भुरगें जिवीत (तियात्र)

भुरगें जिवीत हें तियात्र तोमाझीनो कारदोस हांणी बरयला.

लेखकाची वळख

तोमाझीनो कारदोस हो एक कोंकणी लेखक. ताचें पुराय नांव लामबेर्तो तोमस कार्दोस पुण तांकां तोमाझीनो कार्दोस ह्या नांवात पाचारतात वा वळखतात. तांचो जल्म 14 एप्रील 1946 ह्या वर्सा जाल्लो. लेखकान आपलें मुळावे शिक्षण कोंकणीन केल्ला. म.ए, ब.ए.स आनी ब.अड मेरेन शिक्षण पुराय केल्ला. तांणी शिक्षण मळाचेंर 34 वर्सा शिक्षक आनी हेडमास्टर म्हणुन काम केल्ला. आयज मेरेन तांची 25 पुस्तकां प्रकाशीत जाला तांतुतलीं 23 कोंकणी भाशेंत आनी 2 इंग्लीश भाशेंत प्रकाशीत जाला.

तियात्रांतली पात्रां

फेबीयर
देंवेद्र
लुमेन
जोसेफा
मोरतू शेट
रेंगी
वायलेंट
पिसो/जोन्स
करण

कथानक

ह्या तियात्रात पांच भुरगी आसता. ती एका रूखा पोंदाक रावता आनी हि सगळी भुरगी अनाथ. सगळें भुरगें एक ना दुसरो धंदो करतात. फेबीयर हो बुट पोंलीश करता, देंवेद्र सिनेमाचे टिकेटी बलेकान विकता, लुमेन आनी जोसेफा लोकांची पाकिटा मारता म्हळयार चोरयो करतात, करण लोकाचे सामान प्रासार व्हरपाचें काम करता.

तियात्राच्या सुरवातेक सगळी भुरगी रुखा पोंदाक बसला आनीक आयज दर एकल्यान कितलें जोडले हांचे विशी चर्चा करतात. फेबीयराक देंवेंद्रान सिनेमाचे टिकेटी ब्लेकान विकील्लें आवडना आनी लुमेन आनी जोसेफान लोकांची पाकिटा मारलिल्ली ताका आवडना.

तो ताका खुब फावटी समजोन सांगता पुण ती ताचें आयकना. भुरगी उलयता आसतना थंय मोरतू शेट आनी रेंगी म्हणुन नांवाचो कॉट्रेकटार येता. मोरतू शेट हो एक भाटकार. आपली जमीन म्हणून तो त्या भुरग्यांक सांगता आनी तांकां हांगच्यान वचपाक सांगता.तो तें झाड कातरपाक सोदता आनी बाय पुरोंन व्हडली बिलडींग बांदुक सोदता पुण भुरगीं ताका तें हया भुरग्याक धावडोक येता तो सगळ्या करपाक दिना आनी ताच्या धोंतेरार पाय दवरता आनी धोतेंर सोडटात आनी मोंरतूक धावडून घालतात. दुसऱ्या दिसा परतुन मोरतू शेट भुरग्यांक एक हजार रुपया दिता आनी तांका सांगता तुमकां ह्या झांडा कडल्यान त्या झाडाकडेन वच्चें पडटले. सगळी भुरगी तयार जाता पुण फेंबीयर एकलोच तयार नासता आनी तो सगळ्याक समजोन सांगता हें आमचें झाड समज आमी थंय गेल्लें जाल्यार त्या झाडाचो मालक आमका धावडुन घालतलो.

सगळयाक तांचे पट्टा आनी तें मोरतूक बुद्द शिकोवपाचे थारायतात ती आपल्या सामानान खातखुतल्यो घालता आनी मोरतुक सांगतात आमी त्या झाडाकडेन वचपाक तयार आसा पुण आमची एक अट आसा तुका आमचें सामान तुका तकलेर मारुन वरचें पडल्ले.मोरतू तयार जाता आनी सामान उखलता तेन्ना ताच्या पुराय आंगाक खाज पडटा आनी आंग खाजयत पळून वता. मोरतु शेट तरी पूण फाटी सरना तो ह्या फावटी फानसु नांवाच्या गुडाक घेवन येता. फानसु सगळ्या भुरग्यांक धमकी दिता आनी तो झाड कांतरपाक कुराड उखलता इतल्यान सगळी भुरगी झाडाक वेंग मारतात आनी पयली आमका कातर मागीर झाडाक अशें सांगता फानसु तरी पुण कुराड उखलता इतल्यान थंय वायलेट नांवाची एक सोशयल एकटवीस बायल येता आनी ताका आडयता.वायलेट भुरग्यांच्या जिवीतान आयल्या उपरांत सगळी भुरगीं बदलतात.

तीं आता सगळी वायट कामा सोडटा आनी खेळान, नाचान, ड्रामात आपलें नांव जोडटा. वायलेट ह्या भुरग्यांक वेग वेंगळ्या कॉमपटिशनाक धाडटा.एक दिस सगळॆं भुरगें खेळटा आसतना थंय जोन्स नांवाचो एक पिसो भुरगो येता आनी तांचें कडेन खावपाक मागता पयली भुरगें ताका हांसता पूण मागीर सगळ्याक आपली चुक कळटा आनी तें ताका खावपाक आनी आपले कपडे दिता. एक दिस जोन्स आपल्या बापाय विशी भुरग्यांक सांगता ताच्या बापायकडेन एक भाट आसले आनी त्या भाटात एक व्हडलो रूख आनी बाय आसली. ताच्या बापायक एक मनीस बरेंच पिवोपाक दिता आनी जाग्याच्या कागदार निशाणी घेता आनी तो जागो आपल्या नांवार करुन घेता. हांच्या खातीर ताचो बापूय आपलो जीव दिता.

हि गजाल आयकुन सगळ्या भुरग्याक दिसता हें भाट जोन्साच्या बापायचे आनी मोरतू शेटान ताचेर हात मारून बसला. सगळी भुरगी मोरतुक बुद्ध शिकोवपाचे थारायता आनी ती भुताचे नाटक करता. मोरतुक न्हिदिल्ले कडेन जोन्साच्या बापायचें उलो आयकुक येता तो म्हणटा तुवेन हें जें कितें केला तें खुब वायट केल्ला, तुवेन म्हाका फटयलो आनी तुज्या खातीर हावेन जीव दिलो आता हांव तुका म्हज्या वांगडा व्हरतलो. मोरतू सामको भिता आनी ताका म्हणटा सकाळी उठून हांव तुजे भाट तुज्या पुताक दिता म्हाका मारू नाका. सांगिल्लें वरी मोरतू जाग्याची कागदा जोन्साक परतो दिता. सगळी भुरगी खोशी जाता. वायलेट त्या भुरग्याक वेगवेगळया शिक्षण खात्यान भरती करुन दिता. अशें तरेन वायलेट बाय तांचो फुडार सोबीत करता.

भाशा शैली

भुरगें जिवीत ह्या तियात्रांत पांच कातारां आसा. भाशा सोपी आसा. थोडी कठीण उतरां वापरला.म्हणिचो वापर केल्ला बाप्पा ना आनी पुडवें ना.