"तेसालनिकारांक पावलुचें पयलें पत्र" च्या आवृत्तींत अंतर

सुमार एकावन (५१) व्या वर्सा, आपले धरंपर्गटणेचे पयले भंवडेर, पावलून तेसालनिकेकारांची पवित्र-सभा स्थापलली. तेसालनिका मासेदनियेचें राजधानी एक व्हड आनी म्हत्वाचें शार आसलें. त्या शारांतलो लक चड करून विदेशी आसलो, पूण जायतो जुदेव लकूय थंय जियेतालो आनी तांचें देवस्थान थंय आसलें. थड्या जुदेवांक आनी खूब विदेशियांक [[Jezu|जेजू]] क्रिसताशीं पावलून अडून हाडलीं आनी अशें तीं जेजुचेर भावार्थ दवरुंक पावलीं. पूण क्रिसताक मानून घेवंक नासलो त्या जुदेवांक नाटकाय जाली आनी, बगलानटां घालून आनी गुडमेळ करून, बेरेइया गांवांत पळून वचुंक ताणीं ताका बळ केलें. थंय थावन पावलू आतेनाक आनी करिंताक गेलो, आनी हांगा रावून ताणें हें पत्र बरयलें. पावलू आतेनांत आसताना, तेसालनिकेंत अजून चालू आसलले पिडापिडेक लागून तीं हालिंच क्रिसतांव जाल्लीं मनशां आपलो भावार्थ सडतीत म्हण, थयंची परिस्थिती पळेवंक आनी तांकां घटाय दीवंक ताणें तिमताक तेसालनिकेक धाडलो. धुमाळो ससू-ऊय, तीं भावार्थांत थीर आसात म्हण तिमतान पावलूक, करिंतांत आसताना, खुशाल्काय्ेची खबर हाडली. तेच भाशेन, जेजुच्या दूसऱ्या येण्या विशीं, तेसालनिकेकारां शिकवण घेवंक सदतात म्हण तिमतान पावलूक कळीत केल्लें देखून, हो विशय ह्या पत्राचो मुखेल भाग जालो. तिमत तेसालनिके थावन येतच, पावलून हें पत्र बरयलें.