ना.सी.फडके

ना.सी.फडके रोचतायुगप्रवर्तक मराठी कादंबरीकार,कथाकार,मराठी लघुनिबंधाचे आघ प्रवर्तक आनी साहित्यसमिक्षक

ताचें खाशेलपण, सदर्भ, जल्म

युगप्रवर्तक मराठी कादंबरीकार,कथाकार,मराठी लघुनिबंधाचे आघ प्रवर्तक आनी साहित्यसमिक्षक.जल्म नगर जिल्ल्यांतल्या कर्जतचो.तांचे बापूय सीताराम म.फडके हे वेदान्ती आशिल्ले.वेदान्तनिदर्शन (1913) हो व्यासंगपूर्ण ग्रंथ तांणी बरयलो.

ताचें शिक्षण

फडक्यांचें प्राथमीक शिक्षण वडूज (जि.नासिक),बार्शी(जि.सोलापूर),पुणें अश्या वेगळ्यावेगळ्या जाग्यांचेर,माध्यमीक शिक्षण पुण्याच्या नूतन मराठी विघालयांत आनी म्हाविघालयीन शिक्षण फर्ग्युसन कॉलेजींत जाले.1916 वर्सा ते एमए जाले.ताचे पयलींच,1916त न्यू पूना कॉलेजींत (आयचे स. प.महाविघालय) पारध्यापक जाले.महात्मा गांधीन केल्ले असहकारितेचे चळवळींत वांठोघेवपाक तांणी ह् नोकरेतो राजिनामो दिलो(1920),आनी केसरी,मराठा ह्या पत्रांचे कचेरेंत उपसंपादक म्हणून ते काम पळोवपाक लागले.पूण महात्मा गांधींचीं कांय धोरणां पटूंक नाशिल्ल्यान ते चळवळी पसून पयस वचून परत प्राध्यापकी करपाचोच,तशेंच राजकारणांत पडनासपाचो निर्णय तांणी घेतलो.उपरांत दिल्ली,सिंध,हैदराबाद,नागपूर,कोलापूर ह्या सुवातां वयल्या म्हाविघालयांतल्यान तत्वज्ञान,तर्कशास्त्र आनी मानसशास्त्र ह्या विशयांचे प्राध्यापक म्हणून तांणी काम केलें.कोल्हापूरच्या राजराम कॉलेजींत 1949त निव्रत जाले

ताचे जाणटेपण, पुरस्कार

मध्यंतरीं,म्हणल्यार1942 वर्सा,पयली बायल जिती आसतना ते कमल दीक्षित हांचे कडेन लग्न जाले.उत्कृश्ट पाध्यापाक म्हणून तांणी व्हडले नांव मेळयलें.पाध्यापक आसतना रत्नाकार हे मासीक (1925) आनी झंकार हें सातोळें(1940) तांणी सुरु केलें.1925त अंजली प्राकाशन हे संस्थेची तांणी स्थापना केली.अंजली नांवाचे एक नेमाळेंय (वासंतीक आनी दिवाळी अंक) ते काडपाक लागले.त्याच वर्सा ते कोल्हापूर सोडून पुण्याक स्थायीक जाले.ते पुण्यातूच भायर पडले.