इटलींत कार्नीवालाक ‘कार्नावालारे’ अशें म्हण्टात. तो शब्द इटालीयन ‘आवालोर’ शब्दवयल्यान आयला. म्हळ्यार वर्साच्या त्या वेळार अती मांस भक्षण करप. ह्या फेस्ताक ‘कार्नालिया’ अशेंय ‘सॅटर्नालिया’ वयल्यान म्हण्टात. ‘सॅटर्नस’ हो शेतांचो देव, जाचें फेस्त दर वर्सा डिसेंबर म्हयन्यांत जाता. कार्नीवालाचो उत्सव रोमन लोक व्हडा दबाज्यान मनयताले. पर्यटकांचें ह्या वेळार चड प्रमाणांत येवप आसतालें. आदल्या काळांत रोमचो कार्नीवाल उत्सव सबंद संवसारांत नामनेक पाविल्लो. उपरांत कांय काळाखातीर सत्तेर आयिल्ल्या पोप आनी ताच्या वांगड्यांनी कांय बदल करून सामान्य मनशाखातीर करमणुकीच्यो कार्यावळी घडोवन हाड्ल्यो. अशें म्ह्ण्टात, की पूर्विल्ल्या काळांत रशियांतल्या जिल्ह्यांच्या वाठारांनी ‘मासलियानिस्टा’ (लोणयाची देवता – Butter Goddess) सोबीतपणान शिंगारताले. कार्नीवालाच्या दिसा देवतेक बर्फाचेर निसरून वचपी गाड्येर सगळयाक भोंवडायताले. शेतकामती खाशेलीं गीतां गायताले. सप्तकाच्या निमाण्या दिसा तिका लासताले आनी खोशयेचो इस्टर ते म्हणसर निरोप घेताले. कार्नीवालाच्या माध्यमावरवीं पारंपारीक लोककला, लोकगीतां आनी लोकनृत्यां हांची उदरगत जायत गेली.
गोंयचो[[गोंय]]चो कार्नीवाल: पोर्तुगेज राजवटींत सुरू जाल्लो कार्नीवाल [[गोंय]] सुटके उपरांत गोंयांत[[गोंय]]ांत चालू उरलो. गोंयकार[[गोंय]]कार शिगम्यावांगडाच कार्नीवाल दबाज्यान मनोवंक लागले. सुटके उपरांतच्या गोंयांत[[गोंय]]ांत कार्नीवाल म्हयनोभर मनयताले, त्या वेळार लोक एकामेकांचेर वचून फाटले दुस्मानपण आसल्यार, तें विसरून खोस मनयताले. नाचाच्यो आनी गायनाच्यो सर्ती आसताल्यो. पोरन्या आनी नव्या वाद्यांच्या संगीताच्या तालार लोक उर्बेन आनी उमेदीन कार्नीवाल मनयताले. तरेकवार रंगांनी भरील्ल्यो ‘कोकाती’ (रंगाच पिठो भरिल्ल्यो कागदाच्यो पुडयो) लोक एकामेकांचेर आनंदान मारताले. बाजारांत त्या वेळार मेळपी चॉकलेटी, पेपरमिंटाचोय जाण्ट्या- नेण्ट्यांचेर पावास पडटालो.
१९६७ सावन गोंयांत[[गोंय]]ांत, सरकारी थरार पर्यटन खात्यान कार्नीवाल मनोवपाक सुरवात केली. गोंयचो[[गोंय]]चो कार्नीवाल फेब्रुवारी म्ह्यन्यांत येता. त्या वेळार पणजे पालिका बागेंत पयलीं किंग मोमोची मिरवणूक येता. ‘किंग मोमो’ फोगेट्यांच्या आवाजांत पणजे शारांत प्रवेश करता आनी आपल्या तीन दिसांच्या राज्याचो (कार्यावळीचो) जाहिरनामो वाचता. ह्या जाहीरनाम्यांत ‘खायात, पियात, मजा करात’ असो तीन दिसांखातीर संदेश आसता. ह्या तीन दिसांत वेगवेगळ्यो संस्कृतीक कार्यावळी, नाच आनी फॅन्सी ड्रेस सर्ती जातात. गोंयच्या[[गोंय]]च्या विंगड-विंगड वाठारांतलीं पथकां, रोमटां मेळ सर्तींत वांटो घेतात. ‘किंग मोमो’ सगळ्या पथकांचे मुखेलपण करता. गरीब-गिरेस्त, सुशिक्षित-अशिक्षित, जात-पात धर्म विसरून सगळे लोक एकठांय जातात आनी तीन दीस कार्नीवालाची परब व्हडा दबाज्यान आनी खोशयेन मनयतात. गोंयचें[[गोंय]]चें खाशेलें आकर्शण ‘कार्नीवाल’ पळोवपाक कितलेशेच देशी-विदेशी भोंवडेकार गोंयांत[[गोंय]]ांत येतात. कार्नीवालाचो आनंद समेस्त गोंयकारांक[[गोंय]]कारांक मेळचो, ह्या हेतान हालींच गोंयांत[[गोंय]]ांत शिगमो-कार्नीवाल उत्सव समितीची थापणूक जाल्या. कार्नीवाल हो मुळांत अस्तंतेकडेन दबजो आशिल्ल्यान आनी त्या वेळार रस्त्यार जावपी नाचांची भारतीय संस्कृतायेक सोबना अशीं चल्या-चलयांची आंगमोडणी आनी भेस हांकां हरकत घेवपी लोकमत तयार जाल्ल्यान सरकारी पातळेवेल्यान जावपी कार्नीवाल १९८६ वर्सा सावन बंद जालो.<ref>https://wikisource.org/wiki/Index:Konkani_Viswakosh_Vol1.pdf</ref>
