवसारांत आपल्या जिवाचो  करता, तो आपलो जीव सासणाच्या जिविताक सांबाळता. २६ कोण-उय म्हजी सेवा करता जाल्यार, ताणें म्हजो पाटलाव करूंक जाय, आनी जय हांव आसां थय म्हजो सेवक-उय आसतलो. कोण-उय म्हजी सेवा करित जाल्यार, म्हजो बाप ताका मान दितलो".

जेजू आपल्या मरणाची खबर करता

२७ "आतां म्हजेर आकांत आयला. हांव कितें म्बणूं! बापा, ह्या वेळांतलो म्हाका निवार, अशें म्हणूं? नां, ब्याच पासत हांव ह्या वेळाक पावलां. २८ बापा, तुज्या नांवाक म्हंया जोडून घे". तेदनां एक सर्गींचो ताळो आयलो: "हांवें म्हज्या नांवाक म्हंया जोडून घेतल्या आनी परत म्हंया जोडून घेतलों". २९ लागीं आसलेल्या लोकान हो ताळो आयकलो आनी म्हणलें: गडगडो मारला". दुसऱ्यांनी म्हणलें: "एक देवदूत ताचे कडे उलयला". ३० जेजून परतीपाळ केलो: "हो ताळो म्हजे पासत न्हय, तर तुमचे पासत गाजला. ३१ आतां संवसाराची मनसुबी करचो वेळ; आतां ह्या संवसाराचो अधिकारी भायर पडतलो. ३२ आनी जेदनां म्हाका जमनी वेलो उंच उभारतीत, तेदनां सगळ्यां मनशांक ओडून हाडतलों". ३३ अशें म्हणून आपुण कसले तरेचें मरण भोगचो आसलो, तें ताणें दाखोवन दिलें. ३४ लोकान ताका जाबाब दिलो: "क्रिस्त सदांकाल जिव आसतलो म्हण आमी शास्त्रांतलें आयकलां. मनषाच्या पुताक उबारूंक जाय म्हण तुं कसो सांगताय तर? मह'षाचो पुत कोण?" ३५ जेजून तांकां म्हणलें: "आनिंक यलोच वेळ तुमचे सवें उजवाड आसा. उजवाड आसतानां चलत रावात, नां तर तुमी काळकाक सांपड्तेल्यात; काळोकांत चलता तो आपुण खय वेता तो नकळो. ३६ तुमकां उजवाड आसतानां उजवाडाचेर विस्वास धरात, आनी तुमी उजवाडाचीं भुरगीं जातेल्यात"

जुदेवांचो अविस्वास

अशें सांगून, जेजू तांचे सरशीलो गेलो आनी लिपलो. ३७ जरी ताणें इतल्यो खुणा तांचे हुजिर केल्ल्यो, तरी ताणीं ताचेर विस्वास थेवलोनां; ३८ इजायास प्रवाद्यान सांगून दवरलेलें तें घडोन येवनच्याक, हें अशें जालें; ताणें म्हणलेलें तें अशें: "सर्वेस्परा, आमचो, निरप कोणें मानून घेतला? आनी सर्वेस्पोराची सक्ती कोणाक दखल जाल्या?" ३९ खरेंच तांच्यान सत मानूंक जालेंना, कित्याक म्हलयार अशेंय  सांगून दवरलेलें: ४० "तांचे दोळे ताणें कुरडे केल्यात, आनी तांचें काळीज दारूण केलां: अशें आपल्यां दोळयांनीं तीं पळेवनचीनांत, तीं आपल्या मनांत समजचिंनांत, तीं म्हजे-शीं परतून येवनचींनांत, आनी हांव तांकां बरीं करचोनां". ४१ जेजूची म्हंया देखली तेदनां ताचे संबंदीं इजायास असो उलयलो. ४२ तरी आसतानां अधिकाऱ्यांतल्यां जायत्यां जाणांनी ताचेर विस्वास दवरलो, पूण ते हें भायल्यान दाखय नासले, कित्याक तांकां फारीजेवांची भिरांत आसली आनी आपणांक देवस्थानांतले भायर घालतीत म्हण ते भियेताले; ४३ काराण, देवाचे शेबासके-वन मोन'अशांचे शेबासकेची ते अदिक पर्वा करताले

Stefan Lochner Last Judgement, c. 1435. Wallraf-Richartz Museum, Cologne.

जेजूच्या उतरा परमणे मन-सुबी

४४ जेजून व्हडल्यान म्हणलें: "म्हजेर विस्वास थेवता तो म्हजेरूच न्हय, बगर म्हाका पाटयला ताचेर विस्वास थेवात. ४५ आनी म्हाका पळेता तो म्हाका पाटयला ताका पळेता. ४६ हांव संवसारांत उजवाड कसो आयलां; देखून म्हजेर विस्वास दवरता तो काळोकांत उरचोनां. ४७ कोण-उय म्हजीं उतरां आयकलयांत आसतानां तीं पाळीनां जाल्यार, हांव ताचेर खास्तिचें फर्मण मारीनां, कित्याक संवसाराचेर खास्तिचें फर्मण मारच्याक हांव येवंक नां, पूण संवसाराचें तारण करूंक आयलां. ४८ म्हाका लेखीनां आनी म्हजीं उतरां मानून घेनां, ताची मनसुबी करतलो कोण एकलो आसा; जें उतर हांव उलयलां तेंच निमाण्या दिसा ताची मनसुबी करतेलें. ४९ कित्याक म्हजेच अस्टंगीं हांव उलोवंक नां; बगर हांवें कितें सांगचें आनी कितें उलोवनचें तें म्हाका पाटयला त्या बापान म्हाका फर्मायलां. ५० आनी ताचो हुकूम सासणाचें जिवीत म्हण हांव जाणं. देखून हांव उलयतां जाल्यार, जें बापान म्हाका सांगलां तितलेंच हांव उलयतां

१३. जेजू शिसांचे पांय धुता

Christ Washing the Feet of the Apostles by Meister des Hausbuches, 1475 (Gemäldegalerie, Berlin).

१३:१ पासकांचे परबे आदीं, जेजू ह्या संवसारांतलो भायर सरुन बापा-शीं वेचो आपलो वेळ पावलो म्हण जाणो आसलो. ताणें संवसारांत आसलेल्यां आपलयांचो मोग केल्लो, पूण आतां सोपूर्णायेन तांचो मोग करुन दाखयलो. २ तांचें रातचें जेवण चलतालें. सिमांवाचो पुत जुदास इस्कार्यत, हाच्यान ताचो घात घेवनचो म्हण देवचारान मनांत घाल्लें. ३ बापान सगळें आपल्या हातांत दिलां, आपुण देवा थावन आयला आनी देवा-शीं वेता म्हण जाणो जावन, ४ जेजू जेवणावयलो उठलो, आनी आपलें आवरण काडून आपल्या पेंकटाक ताणें एक रूमाल बांदलो. ५ उपरांत, एका तस्तांत उदक अतोवन तो शिसांचे पाय धुंवक लागलो, आनी आपणाक बांदलोलो त्या रूमालाक ते पुसूंक लागलो. ६ तो सिमावं फॅदरू सरशें गेलो; पॅदरून ताका म्हणलें: "संया, तूं म्हजे पाय धुताय?" ७ जेजून ताका परतीपाळ केलो: "हांव करतां तें तुका आतां समजनां, पूण मागीर समजतेलें". ८ पॅदरून ताका म्हणलें: "म्हजे पाय धुंवक हांव तुका कदींच  नां". जेजून ताका परतून म्हणलें: "हांव तुका धुयनां जाल्यार, म्हज्या वांगडा तुका कायच आसचेंना. ९ सिमावं पॅदरून परतीपाळ केलो: "तशेरा जाल्यार, संया, म्हजे पायच न्हय, बगर म्हजे हात आनी म्हजी तकलीय धु'. १० जेजून ताका म्हणलें: "न्हाला ताणें फकत पाय धुल्या पुरो: तो सगळच नितळ आसा; तुमी तर नितळ आसात, पूण सगळे नांत". ११ आपणाचो घात कोण घेतलो आसलो तें तो जाणो आसलो; त्या पासत ताणें म्हणलें: "सगळे तुमी नितळ नांत". १२ तांचे पाय धुवन जातच, आपलीं आंगवस्त्रां घालून, जेसू आपले स्वातेर परतून आयलो. ताणें म्हणलें: "हांवें तुमकां कितें केलां तें तुमी समजल्यात मूं? १३ तुमी म्हाका गुरू आनी समी म्हणतात; आनी तुमी सारकें उलयतात, कित्याक हांव खरेंच गुरू आनी समी. १४ म्हणतच, तुमचो समी आनी गुरू जावन-उय, हांवें तुमचे पाय धुले जाल्यार, तुमींय एकामेकाचे पाय धुंवक जाय. १५ हांवें तुमकां देख दिल्या: हांवें तुमकां केलां तशेंच तुमींय करचें. १६ हांव तुमकां सत सांगतां, आपल्या धनयावन चाकर व्हड न्हय; तशेंच कोण पाटयलोलो आपणाक पाटयला ताच्य-वन व्हड न्हय. १७ हें जाणो जावन, तुमी तें करशात जाल्यार, तुमी सुभागी! १८ हांव तुमची सगळ्यांची खबर करिनां; कोणाक हांवें विंचून काडल्यात ते हांव जाणं; पूण पवित्र पुस्तकांतलें हें उतर पाळोन येवंक जाय: जो म्हजे बरोबर जेवणाक बसला, ताणेंच म्हजेर खोंट उबारल्या. १९ हें घडचे आदीं हांव तुमकां आतां सांगतां, तें घडोन येतेलें तेदनां हांवूच तो म्हण तुमी सत्मानच्याक. २० तुमकां सत सांगतां: हांव धाडतां ताका कोण-उय मानून घेता जाल्यार, तो म्हाका मानून घेता: आनी म्हाका मानून घेता तो म्हाका पाटयला ताका मानून घेता".

जेजू घातक्याची येवजण उगटी करता

The kiss of Judas Iscariot, coloured engraving, 15th century.

२१ अशें उलोवन जातच जेजू खंतीभरीत जालो आनी हाची गोवाय दीवन ताणें म्हणलें: "हांव तुमकां सत सांगतां, तुमचे भितरलो एकलो म्हजो घात घेतलो". २२ तो कोणाची खबर करतालो गाय म्हण दुभावून, शिस एकामेकाक पळेवंक लागले. २३ ताच्यां शिसां मदलो एकलो, जेजू मोग करी तो, जेजूच्या हरड्याक तेंकून आसलो; २४ देखून सिमावं पॅदरून ताका खुणा करुन म्हणलें: "तो कोणाची खबर करता?" २५ ताणें आपली तकली जेजूच्या हॉर्डयार बागावन ताका म्हणलें: "सायबा तो कोण?" २६ जेजून परतीपाळ केलो: "जाका हांव उंडयाचो कुडको बुडोवन दितलों, तच तो". आनी उंडयाचो कुडको बुडोवन, ताणें जुदासाक, सिमावं इस्कार्यताच्या पुताक, दिलो. २७ उंडयाचो कुडको घेतल्या उपरांत, ताचे भितर सयतान रिगलो. जेजून ताका म्हणलें: "तुं करूंक वेताय तें वेगींच कर". २८ कित्या पासत ताणें अशें ताका म्हणलें, हें जेवणाक बसलेल्या दुसऱ्या कोणाकूच समजंक नां. २९ जुदासा लागीं पंगतीची गांट आसली देखून जेजून ताका अशें म्हणलें म्हण काय जाणांक दिसलें: "परबेक आमकां गर्जेचें तें घे" व "दुर्बळांक कितेंय घाल". ३० म्हणतच उंडयाचो कुडको घेटल्या उपरांत, तो रोकडोच भायर सरुन गेलो. रात जाल्ली.

नवी आदन्या

३१ तो भायर व्यतोच, जेजून म्हणलें: "आतां मनषाच्या पुताक म्हंया मेळ्ली आनी ताचे सवें देवाक म्हंया मेळ्ली. ३२ देवाक ताचे सवें म्हंया मेळ्ली जाल्यार देव-उय ताका आपणा सवें म्हंया दितलो, आनी रोकडोच ताका म्हंयेवंत करतलो. ३३ म्हज्या सुपुरल्यां भुरग्यांनो, आनिंक थोडोच वेळ तुमचे सांगातीं आसां. तुमी म्हाका सोदतेल्यात; आनी जशें हांवें जुदेवांक म्हणलां, तशें हांव आतां तुमकांय सांगतां: 'जय हांव वेतां थय तुमी आतां येवंक शकनांत'. ३४ एक नवी आदन्या तुमकां दितां: एकामेकाचो मोग करात: हांवें तुमचो मोग केला, तसोच तुमीय एकामेकाचो मोग करात. ३५ एकामेकाचो मोग करशात जाल्यार, तुमी म्हजे शिस म्हण सगळ्यां मनसांक कळते

पॅदरूचे नाकारणेचें भाकीत

The Denial of Saint Peter-Caravaggio (1610)

३६ सिमावं पॅदरून ताका म्हणलें: "सायबा, तूं खय वेताय?" जेजून परतीपाळ केलो: "हांव वेतां थय तूं आतां येवंक शकनाय, पूण मागीर येतलय". ३७ पॅदरून ताका विचारलें: "सायबा, कित्याक हांव तुजे पाटल्यान आतां येवंक शकनां? तुजे पासत हांव म्हजो जीव दिंवक तयार!" ३८ जेजून जाबाब दिलो: "हय? म्हजे पासत तूं जीव दिंवक तयार आसाय? हांव तुका सत सांगतां, कोंब्यान साद घालचे आदीं, तीन पावटी तूं म्हाका नाकारतलय".

१४. बापा-शीं वचपाची वाट जेजू

१४:१ "तुमचें काळीज उचांबळ जावं नये; जसो तुमी देवाचेर विस्वास दवरतात तसो म्हजेर-उय दवरात. २ म्हज्या बापाच्या घरान्त पुस्कोळ स्वात आसात; अशें न्हय आसलें जाल्यार, हांव तुमकां स्वात तयार करूंक वेतां म्हण तुमकां सांगतलों आसलों? ३ आनी वचून तुमकां स्वात तयार केल्या उपरांत, हांव नव्यान येतलों आनी तुमकां म्हजे-शीं व्हरतलों; अशें, जय हांव आसां, थय तुमीय आस्तेल्यात. ४ आनी जय हांव वेतां, ती वाट तुमी जाणत". ५ तोमासान ताका म्हणलें: "सायबा, तूं खय वेताय तें आमी नकळोंव तर वाट कशी जाणो जातेल्यांव?" ६ जेजून ताका जाप दिली: "वाट, सत आनी जिवीत हांवूच; कोणूच बापा-शीं वचनां बगर म्हजे वरवीं. ७ तुमकां म्हजी अळोख आसली जाल्यार, म्हज्या बापाची अळोख तुमकां आस्तेली आसली; आतांच्यान तुमी ताका अळखतात आनी तुमीं ताका देखला". ८ फिलिपान ताका म्हणलें: "सायबा, आमकां बाप दाखय: इतलेंच आमकां पुरो". ९ जेजून ताका परतीपाळ केलो: "फिलिप, इतलो वेळ तुमचे सांगातीं आसां, आनी आजून तुमी म्हाका अळखूंक नां? जो कोण म्हाका पळेता, तो म्हज्या बापाक पळेता; आमकां बाप दाखय', अशें तुज्यान कशें म्हणूं येता? १० हांव बापा सवें आसां आनी बाप म्हजे सवें आसा म्हण तूं सत्मानीनाय? जीं उतरां हांव तुमकां सांगतां तीं हांव म्हजेच अस्टंगीं उलयनां; पुण म्हजे सवें आसा तो बाप आपलीं कर्तुत्वां कैर्त आसा. ११ म्हजें सत्मानून घेयात: हांव बापा सवें आसां, आनी बाप म्हजे सवें आसा; कर्तुत्वांक लागन तरी सत्मानात. १२ हांव तुमकां सत सांगतां: जो कोण म्हजेर विस्वास धरता, तो हांव करतां तीं कर्तुत्वां आपुण-उय करतलो, आनी तांचे परस श्रेश्ट कर्तुत्वां करतलो, कित्याक हांव बापा-शीं वेतां. १३ तुमी म्हज्या नांवान मागशात तितलेंय हांव करतलों, आनी अशी पुता सवें बापाक म्हंया मेळतेली; १४ तुमी कितेंय म्हजे नांवीं मागशात जाल्यार हांव तें करतलों.

जेजू पवित्र आत्मो भासायता

Depiction of the Holy Spirit dove (ceiling fresco in St. Charles's Church, Vienna, 1700's)

१५ तुमी म्हजो मोग करतात जाल्यार, म्हज्यो आदन्या सांबाळतेल्यात. १६ आनी हांव बापा कडे मागतलों आनी तो तुमकां आनिंक एक शॅराती दितलो आनी हो तुमचे सवें सदांकाल आसतलो. १७ तच तो सताचो, आत्मो, संवसार ताका घेवंक शकनां, कित्याक संवसार ताका पळेनां आनी ताका अळखयी नां; पुण तुमी ताका अळखतात, कित्याक तो तुमचे सांगातीं रावतलो आनी तुमचे भितर आसतलो. १८ हांव तुमकां अनाथ कशे सांडचनां; पुण तुमचे-शीं येतलों. १९ आनिंक थोडोच वेळ आसा आनी संवसार म्हाका आनिंक देखचोनां, पूण तुमी म्हाका देखतेल्यात कित्याक हांव जिव आसां आनी तुमीय जिवे आस्तेल्यात. २० हांव म्हज्या बापा सवें आसां आनी तुमी म्हजे सवें आसात आनी हांव तुमचे सवें आसां म्हण त्या दिसा तुमकां कळतेलें. २१ म्हज्यो आदन्या घेता आनी पाळता तच म्हजो मोग करता; आनी म्हजो मोग करता ताचो म्हजो बाप मोग करतलो, आनी हांव ताचो मोग करतलों आनी ताका म्हजी अळोख दितलों". २२ जो इस्कार्यत न्हय त्या जुदासान ताका म्हणलें: "सायबा. तूं संवसाराक तुजी अळक  पुण आमकां दितलय, हें अशें कितें?" २३ जेजून ताका परतीपाळ केलो: "कोण म्हजो मोग करता जाल्यार, म्हजें उतर सांबाळतलो, आनी, म्हजो बाप ताचो मोग करतलो, आनी आमी ताचे थाय येतेलेवं आनी ताचे सवें थिकाण करतेलेवं. २४ म्हजो मोग करिनां तो म्हजीं उतरां सांबाळीनां; आनी जें उतर तुमी आयकतात तें म्हजें न्हय, पूण म्हाका पाठयला त्या बापाचें. २५ तुमचे मदें आसतानां, हांवें तुमकां ह्यो गजाली सांगल्यात. २६ पुण बाप म्हजे नांवीं तुमकां शॅराती द्थाडतलो, तो पवित्र आत्मो तुमकां सगळें शिकयतलो आनी हांवें तुमकां सांगलां तें सगट तुमच्या मनांत हाडतलो. २७ शांती तुमकां दवरतां; म्हजी शांती तुमकां दितां; संवसार दिता तशी हांव ती तुमकां दिनां. तुमचें काळीज उचांबळ व भेजूड जावं नये. २८ हांव वेतां आनी हांव तुमचे-शीं येतां, अशें हांवें तुमकां सांगलां, म्हण तुमीं आयकलां. तुमीं म्हजो मोग केल्य जाल्यार हांव बापा सरीं वेतां म्हण तुमी संतसभरीत जातेले आसल्यात, कित्याक बाप म्हजे-वन व्हड. २९ हें घडोन आयल्या उपरांत तुमी विस्वास दवरच्याक आतां हें घडचे आदीं हांवें तुमकां सांगलां. ३० आनिंक तुमचे लागीं चड हांव उलोवनचोनां. ह्या संवसाराचो अधिकारी येवनचो जालो; म्हजे वयर ताका कसलीच पदवी नां; ३१ पुण हांव बापाचो मोग करतां आनी बापान फर्मायलां तें पाळतां म्हण संवसाराक कळोन येवंक जाय. उठात, हांगासोरले वचूंयीया".

१५. जेजू खरी दाक-वेल

Christ the True Vine icon (Athens, 16th century)

१५:१ "हांव खरी दाक-वेल आनी म्हजो बाप कुळवाडी २ म्हजे सवें फळां दिनां तो दर-एक फांटो तो कातरून उडैता, आनी फळां दिता तो दर-एक फांटो अदिक फळां , तो भेंडता. ३ हांव तुमचे लागीं उलयलां त्या उतरा वरवीं तुमी नितळ जाल्यात. ४ म्हजे सवें रावात आनी हांव-उय तुमचे सवें रावतां. फांटो दाक-वेलीक लागन रावल्या शिवाय, ताच्यान आपशीं फळां दिंवक जायनांत; तशेंच तुमी म्हजे सवें रावल्या शिवाय तुमच्यान-उय फळां दिंवक जायनांत. ५ हांव दाक-वेल, तुमी फांटे. जो म्हजे सवें रिगून रावता आनी जाचे सवें हांव रावतां, तो सुभाम फळां दिता, कित्याक म्हजे विरेत तुमच्यान कायच करूंक जायनां. ६ कणूय मनीस म्हजे सवें रिगून रावनां जायत जाल्यार, तो एका कातरून उडैलेल्या फांट्या सारको सुकता; असले फांटे जमा करतात आनी उज्यान उडैतात आनी ते लासतात. ७ तुमी म्हजे सवें रिगून रावशात आनी म्हजीं उतरां तुमचे सवें जाय तें मागात आनी तुमकां तें घडतेलें. ८ तुमी सुभाम रावतीत जाल्यार, तुमकां फळां , आनी म्हजे शिस तुमी जावनचे, ही म्हज्या बापाची म्हंया. ९ जसो बापान म्हजो मोग केला तसो हांवेंय तुमचो केला; म्हज्या मोगांत रावात. १० हांवें म्हज्या बापाच्यो आदन्या सांबाळल्यात आनी ताच्या मोगांत हांव आसां, तशेंच तुमीय म्हज्यो आदन्या सांबाळशात जाल्यार, म्हज्या मोगांत रावतेल्यात. ११ म्हजी खुशालकाय तुमचे सवें आसच्याक आनी तुमची खुशालकाय पूर्ण जावनच्याक हांवें तुमकां ह्यो वस्तु सांगल्यात. १२ म्हजी आदन्या ही: हांवें तुमचो मोग केला तसोच तुमीय एकामेकाचो करात. १३ कोणें जर आपल्यां इश्टां पासत आपलो जीव दिलो, हाचे परस व्हडलो मोग नां! १४ हांव फर्मायतां तें तुमी करशात जाल्यार, तुमी म्हजे इष्ट. १५ ह्या फुडें हांव तुमकां चाकर म्हणचोनां, कित्याक आपलो धनी कितें करता तें चाकर नकळो; पूण हांव तुमकां इष्ट म्हणतां, कित्याक म्हज्या बापाचें हांवें आयकलां तितलेंय हांवें तुमकां कळयलां. १६ तुमी म्हाका विंचून काडुंक नां, पूण हांवें तुमकां विंचून काडल्यात, आनी ह्या पासत तुमकां नेमल्यात कि तुमी वेचें आनी फळां, तगतात तसलीं फळां, तुमी . अशें म्हजे नांवीं बापा कडे तुमी मागतात तितलेंय तो तुमकां दितलो. १७ ही म्हजी आदन्या तुमकां: एकामेकाचो मोग करात.

संवसार शिसांचो द्वेस करतलो

१८ संवसार तुमकां जळता जाल्यार, तुमकां  आदीं तो म्हाका जळ्ला म्हण जाणो जायात. १९ तुमी संवसाराचे न्हय, आनी हांवें तुमकां संवसारांतले विंचून काडल्यात देखून, संवसार तुमकां जळता. २० चाकर आपल्या धनया परस व्हड न्हय: अशें हांवें तुमकां सांगलां, ताचो उगडास धरात. ताणीं म्हाका धुमाळो दिला जाल्यार, तीं तुमकान-ई धुमाळो दितेलीं; ताणीं मजें उतर सांबाळ्लां जाल्यार, तुमचेंय सांबाळतेलीं. २१ पूण हें सगळें म्हजे पासत तीं तुमकां करतेलीं, कित्याक जाणें म्हाका पाठयला ताका तीं अळकनांत. २२ हांव येवंक नासलों आनी तांचे लागीं उलोवंक नासलों जाल्यार, तांकां गुन्यांव आसचो नासलो; पुण आतां तांकां आपल्या गुन्यांवाचें कसलेंच निब नां. २३ म्हाका जळता तो म्हज्या बापाक-उय जळता. २४ कोणेंच करूंक नांत तसलेप कर्णय हांवें तांचे मदें करूंक नासल्यो जाल्यार, तांकां गुन्यांव आसचो नासलो; पुण खरेंच ताणीं हें सगळें देखलां, तरी आसतानां तीं म्हाका आनी म्हज्या बापाक-उय जळतात. २५ 'काराणा विरेत  म्हजो व्देस केलो': हें उतर जेमतांच्या शास्त्रांत बरयलेलें आसा, तें घडोवक जाय म्हण अशें जालां. २६ जाका हांव बाफ्या कडसून तुमचे सरीं पाठयतलों तो शॅराती, म्हणगे बापा-सून निपजता तो सताचो आत्मो, येतलो तेदनां, तो म्हजे विशीं गोवाय दितलो; २७ आनी सुरवातेक थावन तुमी म्हजे सांगातीं आसात देखून, तुमीय म्हजी गोवाय दितेले".

Ovesvor 16

१६:१ "तुमचो भावार्त हालनां जावनच्याक हें हांवें तुमकां सांगलां. २ ते तुमकां देवस्थानांतले भाय-रायत्यले; खरें म्हळ्यार असलो वेळ पावत आयलो, कि जो कोण तुमकां जिवेशीं मारता तो आपुण देवाची भक्ती करता म्हण समजतलो. ३ आनी  बापाक आनी म्हाकाय अळखूंक नां देखून ते अशें करतेले. ४ तांचो वेळ पावतच हांवें तुमकां ह्यो वस्तु सांगलेल्यो म्हण तुमकां उगडास जावनच्याक, हांवें त्यो तुमकां सांगल्यात.

पवित्र आत्म्याचें काम

Rom, Vatikan, Basilika St. Peter, Die Taube des Heiligen Geistes (Cathedra Petri, Bernini)

El Greco's depiction of Pentecost, with tongues of fire and a dove representing the Holy Spirit's descent. Pentecostés (El Greco, 1597)

हांव तुमचे मदें आसलों देखून, सुरवातेक थावन हांवें तुमकां ह्यो वस्तु सांगूंक नासल्यो. ५ पूण आतां हांव म्हाका पाठयला ताचे-शीं वेतां; तरी तूं खय वेताय गाय म्हण तुमचे भितरलो एकलयी म्हाका विचारिनां. ६ पूण हांवें तुमकां ह्यो वस्तु सांगल्यात देखून, तुमचीं काळजां खंतीन भरल्यान. ७ तरी आसतां हांव तुमकां सत सांगतां: हांव गेलों जाल्यार तुमकां आदावाचें; हांव वचनां जायन जाल्यार, शॅराती तुमचे सरीं येवनचोनां; पूण हांव गेलों जाल्यार, ताका तुमचे सरीं धाडतलों. ८ आनी तो येतलो तेदनां पातका विशीं, निती विशीं आनी निर्णया विशीं तो संवसाराक गुन्यांवकारी करतलो. ९ पातका विशीं, कित्याक ताणीं म्हजेर विस्वास दवरलनां; १० निती विशीं, कित्याक हांव बापा-शीं वेतां आनी तुमी म्हाका आनिंक पळेवनचे नांत; ११ निर्णया विशीं, कित्याक ह्या संवसाराच्या अदबिकाऱ्याचेर खास्तिचें फर्मण पडलें. १२ आजून जायत्यो वस्तु हांवें तुमकां सांगच्यो आसात, पूण त्यो तुमच्यान आतां मनांत घेवंक जायनांत. १३ सताचो आत्मो येतलो तेदनां, तो तुमकां पूर्ण सत शिकयतलो; कित्याक तो आपल्या पदरचें उलोवनननां, पूण जें कितें तो आयकता तें तो सांगतलो, आनी घडचें आसा तें सगळें तुमकां कळयतलो. १४ तो म्हाका म्हंया दितलो, कित्याक जें तो तुमकां कळयतलो, तें तो म्हजे कडसून घेतलो. १५ जें बापाचें तें सगळें म्हजें; ह्या पासत हांवें अशें म्हणलां: तुमकां कळयतलो तें तो म्हजे कडसून घेतलो.

खंत आनी संतस

१६ थोड्याच वेळान तुमी म्हाका देखचेनांत; आनी आनिंक थोड्या वेळान तुमी म्हाका पळेतेल्यात. १७ ताच्यां शिसांतल्यां काय जाणांनीं एकामेकाक म्हणलें: "तो सांगता: 'थोड्याच वेळान तुमी म्हाका देकचेनांत, आनी थोड्या वेळान तुमी म्हाका पळेतेल्यात' आनी 'हांव बापाशीं वेताम  तो आमकां म्हणता तें कितें?" १८ तर ते म्हणताले: "तो 'थोड्याच वेळान अशें म्हणता तें कितें? तो सांगता तें आमकां समजनां." १९ ते आपणाकडे विचारुंक करताले म्हण जाणो जावन जेजून म्हणलें: "थोड्याच वेळान तुमी म्हाका देखचेनांत आनी आनिंक थोड्या वेळान तुमी म्हाका पळेतेल्यात' अशें हांवें म्हणलां ताचो अर्थ तुमी एकामेका कडे विचारतार? २० हांव तुमकां सत सांगतां, तुमी रडतेल्यात आनी पिंरगतेल्यात पूण संवसार खुशालभरीत जातलो; तुमी खंतीभरीत जातेल्यात, पुण खंतिचे बदलेक तुमकां मेळतलो संतस. २१ एक बायल पोरसुत जावनच्या वेळार आपलो वगत पावलो म्हण काँतीभरीत जाता, पूण भुरग्याक जल्म दितच संवसारांत एक मनीस जाला म्हण संतसून, तिका आनिंक खंतिचो उगडास जायनां. २२ तशेंच तुमकां आतां खंत जाल्या, पुण हांव तुमकां नव्यान पळेतलों, आनी तुमचें काळीज खुशालबरीत जातेलें, आनी तुमची खुशालकाय कोणूच तुमच्या काळजांतली काडचो नां. २३ म्हज्या नांवान बापा लागीं तुमी कितेंय मागशात जाल्यार, तो तुमकां दितलो. २४ आजून पोरयान तुमी म्हजे नांवीं कितेंच मागूंक हां; मागात आनी तुमकां मेळतेलें, आनी असो तुमचो आनंद पूर्ण जातलो

संवसाराचेर जैत

२५ "हें सगळें हांवें तुमकां वपारींनी सांगलां; पूण असलो वेळ पावत आयलो, कि हांव आनिंक तुमचे कडे वपारींनी उलोवनचो नां, पुण बापा विशीं उगडापें उलयतलों. २६ त्या दिसा तुमी म्हजे नांवीं मागतेल्यात; आनी तुमचे खातीर हांव बापा लागीं मागतलों म्हण हांव तुमकां सांगीनां; २७ कारण बाप खाशा तुमचो मोग करता, कित्याक तुमीं म्हजो मोग केला आनी हांव देवा-सून उपजलां म्हण तुमीं विस्वास धरला. २८ हांव बापा-सून उपजलां आनी संवसारांत आयलां; आतां संवसार सोडूं हांव बापाशीं वेतां". २९ ताच्यां शिसांनीं म्हणलें: "आतां कि तूं उगडापीं उलयताय, वपारींनी न्हय! ३० तूं सगळें जाणय म्हण आतां आमकां कळ्लें, कोणें तुका कितेंच विचारची गरज नां; ह्या पासत तूं देवा थावन आयलाय म्हण आमी विस्वास धरतांव". ३१ जेजून तांकां परतीपाळ केलो: "आतां तरी तुमी विस्वास थेवतात? ३२ असलो वेळ पावत आयलो, खरेपणीं तो पावलो, कि तुमी सगळे आप-आपले वाटेन शिंपड्तेल्यात आनी म्हाका एकलो सांडतेल्यात; खरेंच म्हळ्यार हांव एकलो नां, म्हज्या सांगाता बाप आसा. ३३ म्हजे सवें तुमकां सवस्त्याय मेळच्याक, हांवें तुमकां अशें म्हणलें: संवसारांत तुमकां खंत आस्तेलीच; पुण काळजीदार जायात! हांवें संवसाराचेर जैत व्हेलां."

१७. शिसां खातीर जेजूचें प्रार्थन

Christ Taking Leave of the Apostles

७:१ अशें जेजू उलयलो; उपरांत आपले दोळे सर्गाक लावन ताणें म्हणलें: "बापा, वेळ पावलो, पुतान तुका म्हंया , तुज्या पुताक म्हंयेवंत कर. २ तुनवें ताका दिलेल्यां सगळ्यांक सासणाचें जिवीत , तुनवें आख्या मनशाकुळाचेर ताका अधिकार दिलाय. ३ सासणाचें जिवीत तें हें: ताणीं तुका एकल्याच खऱ्या देवाक आनी तुनवें पाठयलाय त्या जेजू क्रिस्ताक अळखून घेवंक. ४ हांवें तुका पृथुमेचेर म्हंया दिली; तुनवें म्हाका करूंक दिल्लें काम हांवें शारती पावयलें. ५ आतां, बापा संवसार आसचे आदीं तुज्या सांगाता जी म्हाका म्हंया आसली, तेच म्हंयेन म्हाका भर. ६ संवसारांतले काडून तुनवें म्हाका दिल्याय त्यां मनशांक हांवें तुजें नांव कळीत केलें; ते तुजे आसले, आनी. तुनवें ते म्हाका दिलेय, आनी ताणीं तुजें उतर सांबाळ्लां. ७ जें सगळें तुनवें म्हाका दिलाय तें तुजे कडसून येता म्हण आतां तांकां कळ्लें. ८ जिशिकोवण तुनवें म्हाका दिल्याय ती हांवें तांकां दिल्या, आनी ताणीं ती मानून घेतल्या, आनी हांव तुजे-सून आयलां म्हण ताणीं खरेपणीं अळखून घेतलां; आनी तुवेंच म्हाका पाठयलाय म्हण ताणीं सत्मान्लां. ९ तांचे पासत हांव मागतां; संवसारा पासत मागीनां, पूण तुनवें म्हाका दिल्याय तांचे पासत मागतां, कित्याक ते तुजे. १० जें म्हजें तें सगळें तुजें, आनी जें तुजें तें सगळें म्हजें; आनी तांचे वरवीं म्हाका मोहिमा मेळल्या. ११ आनी आतां हांव आनिंक संवसारांत नां, पूण ते संवसारांत आसात, आनी हांव तुजे-शीं येतां. पोवतीर बापा, तुनवें म्हाका दिल्याय तांकां तुजे नांवीं सांबाळ, अशें तेंय आमचे बरी एक जावनच्याक. १२ तांचे सांगातीं आसतानां, तुनवें म्हाका दिल्याय तांचो तुजे नांवीं हांव सांबाळ करतालों. हांवें तांकां राखले, आनी पोवतीर पुस्तकांतलें उतर खरें जावनच्याक, जाचें निसंटन जावंक जाय आसलें ताका एकल्याकूच भायरावन, तांचे भितरलो कोणूच इबाड जालोना. १३ पूण आतां हांव तुजे सरीं येतां, आनी आजून संवसारांत आसतानां ह्यो वस्तु उलयतां, म्हजो संतस तांकां सोपूर्णायेन मेळच्याक. १४ हांवें उतर तांकां दिलां, आनी जसो हांव संवसाराचो न्हय, तशे तेंय संवसाराचे न्हय देखून, संवसार तांचो व्देस करता. १५ तुं तांकां संवसारांतले काड म्हण हांव मागीनां, पूण नश्टयाच्या हातांतले तांकां राख म्हण मागतां. १६ हांव संवसाराचो न्हय, तशे तेंय संवसाराचे न्हय. १७ सता वरवीं संवस्कारलेले कर; तुजें उतर सत. १८ जसो तुनवें म्हाका संवसारांत पाठयलाय, तशेच हांवेंय तांकां संवसारांत पाठयल्यात. १९ आनी ते सता वरवीं संवस्कारलेले जावनच्याक, तांचे पासत हांव म्हाकाच संवस्कारतां. २० हांव मागणें करतां तें हांचेच पासत न्हय, तर तांच्या उतरा वरवीं जीं म्हजेर विस्वास दवरतेलीं तांचेंय पासत. २१ तीं सगट एक जावं; तुं, बापा, म्हजे सवें आसाय आनी हांव तुजे सवें आसां, तेच भाशेन तींय आमचे सवें एक जावं, आनी अशें तुनवें म्हाका पाठयलाय म्हण संवसार विस्वास धरूं. २२ आमी एक, तशीं तीं एक जावनच्याक, तुनवें म्हाका दिल्याय तिम्हंया हांवें तांकां दिल्

Papyrus 108 (second or third century) containing John 17:23-24 from the end of the Farewell discourse

२३ हांव तांचे सवें आनी तूं म्हजे सवें: अशीं तीं सोपूर्णायेन एक जावं आनी तुनवें म्हाका पाठयलाय म्हण, आनी जसो तुनवें म्हजो मोग केलाय तसोच तुनवें तांचोय मोग केलाय म्हण संवसार अळकून घेवं. २४ बापा, जय हांव आसां, थय तुनवें म्हाका दिल्याय तींय आसचीं म्हण म्हजी खोशी, आनी अशी तुनवें म्हाका दिल्याय ती म्हंया ताणीं पळेवनची कित्याक संवसार रच्चे आदीं तुनवें म्हजो मोग केलोय. २५ प्रमाणीक बापा, संवसारान तुका अळखून घेवंक नां, पूण हांव तुका अळखतां; आनी तुनवें म्हाका पाठयलाय म्हण हाणीं अळखलें. २६ हांवें तांकां तुजें नांव कळयलां आनी कळयतलों, तुनवें म्हजो मोग केलाय तच मोग तांचे सवें आसच्याक आनी हांव-उय तांचे सवें आसच्याक".

१८. जेजूक धरुन व्हरतात

The Capture of Christ by Fra Angelico, c. 1440, depicting Judas and Peter, cutting the ear of the Malchus, the servant of Caiaphas.

१८:१ अशें उलयतच, जेजू आपल्यां शिसां सांगाता केद्रन वाळाचे पलतडी गेलो. थय एक बाग आसली; तांतूंत तो आपल्यां शिसां बरोबर भितर सोरलो. २ घातकी जुदास हो जागो अळकतालो, कित्याक सोबार पावटी जेजू थय आपल्यां शिसां बरोबर वचो. ३ जुदास एक पल्टन आनी परं-यादनिकांनी आनी फारीजेवांनी धाडलेल्यां चौकीदारांक घेवन आयलो; दिव्ट्यो, उजवाडी आनी हातीयारां घेवन ते थय पावले. ४ तेदनां जेजू, आपणाक कितें घडतेलें आसलें तें सगळें जाणो जावन, फुडें सोरलो; ताणें तांकां म्हणलें: "तुमी कोणाक सोदतात?" ५ ताणीं ताका जाबाब दिलो: "नाजारेतच्या जेजूक". जेजून तांकां म्हणलें; "हांव तो". घातकी जुदास तांचे बरी उबो आसलो. ६ जेदनां ताणें 'हांव तो' म्हणलें, तेदनां ते पाटीं सोरले आनी जमनीर शेवटले. ७ नव्यान ताणें तांचे कडे विचारलें: "तुमी कोणाक सोदतात?" आनी ताणीं म्हणलें: "नाजारेतच्या जेजूक". ८ जेजून परतीपाळ केलो: "तो हांव म्हण हांवें तुमकां सांगलें; म्हणतच, तुमी म्हाका सोदतात जाल्यार, हांकां वचूं-दियात". ९ अशें ताणें म्हणलें तें उतर घडोन येवंक जाय आसलें: "तुनवें म्हाका दिल्याय तांचे भितरल्या एकल्याक लेगून हांवें इबाड जावंक दिंवक नां". १० सिमावं पॅदरू कडे एक तरसाद आसली, ती ताणें भायर काडली, आनी पररायादनिकाच्या चाकराचेर मारुन ताचो उजवो कानुच कातरलो. त्या चाकराचें नांव मालकू. ११ जेजून पॅदरूक म्हणलें: "तुजी तरसाद पोतयांत घाल; बापान म्हाका दिलां तें पात्र हांव पियेवनचोनां?"

जेजू आनासा मुखार

Jesus about to be struck in front of the High Priest Annas, as in John 18:22, depicted by Madrazo, 1803.

१२ पल्टनेन, तिच्या सारदारान आनी जुदेवांच्या चौकीदारांनी जेजूक धरलो आनी बांदलो. १३ ताणीं ताका पळो आनासागेर व्हेलो कित्याक तो कायफासाचो, त्या वरसाच्या परं'यादनिकाचो, सासरो आसलो. १४ परजे खातीर एकलो मनीस मेल्यार अदिक फायद्याचें म्हण जुदेवांक बुद दिल्ली तो होच कायफास.

पेदरू जेजूक नाकारता

Pedru Jezuk Nakarta. Rembrandt Harmensz. van Rijn 012

१५ सिमावं पॅदरू आनी दुसरो एकलो शिस जेजू पाटल्यान गेये. हो शिस परोम- यादनिकाचे अळखीचो आसलो देखून, जेजू बरोबर तो परं-यादनिकाच्या आंगणांत भितर सोरलो, १६ पूण पॅदरू दारा भायर रावलो. परोम-यादनिकाचे अळकीचो आसलो त्या दुसऱ्या शिसान दार-राखणे कडे उतर घालें आनी पॅदरूक भितर काडलो. १७ दार-राखणेन पॅदरूक म्हणलें: "तूंय ह्या मनषाच्यां शिसांतलो न्हय?" ताणें म्हणलें: "हांव न्हय". १८ इतल्या म्हणो-सोर, हिंव खातालें देखून, कळशयांचो दक्टो केल्लो ताचे भोंवतीं रावून चौकीदार आनी चाकरां शेक घेतालीं; पॅदरूय तांचे बरी आसलो आनी शेक घेतालो.

म्हायादनीक जेजूची चौकसी करता

१९ परं-यादनीक, जेजूक काय विचार घालून, ताच्यां शिसां आनी शिकोवणे विशीं ताची चौकशी करूंक लागलो. २० जेजून ताका जाबाब दिलो: "सत्तेन हांव सभेमाजार उलयलां; सदांच हांवें देवस्थानांत आनी देवतमंदीरांत सगट जुदेव एकठाय जातात थय शिकोवण दिल्या; गुप्तीं हांव कितेंच उलोवंक नां. २१ म्हजे लागीं कित्याक विचारताय? म्हाका आयकलां तांचे लागीं हांवें कितें म्हणलां तें विचार; हांवें सांगलां तें ते बरे जाणत". २२ ताणें अशें म्हणनां फुडें, थय आसलेल्या एका चौकीदारान जेजूचेर थापट मारलें आनी म्हणलें: "म्हायादनिकाक तुं असो जाबाब दिताय?" २३ जेजून अशी जाप दिली: "हांव वांकडें उलयलां जाल्यार, ताची गोवाय दी; पूण जर तर हांव सारकें उलयलां, कित्याक, म्हण तुं म्हाका मारताय?" २४ तेदनां आनासान ताका बांदून, कायफास म्हायादनिकागेर पाठयलो.

पेदरू नव्यान जेजूक नाकारता

२५ सिमावं पॅदरू आजून थय आसलो आनी शेकतालो. ताणीं ताका म्हणलें: "तूंय ताच्यां शिसांतलो न्हय?" ताणें नां म्हणलें: "हांव न्हय". २६ परं-यादनिकाच्या एका चाकरान पॅदरूक म्हणलें: "आरे! हांवें तुका ताचे बरी बागेंत पळेवंक नां रे?" (हो चाकर पॅदरून कान कातरलोलो ताचो सोयरो आसलो). २७ पॅदरून, आनिंक एक पावट नां म्हणलें, आनी तेदनाच कोंब्यान साद घालो.

जेजू पिलाता मुखार

Nikolai Ge "Christ and Pilatus" (What is truth?), 1890.

२८ सकाळ जातच ताणीं कायफासागेर थावन जेजूक नितिशाळेंत व्हेलो. आपुण बाटनां जावनच्याक, पूण आपणांक पासकांचें जेवण करूंक मेळच्याक, ते निती-शाळेंत भितर गेलेनांत. २९ देखून पिलातान आपुणूच तांचे-शीं भायर येवन म्हणलें: "ह्या मनषाचो तुमी कसलो गुन्यांव करतात?" ३० ताणीं ताका जाबाब दिलो: "हो मनीस नश्टो न्हय आसलो जाल्यार, आमी ताका तुजे-शीं हाडचे नासल्यांव". ३१ पिलातान तांकां म्हणलें: "तुमी ताका व्हरात आनी तुमचे समूर्ती परमणें ताची नित करात". जुदेवांनीं आका म्हणलें: "कोणाचेरूच मरनाचें फर्मण मारुंक आमकां पदवी नां." ३२ आपुण कसो मरतलो आसलो, हाचे विशीं जें जेजून सांगून दवरलेलें तें खरें जावनच्याक अशें घडलें. ३३ पिलात नव्यान निती शाळेंत गेलो आनी जेजूक आपोवन ताणें ताका म्हणलें: "तुं जुदेवांचो पात्शाय?" ३४ जेजून परतीपाळ केलो, "हें तूं तुजेच अस्टंगीं म्हणताय व दुसऱ्यांनीं तुका म्हजे विशीं अशें सांगलां?" ३५ पिलातान म्हणलें: "हांव जुदेव तर? तुज्याच लोकान आनी म्हा यादनिकांनी तुका म्हज्या हातांत घाला; कितें केलाय तर तुवें?" ३६ जेजून परतीपाळ केलो: "म्हजें राज ह्या संवसारांतलें न्हय; म्हजें राज ह्या संवसारांतलें जाल्लें जाल्यार, हांव जुदेवांच्या हातांत पडनां जावनच्याक म्हजे शिपाय झुजतेले आसले; पुण म्हजें राज हांगासोरलें न्हय." ३७ पिलातान ताका म्हणलें: "म्हणतच पात्शाय तुं?" जेजून जाबाब दिलो; "हांव पात्शात म्हण तुनवेंच सांगलेंय. ह्याच पासत हांव जल्मलां, ह्याच पासत संवसारांत आयलां: सताक गोवाय . जीं कोण सत मानून घेवंक तयार आसात, तीं म्हजो ताळो आयकतात". ३८ पिलातान ताका म्हणलें: "सत म्हणगे कितें?"

जेजूक मरणाचें फर्मण पडता

अशें उलोवन, पिलातान नव्यान जुदेवां सरशें भायर वचून तांकां म्हणलें: "म्हाका ताचो कसलोच गुन्यांव मेळनां. ३९ पुण पासकांच्चा समयार तुमचे विनवणेक कान दीवन हांवें एकल्याक सुटका  म्हण तुमची चाल आसा; जुदेवांच्या पात्शायाक हांवें सुटका दिल्ली तुमकां जाय?" ४० ताणीं परत बोब मारुन म्हणलें: - "हाका न्हय, बाराबासाक !" (बाराबास म्हळ्यार एक पुंड आसलो.)

P52, an ancient papyrus inscribed with John 18:37-38

अवेस्वर १९

Christ Carrying the Cross 1580

१९:१ तेदनां पिलातान जेजूक धरुन ताचेर जेर्बोंद मारुंक लायले. २ शिपायांनी काण्ट्यांचो एक मुकूट विणलो, आनी ताच्या माथ्यार घालो, आनी ताका एक जांबळें आंगलें नॅसयलें; ३ ते ताचे-शीं येवन म्हणताले: "नमान, जुदेवांच्या पात्शाया," आनी ताचेर थापटां मारताले. ४ नव्यान भायर येवन पिलातान तांकां म्हणलें: "पळेयात, ताचो म्हाका कसलोच गुन्यांव मेळनां म्हण तुमकां कळोन येवनच्याक हांव ताका भायर हाडतां". ५ जेजू तो कांट्यांचो मुकूट आनी तें जांबळें आंगलें घालून, आसलो तसोच भायर आयलो. पिलातान तांकां म्हणलें: "पळेयात, हो आसा तुमचो मनीस!" ६ ताका देखलो तेदनां परोम-यादनिकांनी आनी चौकीदारांनी बोब मारली: "ताका खुरसार मार! ताका खुरसार मार!" पिलातान तांकां म्हणलें: "तुमीच ताका व्हरात आनी खुरसार मारात, म्हाका ताचो कसलोच गुन्यांव मेळनां". ७ जुदेवांनी ताका परतीपाळ केलो: "आमकां आमचें शास्त्र आसा, आनी त्या शास्त्रा परमणें ताका मरण फावो, काराण तो आपुण देवाचो पुत म्हणता". ८ हीं उतरां आयकलीं तेदनां, पिलात अदिक भियेलो. ९ परत निती-शाळेंत वचून ताणें व्हिचारलें: "तुं खयचो?" पूण जेजून ताका जाप दिलीनां. १० त्या पासत पिलातान ताका म्हणलें: "तुं म्हजे कडे उलयनाय? तुका सडुंक आनी तुका खुरसार मारुंक म्हाका पदवी आसा म्हण तूं नकळय?" ११ जेजून ताका परतीपाळ केलो: "ती तुका वयर थावन दिंवक नासली जाल्यार, म्हजेर तुका कसलीच पदवी आसची नासली; ह्या पासत जाणें म्हाका तुज्या हातांत दिला, ताका अदिक व्हडलो गुन्यांव आसा". १२ हे घडये मेरेन पिअत ताका सडुंक सोदतालो, पूण जुदेवांनी बोब मारली: "ह्या मनशाक सडशी जाल्यार, तुं सेजाराचो इष्ट न्हय; आपुण पात्शाय म्हणता तो मनीस सेजाराचो दुस्मान". १३ पिलातान हीं उतरां आयकलीं तेदनां ताणें जेजूक भायर हाडलो आनी चिरेबंद्ज म्हणता ते सुवातेर हेबरेव भाशेन गाब्बाथा, आपुण निट सदरेर बसलो. १४ तो दीस पासकांचे तयारेचो दीस आसलो; सुमार दनपार जाल्लो. पिलातान जुदेवांक म्हणलें: "पळेयात, हो आसा तुमचो पात्शाय!" १५ ते आरडुंक लागले: "ताका नांच कर, ताका नांच कर, ताका खुरसार मार!" पिलातान तांकां म्हणलें: "तुमच्या पात्शायाक हांव खुरसार मारूं?" परोम- यादनिकांनीं जाबाब दिलो: "सेजारा बगर आमकां पात्शाय नां". १६ तेदनां ताका खुरसार मारच्याक ताणें तांच्या ताब्यांत केलो.

Munkácsy Ecce Homo part

जेजूक खुरसार खिळायतात

Jezuk Nikhipitat(1622) by Simon Vouet; Church of Jesus, Genoa

ताणीं जेजूक धरुन व्हेलो. १७ आनी तो आपलो खुरीस घेवन कोर्ट्याच्या म्हणलेल्या जाग्यार वचूंक गेलो: ह्या जाग्याचें नांव हेबरेव भाशेन गोलगथा. १८ थय ताका आनी ताचे बरोबर आनिंक दोगांक ताणीं खुरसार खिळायले: जेजूक मदें आनी त्यां दोगांक ताचे ए-एके कुशीक. १९ पिलातान एक नामलेख बरयलो आनी तो खुरसा वयर घालो; ताचेर अशें बरयलेल्यरा आसलें: "जेजू नाजारेतकार जुदेवांचो पात्शाय". २० जेजूक खुरसार मारलो ती स्वात शारा लागीं आसली देखून, जायत्यां जुदेवांनी हो नामलेख वाचलो; तो हेबरेव, लातीन आनी ग्रेग भासांनी बरयलो. २१ तेदनां जुदेवामच्यां परं- यादनिकांनी पिलाताक म्हणलें: "जुदेवांचो पात्शाय म्हण बरोवं नाका. फुण हो मनीस आपुण जुदेवांचो पात्शाय म्हणतालो म्हण बरय". २२ पिलातान जाबाब दिलो: "हांवें बरयलें तें बरयलें". २३ जेजूक खुरसार खिळायतच, शिपायांनी ताचीं आंगवस्त्रां घेतलीं आनी तांचे चार वांटे केले, दर शिपायाक एक वांटो. तशेंच ताचें आंगलें घेतलें. आंगल्याक शिवण नासली तें वयर-सान सकल एकसारकें विणलेलें; २४ ह्या पासत ताणीं एकामेकाक म्हणलें: "आमीं तें पिंजचें न्हय, पूण सोर्ती घालून तें कोणाक पडता तें पळेवंया". हे परीं पवित्र पुस्तकांतलीं हीं उतरां घडोन आयलीं: "ताणीं म्हजीं आंगवस्त्रां आपणां मदें वांटलीं आनी म्हज्या आंगल्याचेर सोर्ती गाल्यो". अशें शिपायांनीं केलें. २५ जेजूच्या खुरसा-शीं ताची आवय, ताचे आवयची भयण कल्योफासाची पतीण मारीया, आनी मागदालाची मारीया, ह्यो उबयो आसल्यो. २६ आपले आवयक आनी तिचे कुशीक आसलेल्या मोगाच्या शिसाक पळेवन, जेजून आवयक म्हणलें: "अस्तरे, हो तुजो पुत!" २७ उपरांत शिसाक म्हणलें: "ही तुजी आवय!" आनी त्या वेळार थावन शिसान तिका आपणाची म्हण घेतली.

जेजूचें मरण

२८ ह्या उपरांत सगळें संपादलें म्हण जाणो जावन, पवित्र पुस्तक सोपूर्णायेन खरें जावनच्याक, जेजून म्हणलें: "म्हाका तान लागल्या". २९ शिरक्यान भरलेलें दोनडूल थय आसलें; ताणीं शिरक्यान बुडैलेलें एक आलाँबें बडयेक लावन, ताच्या तोंडा-शीं पावयलें. ३० शिरको चाकलो तेदनां, जेजून म्हणलें: "संपादलें." आनी तकली बागावन ताणें प्राण सोडलो.

शिपाय जेजूची कुस विदता

३१ तो तयारेचो दीस आसलो, आनी खेरीत दबाज्याचो सन्वार लागीं पावलोलो. देखून, सन्वारा दिसा मोडजम खुरसार उरनां जावनच्याक, तांचे पाय मोडचे आनी तांचीं मोडीं काडून व्हरचीं म्हण, जुदेवांनीं पिलाता कडे मागलें. ३२ शिपाय आयले आनी जेजू बरोबर खुरसार मारलेल्यांचे, पयल्याचे तशेच दुसऱ्याचेंय, ताणीं पाय मोडले; ३३ पुण जेजू-शीं पावतच. तो मेलो म्हण पळेवन ताणीं ताचे पाय मोडलेनांत. ३४ पूण एका शिपायान एक भालो घेवन ताची कुस विधली, आनी रोकडेंच रगत आनी उदक व्हांवलें, ३५ जाणें हें पळेलें ताणेंच ही गोवाय दिल्या, तुमीय विस्वास धरच्याक: ताची गोवाय खरी आनी आपुण सत उलयता म्हण तो जाणो' ३६ पवित्र पुस्तक अशें म्हणता; "ताचें एक-पुण आड मोड्य्हेनांत": हें उतर खरें जावनच्याक, ह्यो वस्तु घडल्यो. ३७ पवित्र पुस्तक अशेंय म्हणता: "आसपास विधलेल्याक तीं पळेतेलीं".

जेजूक निखीपितात

The Entombment of Christ by Caravaggio.

३८ हाचे उपरांत, आरिमातेयाचो जुजे, जेजूचो शिस, पूण जुदेवांचे भिरांतीन गुप्तीं रावलोलो, हाणें जेजूची कूड काडून व्हरूंक पिलाता कडे मागलें. पिलातान रज्या दिली. ताणें येवन जेजूची कूड काडून व्हेली. ३९ आनी निकदें, जेजू-शीं पयलीं रातचो आयलोलो तो, सुमार शेंभर रात गंधरसाची आनी मुसांभोराची मिसोळणी घेवन आयलो. ४० ताणीं जेजूची कूड घेतली, आनी जुदेवांचे निखीपीण्याचे रिती परमणें, परमळ लावन ती अंयींनीं घुटलायली. ४१ ताका खुरसार मारलोलो ते स्वातेर एक बाग आसली, आनी ते बागेन आजून कोणाक घालूंक नासलो तसली एक नवी समाधी आसली. ४२ तो जुदेवांचो तयारेचो दीस आसलो आनी ती समाधी लागींच आसली देखून, ताणीं जेजूक थय घालो.

२०. रिती सोमाधी

5267-20080122-jerusalem-tomb-of-jesus

२०:१ सातळ्याच्या पयल्या दिसा, मागदालाची मारीया भव सकाळीं, आजून काळोक आसतानां, फोंडा-शीं आयली. तिणें समाधी वेली फातर काडलेली देखली. २ म्हणून, सिमावं पॅदरू आनी जेजू मोग करतालो तो दुसरो शिस आसले थय धांवून वचून, तिणें म्हणलें: "संयाक समाधिंतलो काडून व्हेला आनी ताका खय घाला तें आमी नकळोंव". ३ देखून पॅदरू त्या दुसऱ्या शिसा बरी भायर सोरलो आनी समाधी-शीं गेलो. ४ ते दोग-उय धांवूंक लागले, पुण तो दुसरो शिस पॅदरू परस वेगीं धांवलो आनी समाधी-शीं पयलो पावलो; ५ आनी वडोव घालून, ताणें जमनीर आसलेल्यो अली देखल्यो, पूण तो भितर गेलोनां. ६ तेदनां ताचे पाटल्यान सिमावं पॅदरू पावलो आनी समाधिंत भितर गेलो; थय जमनीर अली आसल्यो त्यो ताणें देखल्यो, ७ आनी ताचे तकलेर घाल्लो तो रूमाल, अलीं सरशीं न्हय, पूण कुशीन कवळ्लोलो. ८ तेदनां समाधी-शीं पयलो पावलोलो तयी शिस भितर सोरलो, आनी ताणें देखलें आनी विस्वास धरलो. ९ पवित्र पुस्तका परमणें तो मेलेल्यांतलो जिवंत जावंक जाय आसलो म्हण ते आजून नकळो आसले. १० उपरांत शिस घरा परतले.

जेजू मागदालाचे मारयेक दिश्टी पडता

Noel-coypel-the-resurrection-of-christ-1700

Jesus represented as telling Mary not to touch him, by Hans Holbein the Younger.

११ पूण मारीया समाधी लागीं रडत रावली, आनी रडतणां वडोव घालून समाधिंत पळे जाल्यार, १२ धवीं आंगावलीं नेसलेले दोग देवदूत तिणें देखले: जय जेजूची कूड दवरलेली, थय ते बसून आसले, एकलो तकले वाटेन आनी दुसरो पायां वाटेन. १३ हाणीं तिका म्हणलें: "बाय, तूं कित्याक रडताय?" तिणें तांकां म्हणलें: "कित्याक म्हज्या संयाक काडून व्हेलो आनी ताका खय घालो तो हांव नकळं". १४ अशें म्हणून तिणें पाट वळ्ली आनी जेजूक थय आसलो तो देखलो, पूण तो जेजू म्हण तिणें ताका अळखूंक नां. १५ जेजून तिका म्हणलें: "बाय, तूं कित्याक रडताय? कोणाक सोदताय तुं?" तो माली म्हण चिंतून, तिणें ताका म्हणलें: "सायबा, तुनवें काडून व्हेलाय जाल्यार, ताका खय घालाय तो म्हाका सांग, आनी हांव ताका काडून स्हरतेलीं". १६ जेजून तिका म्हणलें: "मारये!" तिणें वळन ताका म्हणलें: "राबनी!" (म्हणगे "गुरूजी"). १७ जेजून तिका म्हणलें: "म्हाका धरुन रावं नाका! हांव आजून बापा सरशीं चडूंक नां; पुण म्हज्यां भावां-शीं वच आनी तांकां अशें सांग: म्हज्या बापा आनी तुमच्या बापा-शीं, म्हज्या देवा आनी तुमच्या देवा-शीं हांव चडून वेतां". १८ मारीया मागदालेन गेली आनी तिणें संयाक पळेला आनी ताणें आपणाक अशें-अशें सांगलां म्हण तिणें शिसांक कळयलें

जेजू शिसांक दिश्टी पडता

Secondo Pia's 1898 negative of the image on the Shroud of Turin has an appearance suggesting a positive image. It is used as part of the devotion to the Holy Face of Jesus.Turin plasch

१९ तेच सांजे, म्हणगे सातळ्याच्या पयल्या दिसा, शिस जमलेले आसले थयचीं दारां जुदेवांचे भिरांतीन बंद करुन दवरलेलीं; जेजू भितर सोरलो आनी तांचे मदें उबो रावलो. ताणें तांकां म्हणलें: "शांती तुमकां!" २० हें म्हणून ताणें तांकां आपले हात आनी आपली कुस दाखयलीं. संयाक पळेवन शिस खुशाल जाले. २१ नव्यान जेजून तांकां म्हणलें: "शांती तुमकां! जसो बापान म्हाका पाठयला, तसोच हांव तुमकां पाठयतां". २२ अशें उलोवन ताणें तांचेर स्वास सोडलो आनी तांकां म्हणलें: "पवित्र आत्मो घेयात. २३ जांचीं पातकां तुमी बगशिशात तीं तांकां बग्सतेलीं, आनी जांचीं पातकां तुमी बगशिनां जाशात तीं तांकां बग्सचीं नां

जेजू आनी तोमास

Caravaggio - The Incredulity of Saint Thomas

२४ जेजू आयलो तेदनां बारां मदलो एकलो, जनाव्ळो म्हणलोलो तोमास, तांचे बरोबर नासलो. २५ देखून दुसऱ्यां शिसांनीं ताका म्हणलें: "आमीं संयाक पळेला". पूण ताणें तांकां म्हणलें: "ताच्यां हातांचेर हांवें खिळयांची खुणा पळेल्या शिवाय, आनी खिळयांचे स्वातेर म्हजें बोट घाल्या बगर, आनी म्हजो हात ताचे कुशींत घालीनां जायन जाल्यार, हांव सत्मानच्याक नां". २६ आठ दिसां उपरांत, शिस नव्यान घरान्त आसले, आनी तांचे बरी तोमास. दारां बंद आसतानां जेजू भितर आयलो आनी तांचे मदें उबो रावन, ताण्यां म्हणलें: "शांती तुमकां!" २७ उपरांत ताणें तोमासाक म्हणलें: "तुजें बोट हांगा घाल: पळे म्हजे हात; तुजो हात लागीं हाड आनी म्हजे कुसींत घाल; ह्या फुडें आनिंक दुभाव धरूं नाका पूण भावार्त धर". २८ तोमासान ताका जाप दीवन म्हणलें: "म्हज्या संया आनी म्हज्या देवा!" २९ जेजून ताका म्हणलें: "म्हाका पळेलय म्हण, विस्वास धरलोय; पळेनासतानां विस्वास धरतात तीं खरेंच सुभागी".

ह्या पुस्तकाचो हेतू

३० आनिंक जायत्यो खुणा जेजून शिसां हुजिर केल्यो त्यो ह्या पुस्तकार बरोवन दवरूंक नांत; ३१ पूण जेजू म्हळ्यार क्रिस्त देवाचो पुत म्हण तुमीं विस्वास धरच्याक आनी विस्वास धरुन  वरवीं तुमकां जिवीत मेळच्याक, ह्यो वस्तु बरोवन दवरल्यात.

२१. जेजू सात शिसांक दिश्टी पडता

२१:१ त्या उपरांत, तीबेरियासाच्या दोरया-शीं जेजू दिश्टी पडलो; हे परीं तो दिश्टी पडलो. २ सिमावं पॅदरू, जनाव्ळो म्हणलोलो तोमास, गालीलेयांतल्या कानाचो  जेबेदेवाचे पुत, आनी ताच्यां शिसां मदले आनिंक दोग एकठाय आसले. ३ सिमावं पॅदरून तांकां म्हणलें: "हांव मासळी मारुंक वेतां". ताणीं ताका म्हणलें: "आमीय तुजे बरोबर येतांव". ते गेले आनी होड्यांत चडले; पूण ते राती तांकां कायच मेळ्लेंनां. ४ सकाळीं जेजून वेळेर उबो आसलो; तो जेजू म्हण शिसांक कल्लेंनां. ५ जेजून तांकां म्हणलें: "इश्टांणो, मासळी कितें तरी पोडल्या मूं?" ताणीं ताका जाबाब दिलो: "कायच नां". ६ ताणें तांकां सांगलें: "होड्याचे उजवे वाटेन रामपण घालात आनी तुमकां निस्तें पड्तेलें". ताणीं रामपण घाली, आनी मासळी एकदम चड पडली देखून, तांच्यान ती ओडून हाडुंक जायनां जाली. ७ जेजू मोग करी त्या शिसान पॅदरूक म्हणलें: "तो समी!" तो समी म्हण आयकून, सिमावं पॅदरून आपलें आंगलें पेंकटाक बांदलें कित्याक ताच्या आंगाक कांयच नासलें, आनी ताणें दरियांत उडकी मारली. ८ पुण, मासळेन भरलेली रामपण  हेर शिस आयले; ते तडीक लागींच आसले सुमार देडशें हात भायर. ९ ते वेळेर पावले तेदनां, ताणीं, थय उंडो देखलो आनी कळशयांच्या उज्यार दवरलेली मासळी. १० जेजून तांकां म्हणलें: "तुमीं आतां धरल्या तांतली थोडी मासळी हांगा हाडात." ११ होड्यार चडून सिमावं पॅदरून रामपण वेळेर ओडून हाडली. ती एकशें त्रेपन्न व्हडल्यां निस्त्यांनीं भरलेली आसली; आनी इतल्यो व्हड मासळ्यो आसतानांय, रामपण पिंजलीनां. १२ जेजून तांकां म्हणलें: "नस्त्याक येयात". तूं कोण गाय म्हण विचारुंक नस्त्याक बसलेल्यांतल्या कोणाकूच काळीज जालेंनां; तो समी म्हण ते जाणो आसले. १३ तेदनां जेजून फुडें सरुन उंडो घेतलो आनी तांकां दिलो; तशेंच मासळीय दिली. १४ मेलेल्यांतलो जिवंत जाल्या उपरांत जेजू शिसांक दिष्ट पडलो ती ही तिसरी पावट.

मोगाचे उचारणे उपरांत मोगाची जुटी

१५ नस्तो जातच जेजून सिमावं पॅदरूक म्हणलें: "सिमावं,  पुता, हांचे परस तूं म्हजो अदिक मोग करताय?" ताणें ताका म्हणलें: "हय सायबा, हांव तुजो मोग करतां म्हण तूं जाणय!. जेजून ताका म्हणलें: "म्हजीं मेंडरां राख" १६ दुसरे पावटी ताणें ताका विचारलें: "सिमावं,  पुता, तूं म्हजो मोग करताय?" ताणें ताका जाबाब दिलो: "हय, सायबा, हांव तुजो मोग करतां म्हण तुं जाणय". जेजून ताका म्हणलें: "म्हजीं मेंडरां राख". १७ ताणें ताका तिसरे पावटी विचारलें: "सिमावं,  पुता, तूं म्हजो मोग करताय?" "तुं म्हजो मोग करताय?" अशें आपणाक तिसरे पावट विचारलें देखून पॅदरूक खंत जाली, आनी ताणें परतीपाळ केलो: "सायबा, तूं सगलें जाणय; हांव तुजो मोग करतां म्हण तूं जाणय". जेजून ताका म्हणलें: "म्हज्यो शेळय राख. १८ हांव तुका सत सांगतां, तूं ल्हान आसलोय तेदनां, तुज्या पेंकटाक आंदतालोय आनी तुका जाय थय तूं वेतालोय, पूण तुं म्हातारो जातच तुजे हात विस्तारतलय आनी दुसरो कोण तुज्या पेंकटाक बांदतलो आनी तुका नाका थय व्हरतलो". १९ कसल्या मरणा वरवीं तो देवाक म्हंया दितलो आसलो तें दाखोंवक जेजून तशें म्हणलें. त्या उपरांत म्हणलें: "म्हज्या पाटल्यान ये

जेजू आनी मोगाचो शिस

२० पॅदरू वळ्लो आनी जेजूचो मोगाचो शिस आपणा पाटल्यान येतालो तो ताणें देखलो; ह्याच शिसान रात-जेवणार जेजूच्या हरड्याक तेंकून ताका म्हणलेलें: "सायबा, तुजो घात घेतलो तो कोण?" २१ ताका देखलो तेदनां, पॅदरून जेजूक म्हणलें: "संया, हाचें कितें?" २२ जेजून ताका म्हणलें: "हांव येवं-सोर तो रावलोलो म्हाका जाय जाल्यार, तुका कित्याक पडलां? तूं  पाटल्यान ये". २३ हो शिस मरचोनां म्हण भावां मदें खबर जाली; पूण "तो मरचोनां" अशें जेजून पॅदरूक म्हणलेंनां, बगर "हांव येवं-सोर तो रावलोलो म्हाका जाय जाल्यार, तुका कित्याक पडलां?" २४ होच शिस ह्यां वस्तूंची गोवाय दिता: ताणेंच ह्यो वस्तु बरोवन दवरल्यात: आनी ताची गोवाय खरी म्हण आमी जाणंव.

संपादनी

Jesus ascending to heaven

jerusalem-mt-olives-ascension-edicule

२५ जेजून केल्ल्यो आनींक-उय जायत्यो वस्तु आसात; त्यो सगळ्यो एकान-एक बरोवन दवरलेल्यो जाल्यार, बरोंवक पड्तेलीं आसलीं तीं पुस्तकां दवरूंक, संवसार लेगून पावनचो नासलो म्हण म्हाका दिसता.

पळेयात

जुआवं परमाणें जेजू क्रिस्ताचें शुभवर्तमान इंग्लेजइंत

Gospel_of_John, wikipedia