बा. द. सातोस्कार

वळख

बा.द.सातोस्कार

बाळकष्णा दत्तात्रय सातोसकार हांचो जल्म 26 मार्च 1909 दिसा जालो. सातोसकार म्हळ्यार लेकख रहस्यकथाकार , संपादक , अणकारपी, इतिहासकार गंथपाल , ग्रंथालयतज्ञ संशोधक , सुटकेझुजारी , प्रकाशक आशिल्लो प्रज्ञावंत गोंयकार . सातोस्काकालें मूळ आडनांव कामत आनी तांचे घराणें गोयचें. बाटाबाटीच्या वेळार ताचो पुर्वज सावंतवाडी संस्थानांतल्या सातोशें गांवांत गेले आनी थंयचे कुळकणी जाले. कांय तेंपा उपरांत ते परत गोयांत पकतले आनी तांणी हांगाच वेपार धद्दाक सुरवात केली. ताणें खूब कश्टांनी शिक्षण घेतलें . सुरवातीक 7 वी यत्त ताणें म्हापशेंच्या सारस्वत विघालयांत केली . उपरांत पुर्तुगेजीचें मुळावें आनी माध्यमीक शिकपूय ताणें थंयच पुराय केंलें . लिसेवाच्या चवथ्या वर्सा मात ताका कांय कारणांक लागून शिक्षण मदिंच सोडचें पडलें . फुडाराक इंग्ली माध्यमांतल्यान तो मॅट्रीक्युलेट जालो . शिल्पकलेचें उंचेंलें शिक्षण घेवपा खातीर म्हणून तो मुंबयच्या जेजे स्कूल ऑफ आर्टसांत दाखल जालो. पूण थंय तो तिगलो ना . उपरांत सेंट झेवियरांत्लयान तो बिए जालो . एमएमची परिक्षाय दिवप ताका जमलें ना. फुडाराक पिरायेच्या 44व्या वर्सा ग्रंथालय शास्त्राचे परिक्षेक बसून तो पयल्या क्रमांकान उत्तीर्ण जालो . भुरगेपणान सावन ताका भोव आवड आशिल्ली . गांव थंय वाचपघर आसचें अशें ताका दिसतालें . देखून भुरगेपणांत ताणें माशेंलांत शारदा मंदिर नांवाचें वाचपघर सुरू केल्लें . त्याच ग्रंथ आनी वाचपघराचे ओडीन तो मुंबय विधापिठांत सहाय्यक ग्रंथपाल म्हणून नोकरेक लागलो. त्या वेळार पुर्तगेज ,फ्रत्र्च, स्पेनी ग्रंथांचें वर्गीकरण आनी तालिकीकरण ताणें केलें . फुडाराक हांगाची नोकरी सोडून तो मुंबय मराठी ग्रंथसंग्रावयाचो मुखेल ग्रंथपाल जालो. ताणें बरीच मेहनत करुन ग्रेथवर्गीकरणाची एक आनी नवी पयल्या परस सोंपी अशी पधत सोदून काडली आनी तिची प्रक्रिया मुंबय मराठी ग्रंथ संग्रहालयांतल्या सुमार पावूण लाख ग्रंथाचेर केली. आयज बरेच कडेन ताची ही वर्गीकरण पधत आपणायल्ली दिश्टी पडटा. गोंय मेकळें जालें उपरांत ताणें गोंयांत]] येवन आपलें साहित्यीक,राजकी, पत्रकारिचें कार्य फुडें चालू दवरलें . गोंयच्या गोमन्तक दिसाळ्याक नांवारुपाक हांडुक तो बरोच वावुरलो . तशेंच त्या दिसाळ्या वरवी गोंयच्या नवोदीत लेखकांक ताणें लेखनाचें नवोदीत लेखकांक तांणें लेखनाचें प्रोत्साहन दिलें . ताणें 80 स्वतंत्र कथा बरयल्यात . प्रितीची रीत, अभुत्त्का हे ताचे दोन कथा झेले उजवाडाक आयल्यात . ह्या सव्यसाची गोंयकारांक 27 नोव्हेंबर 2000 दिसा मरण आयलें.