"पंजाब" च्या आवृत्तींत अंतर
Content deleted Content added
No edit summary कुरवेचीटी: मोबाईल संपादन मोबाईल जाळें संपादन |
No edit summary कुरवेचीटी: मोबाईल संपादन मोबाईल जाळें संपादन |
||
15 वळ :
== इतिहास ==
ऋग्वेदात पंजाबाचो उल्लेख सप्तसिंधू असो केला. सिंध आनी पंजाब मेळून हो प्रदेश जाल्लो. सप्तसिंधू म्हळ्यार सात न्हंयांचो वाठार. पंजाबांतल्यो झेलम, चिनाब, बिआस, रावी आनी सतलज ह्या पांच न्हंयांमदी सिंधू आनी सरस्वती ह्यो न्हंयो मेळ्ळ्यो म्हण्टकूच ह्या नांवांचें सार्थक जाता. हिंदू हो मूळचो शब्द सिंधूवयल्यानूच आयला अशें
आर्य लोक हांगा पावचे पयलीं पंजाब सांस्कृतीक नदरेन गिरेस्त आशिल्लो. हडप्पा आनी तक्षशिला ही ह्या वाठारांतली दोन प्राचीन शारां आशिल्लीं. तांची संस्कृती ही नागर संस्कृती आशिल्ली. तांकां नगररचणूकेचें बरें गिन्यान आशिल्लें. ते लोक वेपारी आशिल्ले आनी ताचे इराक आनी इराण देशांकडेन वेपारी संबंद आशिल्ले. ताचे हे संस्कृतायेक सिंधुसंस्कृती अशें म्हण्टात. आर्यलोक भारतांत आयले उपरांत ताणी थळाव्या द्रवीड लोकांचो परभाव करून ताची नगर संस्कृतीच इबाडून उडयल्ली. ह्या थळाव्या द्रवीड लोकांक हारोवन तांकां आर्य लोकांनी आपले गुलाम करून घेतले. ते त्या गुलामांक ‘दासू’ वा ‘दस्यू’ अशें म्हण्टाले. मुखार ह्या दोनूय लोकांमदी भरसण जावन वैदिक संस्कृतीचो प्रसार जालो. सरस्वती न्हंयेसावन सिंधू मेरेनचो प्रदेश आर्याच्या शेकातळा आयलो. अनू, पुरू, यदू, अह्यू आनी तुर्वश हे आर्याचे पांच पंगड (पंचजन) ह्या प्रदेशांचेर सत्ता चलयताले. पंजाबांतलें कुरूक्षेत्र हें कौरव-पांडवांचे झुजामळ आशिल्लें.
|