"उर्दू भाशा" च्या आवृत्तींत अंतर
Content deleted Content added
द Wikipedia python library |
द Wikipedia python library |
||
1 वळ :
उर्दू भास चड करून पाकिस्तान आनी भारत देशांत उलयतात. १९८९ वर्साचे जनगणनेप्रमाण भारतांत उर्दू भास उलोवप्यांचो आंकडो ३,५३,२३,२८२ इतलो आशिल्लो. उर्दू भास उलोवप्यांचो आंकडो विंगड विंगड वाठारांत फुडलतरेन आसा: आंध्र प्रदेश- ४१,६९,१७९ बिहार-६९,५५,८३८ कर्नाटक- ३४,१२,८३९ मध्य प्रदेश- २७,७०३ महाराष्ट्र- ४३,१९,०६७ उत्तर प्रदेश-१,०७,६७,१७५ अस्तंत बंगाल- १२,००,२१६ [[गोंय]], दमण,दीव- ११,३१,२८८ आंकड्यांचे नदरेन पळेल्यार भरतीय भासांमदीं उर्दू भाशेचो सवो क्रमांक लागता. उर्दू ही मूळ आर्याभारतीय भास जावन आसा. पूण उर्दू पंडितांनी उर्दूचें व्याकरण अरबीच्या अनुकरणान तयार केलें. ताका लागून ते वेगळी मांडावळ करतात.
सुर्वेक उर्दू भाशेक ‘हिंदी’ म्हूण वळखताले. अमीर खुसरो ( १२५३-१३२४) हाणें हे भाशेचो ‘हिंदी’ म्हूण उल्लेख केला. सुमार १७२४ त, लखनौ आनी दिल्लीच्या विद्वानांनी ‘उर्दू’ हें नांव हे भाशेक दिलें. हे मूळ उतर तुर्की आसून ताचो र्थ ‘लश्कराची छावणी’ असो जाता.
|