नगर लिपियॆंतुं कॊंकणि बरंवचॆं

कॊंकणि बरंवचॆं नियमावलि बदल

गॊंय आनि कॊडियालांतुं नवॆंचि कॊंकणि विषय म्हुणु शिक्कंवुक सूरु कॆल्लां। कॊंकणि बरंवचॆक सम्म नियम नात्तलॆनिमित्ति विंगड-विंगड जन तात्तांगॆलॆ अभिप्राय लांवुनु कॊंकणि बरंयताति। तरि कॊंकणि बरंवचॆं खात्तिरि हीं कॆलवु सर्वसामान्य नियम आस्सति।

  • कॉंकणि ऊत्र बहुशः ह्रस्वांत (ending in short vowels) आस्सति उदा. हिंदि, कॊंकणि, मराठि, गुज़राति ।
  • हॆं नियम सकड आधुनिक भारतीय-आर्य भास पाळताति। तीन अक्षरालॆं ऊत्रांतुं कडेक अ, आ नात्तिलॆरि आनि मध्येलॆं व्यंजनातुं अकार असलॆरि तॆं मध्येलॆं व्यंजन हलांत ज़त्ता उदा. ज़ारलॊ(cockroach) हांतुं कडेक ना, म्हुणु हाज्जॆं उच्चार ज़ार्लॊ अश्शि ज़ात्तलॆं। हॆं बरप (अकारांति ऊत्र) विषयारि ज़ायना)। हॆंचि चार अक्षरि ऊत्रांतुं ज़ात्ता उदा. म्हालगडॊ उल्लयतना 'म्हाल्गडॊ ज़ात्ता।
    • उदा. हिंदिंतुं to do हॆं करना ज़ात्ता ज़ाल्लॆरि म्हणताति कर्ना। मराठिंतुं करणे बरंयताति आनि कर्णे उल्लंयताति.. ताज्जॆ समानचि कॊंकणिंतुं करचॆं बरंवयेद आनि कर्चॆं म्हणयेद।
  • हिंदि, मराठि, नॆपाळिक असदृश कॊंकणिं ऊत्र अपरूप व्यंजनांत आसताति। उदा घर (ghara), बरप (barapa)
  • कॊंकणिंतुंचि मॆळतलॆं यॆकळॆं वैशिष्ट्य हॆं कि प्रत्यय लागचॆं उपरांत अथवा नामपदालॆं विशेषणपद करचॆं उपरांत ऊत्र ह्रस्वांतंथांवुनु दीर्घांत ज़ात्ता। उदा. तीळ-तिळांतुं, पूतु-पुत्तालॆं, तेरु-तॆरारि, थोरु-थॊराक