बहिणाबाई

बहिणाबाई

जल्म

बहिणाबाई हिजो जल्म 24 आँगस्त 1880 दिसा महाराष्टांतल्या जलगांव जील्ल्यांत असोदे ह्या गांवांत जालो . आवयचें नांव भीमाई तांकां तीन भाव घमा आनी घना आशील्ले. तीन भयणी अहील्या ,सीता आनी तुळसा नांवांच्यो आशील्ल्यो.

तेराव्या वर्सा ताजें लग्र

वयाच्या तेराव्या वर्सा ताजें लग्र जळगावच्या खंडेराव चौधरी हाजो चलो नथुजी चौधरी हाजे लागी जालो. नथुजी आनी बहिणाबाईक तीन भुरगीं आसली. ओंकार ,सोपान आनी काशी अशी तांची नांवां. जळगांवां आयिल्ल्या प्लेगच्या साथींत ओंकाराक कायमचें अपंगत्व आयलें. वयाच्या तिसाव्या वर्सा बहिणाबाय विधवा जाली. बहिणाबाईक बरोवपाक येनाशिल्लें .तिज्यो थोड्यो कविता तिचो चलो सोपानदेव चोधरी हांणी आनी थोड्यो सोपानाल्या मावशेभावान बरोवन दवरल्यो म्हूण आमका दिश्टी पडटात . तिणे ज्यो कविता केल्या, तांका तोड ना .शेतातलें काम करता आसतना , दळटना सहज तिच्या तोंडांतल्यान कविता भायर पडटाल्यो .जगपाचें व्हड तत्वज्ञान सागूंन वताल्यो . ज्यो किदें शिल्लक आशिल्यो कविताआसात त्यो वाचून पळोवन थक्क जावपाक जाता .

. गिन्यान

. गिन्यान आनी शिक्षण हाजो तसो परस्पर संबंद ना .एका वाटेन आमी ना शिकिल्ल्या मनशाक आमी मुर्खांत काडटात आनी दुसर्या वटेन कांयच ना शिकलेल्या बहिणाबाईच्यो कवितेचेर अभ्यास करतात .मनशा,तूं मनीस केत्रा जातलो .ते निरक्षर बायलेच्या प्रस्नाचें उतर शिकिल्ल्या बुदवंतांक आजूनय मेळना . हांतुतूच सगलें आयलें .3 डिसेंबर 1951 दिसा तिजें मर्ण जालें.