परंपरागत जात्रा

परंपरागत जात्रा हे परंपरागत जात्रेक रंगमाची, नेपथ्य वा पड्डो नासता. देवळाच्या ओट्यार, मेकळ्या प्रांगणांतले उंचायेचेर ह्या नाट्याचो प्रयोग जातालो. हाच्या तिनूय वाटांनी लोक बसताले. आमोरेचेर ही जात्रा सुरू जावन फांतोड मेरेन चलताली.‘अधिकारी’ ह्या मुखेल्याच्या संयोजनाखाल जात्रेचो खेळ चलतालो. होच स्वता खेळाचो नायक आसतालो. अठराव्या शेंकड्याचे अखेरेक बरभूमव हांगचो ‘परमानंद’ हो एक नांवजिल्लो अधिकारी आशिल्लो. ताचे उपरांत श्रीदाम सबळ हो एक अधिकारी आपल्या गितांखातीर प्रसिद्द आशिल्लो.

जात्रा हो प्रकार चडसो पदांचोच शिल्ल्यान तातूंत सुमार 50-60 पदां आसतालीं. मदीं मदीं नेटान संवाद आनी विनोद आसताले. खोल म्हळ्यार बंगाली धोल,मृदंग आनी झांजो,सारंगी हांच्या ताला-सुरार समुहगान जाताले.

हे जात्रेंत नाचापरस नाट्याचेर आनी प्रसंगीक धरून गायिल्लीं पदां हांचेर चड भर आसतालो. जात्रेची सुरवात नाटकांतले नांदेभाशेन 'गौरचंद्रिका' म्हणून जाताली. तातूंत चैतन्य प्रभूचें म्हळ्यार गौरांगांचें स्वतन आसतालें. ते उपरांत श्रीकृष्णनृत्य, राधा आनी तिच्या बारा इश्टिणींचीं पदां - नाच आनी उपरांत आख्यानांतलो अभिनय असो क्रम आसतालो. आख्यानाची सुरवात सदांच संघर्शमय प्रसंगान जाताली. हातूंतलो अभिनय भडक आनी कृत्रिम आसून बायलांच्यो भुमिका दादलेच करताले.

अशी ही जात्रा चडशी कृष्णालिलांचेर आदारिल्ली आसताली. 'कालियामर्दन' हें आख्यान चड लोकप्रिय आशिल्लें. ताका लागून मानभंग, नौकाविहार, कंसवध ह्या आख्यांनांकूय कालियामर्दन ह्या नांवानूच पाचारतले. ओलेगीत त्या कांळांत जागेचे खेळ चलताले.