"गोरखनाथ" च्या आवृत्तींत अंतर
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
11 वळ :
गोरखनाथान संस्कृत, अपभ्रंश, हिंदी आनी हेर [[भारत|भारतीय]] भासांत कितलेशेच ग्रंथ बरयल्यात. लोकभाशेंत ग्रंथांची रचणूक करून ताणें त्या भासांक व्हडपण मेळोवन दिलें. ताच्या संस्कृत आनी अपभ्रंश ग्रंथांत ‘अमनस्व’, ‘गोरक्ष शतक’, ‘अमरौघ’, ‘गोरक्ष-पध्दति’, ‘गोरक्ष संहिता’, ‘महार्थमंजरी’, ‘सिध्दसिध्दांत पध्दती’, ‘योगमार्तंड’ हे म्हत्वाचे ग्रंथ जावन आसात. हिंदींत गोरखनाथाचे सुमार चाळीस ग्रंथ आसात. ताचे हे सगळे ग्रंथ पीतांबरदत्त बडथ्वाल हाणें संपादीत केल्यात. तेभायर गोरखानाथान आपली शिष्या विमलादेवीक ‘गोरक्षोपनिषद’ सांगिल्ल्याचो उल्लेख मेळटा. ह्या ग्रंथावेल्यान, गोरखनाथाचे बुद्दीची तांक केद्या व्हड तोलामोलाची आसली, तें समजता.
गोरखनाथाचें धर्म आनी संस्कृतायेविशींचें योगदान खूब व्हड आसा. पांच वायट विकारांचेर आदारिल्ली विवेकशून्य आनी आचारणान भ्रश्ट जाल्ली साधना त्याकाळार व्हड प्रमाणांत बळावल्ली. गोरखनाथान ही वायट चाल आळाबंदा हाडूंक योगमार्गाचो प्रसार केलो. पतंजलीच्या अष्टांग योगाचो उपेग करचो सोडून ताणें षडग योगाचो आदार घेतलो. ‘हठयोग’ म्हूण वळखुपाक येवंक लागलो. गोरखनाथान प्रस्थापन केल्ल्या योगमार्गाचे वा नाथपंथाचे बारा फांटे वा पंथ आसात. तेखातीर ताका ‘बहरपंथी’ अशें नांव पडिल्लें. ह्या संप्रदायाचे वांगडी कानफाटे वा दरसनी साधू म्हणूनय वळखुपाक येतात.
ह्या नाथपंथीय संप्रदायाचे बारा फांटे फुडले तरेन आसात: १. भूजची (कच्छ) कंठरनाथी
२. पंजाब, पेशावर आनी रोहटकची पागलनाथी
|