पींडदान

पींडदान मड्याक वा पितरांक उद्देशून सवादांच्या पिठाचो वा शिताचो गुळो करून दितात, ताका पींड म्हणटात. निरूक्त (३.४) आनी लाट्यायन श्रौतसूत्र (२.१०:४) हातूंत पींड शब्दाची व्याख्या केल्या ती अशी -

'परस्परसंश्लेषाद्विभागं परित्यज्यासङघाततां प्राप्तमननं पिण्ड:'

अर्थ-विभक्तपण सोडून एकमेकांत एकजीव जाल्ले अन्नाचे कण म्हळ्यार पींड. श्राध्दाच्या वेळार पितरांच्या नांवाचो आनी गांवाचो उच्चार करून जें पींड जितात ताका पींडदान म्हणटात।मनीस मेले उपरांत मेल्लो जीव वर्सभर मड्याचें अमस्थेंतूच रावता. हे अवस्थेंत ताका खूब त्रास जातात. तातूंतल्यान ताची सुटका जावंची म्हणून संपिंडी श्राध्दां सांगल्यांत. मेल्ल्या मनशाचें शरीर लासले उपरांत मेल्लो जीव अतिवाहिक नांवाचें एक सुक्ष्म शरीर धारण करता. ह्या अतिवाहिक शरिराक शीं, वोत, पावस, तान, भूक हांचो खूब त्रास जाता.हे अवस्थेंतल्यान ताका मेकळो करपाखातीर पुराणांनी पींडदानाची वेवस्था केल्ली आसा. मेल्ल्या पितरांची पुजा, श्राध्द करप.