रघुनंदन(इ.स.चो १६ वो शेंकडो).

बंगालांतल्या धर्मशास्त्रकारांचे परंपरेंतलो निमाणे धर्मशास्त्रकार. हो हरिहर भट्टाचार्याचो पूत आसून, वंद्यघाटीय ब्राह्मण आसलो. श्रीनाथाचार्य चूडामणी हो ताचो गुरू. रघुनंदन आनी महाप्रभू चैतन्य, हे वासुदेव सार्वभौमाचे शिश्य आशिल्ले.

रघुनंदनान धर्मशास्त्राच्या वेगवेगळ्या फांटयांचेर स्मृतितत्व नांवाचो एक व्हडलो ग्रंथ बरयला. हो ग्रंथ अठ्ठावीस खंडांमदीं विभागिल्लो आसून, दर एका खंडाक तत्व अशें नांव आसा. ग्रंथकारान आपल्या ग्रंथांत तीनशांवयर ग्रंथ आनी ग्रंथरारांचीं नांवां दिल्ली आसात. स्मृतितत्वांत मलिम्लुच, दाय, शुध्दी, तिथी, संस्कार, प्रायश्र्चित, लग्न, वेव्हार, दुर्गोत्सव, व्रतां, देवप्रतिश्ठा, मठप्रतिश्ठा, दिव्य, ज्योतीश, वास्तुयज्ञ, दिक्षा, सामश्राध्द, यजुःश्राध्द, शुद्रकृत्य, अशे कितलेशेच विशय आसात. हातुंतले वेव्हारतत्व आनी दायतत्व हे खंड स्वतंत्र छापल्यात.

स्मृतितत्व ह्या ग्रंथाभायर रघुनंदनान आनिकय ग्रंथ बरयल्यात. तातुंतलें दायभागावयलें ताचें भाश्य म्हत्वाचें आसून, हो भाश्यग्रंथ कलकत्ता हायकोर्टांत आनी सगळ्या बंगालभर प्रमाणभूत मानला. ते भायर तीर्थयात्राविधी, व्दादशयात्रा, त्रिपुष्करशांती, गयाश्राध्दपद्दती आनी रासयात्रापद्दती हे ताचे ग्रंथ आसात.[1]

संदर्भ बदल

  1. konkani vishwakosh volume 4
"https://gom.wikipedia.org/w/index.php?title=रघुनंदन&oldid=202054" चे कडल्यान परतून मेळयलें