"जुांवाचें पयलें पत्र" च्या आवृत्तींत अंतर

चवथें शुभवर्तमान बरयलें ताणेंच हें पत्र बरयलां. हांतूं कितें बरयल्लें आसा तेंबी बारिक्साणें पळेवंक गेल्यार, हें पत्र जुांवाचेंच म्हण ठावें जाता. धरंदूत कसो, हो बरवपी अधिकारान बरयता. त्या भायर शुभवर्तमान आनी हें पत्र बराबर धरल्यार, तत्वां तिंच आनी भासूय तीच म्हण दिश्टी पडता. हें सगळें लक्षांत घेवन, जाणारांचें मत अशें, की हें पत्र जुांवान शुभवर्तमाना मातशे आदीं वो मातशे उपरांत बरयलें दिसता.

 

 

 

 

हेरां वसतूं मदें, तो प्रितिमगाचें वर्तेपन वाखाणता आनी तो खबर कर्ता तो देवाचो मग पेल्याची अपुरबाय करून दिश्टी पडता तसलो. ह्या भायर, देवाचीं भुर्गीं कण आनी देवचाराचीं भुर्गीं कण, तीं कशीं दखल जातात, आनी शेकीं पात्की मनशांक कशें भगसणें मेळता, तें तो दाखयता.