नित्य रास

नित्य रास हातूंत नाचाचो आस्पाव जाता. रास सुरु जावचे आदीं श्रृंगार कक्षांत कृष्णाच्या माथ्यार मुकूट चडयतात आनी ताका दिवे आनी निवेद्य दाखोवन ताची पुजा करतात. उपरांत कृष्ण विडो खावन रंगमाचयेर येता आनी राधेवांगडा सिंहासनार बसता. गोपीय रंगमाचयेर येवन बसतात. उपरांत रास मंडळीचो स्वामी येवन सगळ्या पात्रांची पुजा करता. गोपी – राधा- कृष्णाची आरती करतात आनी नित्यरासाची वेळ जाल्ल्याचें सुचयतात. उपरांत कृष्ण आनी राधा एकामेकाची तुस्त करुन एकामेकांक रासमंडलांत उपरपाखातीर विनयतात. उपरांत सगळीं नाचाखातीर उबीं रावतात आनी स्वामी गीत गावंक सुरु करता. हें गीत अशें-

नाचता रास में रास- बिहारी नँचवत है ब्रजकी सब नारी

तादीम- तादीम तत- तत थेई- थई। थुंगन- थुंगन देत गति न्यार

तततता थेई तततता थेई तततता थेईष तिटक तिटक धिलांग

धिकतक, तोदीम धिलांग, तकतो

ता धिलांग, धिग धिलांग, धिकतक

तोदीम तोदीम, धेताम धेताम

धिलांग धिलांग धिलांग तक गदगिन थेई

तततता थेई, तततता थेई तततता थेई ।।

हें गीत सुरु जातकच ताका वाद्याची साथ दितात आनी कृष्ण, राधा, गोपी तालार नाच सुरु करतात. अशे तरेन स्वामी एक एक गीत गायत रावता आनी त्या त्या गीताच्या तालार कृष्णा, राधा आनी गोपी नाचतात. मदीं मदीं दोहे, कविता, सवैयो आदी गावप जाता. अशा वेळार नाचपी लोक सुशेग घेतात. ते उपरांत सामुहीक गायन आनी रासनृत्य जाता. ह्यावेळार केन्ना केन्नाय टिपऱ्यांचे वा केन्नाय गोफ गुंफापाचे नाच जातात.

व्रज वाठारांत गुजरिया, मयूर, ताली, उंडा, पद, चलकला आदी रासांची नामना आसा. रासाचो प्रसार गुजरात, राजस्थान आनी मणिपूर ह्या वाठारांतय जाल्लो आसा.