विघाधर गोखले .

विघाधर गोखले हांचो जल्म 4 जानेवारी 1924 दिसा अमरावतीक जालो. ताजो बापूय संभाजीराव गोखले हो मध्य प्रदेशातल्या काँग्रेस प्रशासनांत मत्री आशिल्लो. ल्हानपणांत घरांतल्यान मेऴिल्ल्या संस्कारांचो विघाधर गोखले हांचेर खुब्ब प्रभाव आसलो. अमरावतीक पदवी मेरेन शिक्षण घेतले उपरांत 1944 वर्सा ते मुंबय आयले.

शिक्षण

जनरल एज्युकेशन सोसायटीच्या कुर्लाचे शाळेंत इंग्लीश, मराठी आनी संस्कृत विशयांचें तांणी अध्यापन केलें . एक विघाथीपीय शिक्षक म्हणून तांकां वळखताले. ताचे उपरांत विघाधर गोखले हांणी देनिक लोकसत्तांत बरींच वर्सा पत्रकारिता केली. ताचे उपरांत पांच वर्सा तांणी संपादक म्हणून काम पळयलें. पत्रकारिता करीत आसतना वृत्तपत्रा बाराबरूच तांची लिखणी नाट्यलेखन करपाक लागली. संगीत नाटकांची परंपरा तांणी फुडें चलयली. गोखले हांणी फुडें चलयली. गोखले हांणी एकूण 18 नाटकां बरयलीं. तांचे मदलीं कांय इतिहासीक, पौराणीक जाल्यार सामाजीक विशयांचेर आधारीत आसात. तांची संगीत नाटकां तर लोकप्रीय जालींच ते भायर तातूंतली पदां लेगीत आसात. सुवणेतुला, पंडितराज जगत्राथ, मंदारमाला, जावयाचे बंड, चमकला ध्रुवाचा तारा, जयजय गौरीशंकर हीं संगीत नाटकां लोकप्रीय जालींच पूण साक्षीदार, अमुत झाले जहराचे, मदनाची मंजिरी, स्वरसम्राज्ञी हे तांचे अस्तंती कृतीचेर आधारीत आसलेलीं संगीत नाटकांय खुब्ब गाजलीं. 26 सप्टेंबर 1996 दिसा तांकां मर्ण आयलें. विघाधर गोखले खूब कविता बरयल्लो आसा.तातूतली फामांड कविता आवय.

          आवय.

आवय वो मांय उतर आमचें सगळ्यांचे अपुरभायेचें मोवाळ गोड कालीज तीचें पालवना तसल्या मोगा आगटें.

आवय वो मांय कितली खोल बांय तातुंत मेळटा अपुरभाय, मोग, खुशालकाय मधुर कालीज सदांच तिचें आमच्या आवयचे. आवय वो मांय उतर सदांच पयलें आमच्या ओटार खेळता खुशालकाय येस सुख जेन्ना मेळटा वो दुख, खोंत, भिरांत आमका भोगता.

आवयक तुजे लागना सुख तान वो भुख धुव वो पुत, ल्हान वो वडलो रुख दास्ती विणें केदना मेळत पळोवंक आवयचें मुख.

हांस्ता पळोवन वाडता तो तुं रडता पडल्यार वो आयल्यार तुजेर दुख आपणांक इल्ले उणे करून सदांच तुजेर चिन्ता सुख.

आवय वो मांय उतर व्हडले सगळयाचें अपुरभायेचें मोगाळ कालिज सदांच तिचें पालवना तसल्या उज्या आगटें.