'''संगीत''' हे मनशाचे जिणेकडनजिणेकडेन एकरुप जाल्ली एकमेव अशीं कला. संगीत म्हळ्यार मनशाचे उत्स्फूर्त असो आविश्कार. मनशाचे उदरगती वांगडाच संगीताचोय विकास जायत आयला हातूंत दुबाव ना. संगीताची व्याख्या " गीतम वाघम तथा नृत्यम| त्रयम संगीत मुच्यते " अशी केल्या . गायन , वादन , आनी नृत्य ह्या तिनूय कलांचो आसपाव भितर आसा. अशें आसले तरी भारतीय संगितातसंगितांत गीत 'प्रधानम ' अशें म्हळां.गिताक गितांक साथ करपी साधना म्हणून वाघां प्रारंत आयली.
==उगम==
स्वर संगिता इतलोच प्राचिनप्राचीन इतिहास वाघ संगिताक आसा. स्वर संगिताचो उगम सैमाकडेन जोडलां. सृष्टीतल्या वेगवेगळ्ञयावेग वेगळ्या नांदाचो आदार घेवनूच आतामेरेनआंतामेरेन आमी आमच्यो भावना व्यक्त करतात. सप्तस्वरांची निर्मिती जनवरांच्या , पक्षाच्या आवाजानूच जाला . कुपाचो गडगड ', पानंचो सळसळाट जनवरांचे चलप, ह्या गजालींनी ताचो मुळावो ताल आसा. ताकाय एक लय आसा. दर एका सवण्याची उडपाची रीत, खावपाची पध्दत, नाचपाची शैली दुस-या सवण्यापासून वेगळी आसता. तरी लेगीत तातूंत लयाचे एक स्वरुप आमकां दिश्टी पडटा. रेल गाडयेन प्रवास करतना .गाडच्या आवजांत लेगित वेगवेगळे ताल आमकां सोदुंक येत. तात्पर्य मनीस हो सगळ्यो गजाली सैमाकडल्यानच शिकलां.
सैमाचे हालचालीत सगळे संगीत , ताल , सूर आनी ताचो मेळ लिपिल्लो आसता. जोगलांची कडकडाट , ल्हारांचो साथ नाद कोंब्याचो साद , गाय -म्हसरांचे हांबेवप , बोकडचे बें ऽऽ बें ऽऽ करप , चिमण्यांचे चींव चीव हें सगळै सुरुच . हे खरे मुळावे सूर. हाकाच लागून संगीतक्षेत्रातल्या तज्ञानी संगीतांतल्या सप्तस्वरांची जनवरांच्या आवाजांकडैन अशें तरेन तुळा केल्या :