यव

आर्यांच्या अन्न-धान्यांतलें एक मुखेल धान्य. मराठींत ताका जव वा सातू अशें म्हण्टात. ऋग्देव, अथर्ववेद, तैत्तिरीय संहिता, काठक संहिता, वाजसनेयी संहिता हातूंत हाचो उल्लेख आयला. अफगानिस्तान आनी काश्मीर ह्या देशांतलें म्हत्वाचें पीक म्हणून ताचो ऐन-ई-अकबरींत उल्लेख आयला.

रोथ आनी बोथलिंग हांच्या मतान हें खाशेलें धान्य नासून हें उतर सगळ्या धान्यांखातीर वापरताले. मद्र आनी उशीनर ह्या जनपदांत ह्या धान्याचें खूप पीक येतालें असो पतंजलीन उल्लेख केला.

हें नैमिषेयांचें अन्न आसून, हविर्द्रव्यूय आसा.

श्राध्दांत ताची गरज आसता.