"गोरखनाथ" च्या आवृत्तींत अंतर

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
9 वळ :
ताचो नाथासंप्रदायाच्या नवनाथांभितर आनी चवद्यांयशीं सिध्दांभितर आस्पाव जाता. नाथासंप्रदायाचे आदिप्रवर्तक म्हूण चार महायोग्यांचो उल्लेख येता. आदिनाथ म्हळ्यार साक्षात शिव. ताचे दोन शिष्य़ जालंधरनाथ आनी मच्छिंद्रनाथ (मत्स्येंद्रनाथ). जालंधरनाथाचो शिष्य कृष्णपाद (कानीफा, कण्हपा, कान्हपाद) तर मच्छिंद्रनाथाचो शिष्य गोरखनाथ. जालंधर, मच्छिंद्र, कृष्णपाद आनी गोरखनाथ हांणी ह्या मूळ नाथपंथाची बुन्याद घाली, ह्या विशयाचेर नाथ परंपरेंत एकमत आसा. जालंधर आनी कष्णपद हांचो संबंद कापालिक साधनेकडेन खास करून आयला, तर नाथ संप्रदायांत चड करून मच्छिंद्र आनी गोरखनाथ हांचो उल्लेख आयला. अमरनाथ, गहिनीनाथ, भर्तृहरी, गोपीचंद आनी विमलादेवी हे गोरखनाथाचे मुखेल शिष्य आसले. गोरखनाथ पुराय भारतभर भोंवडी करतालो. ताचे शिष्य विंगडविंगड प्रदेशांतले आसले. देखीक गहिनीनाथ, अमरनाथ हे महाराष्ट्रांतले, भर्तृहरी उज्जैयनीचो, गोपीचंद बंगालचो आसलो. भर्तृहरी आनी गोपीचंद तर आपलें राजवैभव सोडून गोरखनाथाच्या संप्रदायांत आयिल्ले.
 
गोरखनाथान संस्कृत, अपभ्रंश, हिंदी आनी हेर भारतीय भासांत कितलेशेच ग्रंथ बरयल्यात. लोकभाशेंत ग्रंथांची रचणूक करून ताणें त्या भासांक व्हडपण मेळोवन दिलें. ताच्या संस्कृत आनी अपभ्रंश ग्रंथांत ‘अमनस्व’, ‘गोरक्ष शतक’, ‘अमरौघ’, ‘गोरक्ष-पध्दति’, ‘गोरक्ष संहिता’, ‘महार्थमंजरी’, ‘सिध्दसिध्दांत पध्दती’, ‘योगमार्तंड’ हे म्हत्वाचे ग्रंथ जावन आसात. हिंदींत गोरखनाथाचे सुमार चाळीस ग्रंथ आसात. ताचे हे सगळे ग्रंथ पीतांबरदत्त बडथ्वाल हाणें संपादीत केल्यात. तेभायर गोरखानाथान आपली शिष्या विमलादेवीक ‘गोरक्षोपनिषद’ सांगिल्ल्याचो उल्लेख मेळटा. ह्या ग्रंथावेल्यान, गोरखनाथाचे बुद्दीची तांक केद्या व्हड तोलामोलाची आसली, तें समजता.
"https://gom.wikipedia.org/wiki/गोरखनाथ" चे कडल्यान परतून मेळयलें