बा.सी.मर्ढेकर

बाळ सीताराम मर्ढेकर हो एक कवी.

जल्म

बाळ सीताराम मर्ढेकर हांचो जल्म खानदेशांतल्या जळगांव जिल्हांत आशिल्ल्या फैजपूर हांगा जालो.

शिक्षण

पुण्याच्या फर्ग्युसन महाविधालयांतल्यान बी.ए. जाले.

वावर

तांणी कांय काळ टायम्स आँफ इंडिया ह्या इंग्लीश वृत्तपत्रांत सहससंपादक म्हणून काम केलें.फुडे कांय काळ इंग्लिशीचे प्राध्यापक म्हणून काम केलें.तशेंच आकाशवाणीचेर केंद्र अधिकारी (1938) ह्या पदाचेरुय तांणी काम केलें.

तांच्यो कविता

शिशिरागम (1939),काही कविता (1947),आणखी काही कविता (1951) हे मर्ढेकरांचे तीन कवितासंग्रह प्रसिध्द आसात.हातूंत भितर सगल्यो मेळून फकत सव्वाशेंच्या वयर कविता आसल्यो,तरी तांचे गुणात्मक मोल इतलें आशिल्ले – ताणी साहित्याचेर युगप्रवर्तनात्माक असो प्रभाव घालो. ह्या उच्च दर्जाच्या आनी व्यापक आशयाच्या कवितां मजगती मराठी साहित्यांत आशिल्ली कोंडी फोडपाचें सामर्थ्य दिसून येता. तांकां मराठी नवंकाव्याचे प्रवर्तक मानतात.मर्ढेकरांच्या कवितेतल्यान निराशा आनी वैफल्य प्रगट जाता,हाचें कारण अशें सांगतात,दुसऱ्या महायुध्दा उपरांत जी परिस्थिती निर्माण जाली, मनशाचे जिणेंत जी निरशेणी आनी कृत्रिमता आयली आनी युध्दांत जो मानवसंहार जालो तो पळोवन मर्ढेकरांचे काळीज हाल्लें.तांकां खूब्ब दुख्ख जालें.ताचेर कांय उपाय नासल्या कारणान तांच्या मनांतली विफलता काव्यांतल्या प्रकट जाली.