"देवनागरी लिपी" च्या आवृत्तींत अंतर
Content deleted Content added
John Noronha (चर्चा | योगदान) No edit summary |
John Noronha (चर्चा | योगदान) No edit summary |
||
3 वळ :
संस्कृत, हिन्दि,अंगिका, मराठी, सिन्धि, बिहारी, भिली, मारवाडी, कॊंकणी,भोजपुरी, नॆपाळी, नॆपाळ भासू, कश्मिरी आनी रोमानी हॆं लिपिंतूं बरयताती. हॆं लिपी दावॆं धक्कुनू उज्जॆं बरंयताति.
देवनगरिलॆं उगम सिधद्धम् लिपी धक्कुनू १२०० इस्वि लागीं जाल्लॆं. एक नामनेची भारतीय लिपी. संस्कृत, हिंदी, कोंकणी, मराठी ह्यो भासो जे लिपींत आसात ते लिपीक नागरी वा देवनागरी अशें नांव आसा. उत्तर प्रदेश, मध्य प्रदेश, पंजाब, बिहार, गुजरात, कोंकण, गोंय, महाराष्ट्र, ह्या प्रदेशांनी ही लिपी मुखेलपणान दिसता. पुर्विल्ले ब्राम्ही लिपीसावन देवनागरीचो उगम जाला अशें कांय अभ्यासकांचें मत आसा. ब्राम्ही ही भारतांतली सगळ्यांत पोरणी लिपी आसून अशोकाच्या काळांत ती सगळ्या भारतांत ती प्रचलीत आशिल्ली. तिचेपासून सगळ्या भारतीय सिपयांचो विकास जाला. इ. स. च्या 4 थ्या शेंकड्यासावन गुप्त साम्राज्यांत प्रचलीत आशिल्ली, गुप्त लिपी हें ब्राम्हीचेंच एक विकसीत रूप.
| |||