"कन्नड भास" च्या आवृत्तींत अंतर

Content deleted Content added
123 वळ :
ह्या काळखंडां नाटकाच्या मळार पौराणिक, इहासीक, समाजीक अशा विशयांचें हाताळप जालें, तातूंत संगितीका, एकांकिका, नभोनाट्य हांचो आस्पाव जाता. ‘इग्गप हेग्गडेय प्रहसन’ (१८८७) हें कन्नडांतलें पयलें समाजीक नाटक आसलें. ह्या शतमानांत समाजीक नाटकांची एक साखंळ टी.पी.कैलासम हाणें निर्मीली. वैध्यन व्याधि, होम्रूलू, हुत्तदल्लि हुत्त,टोळ्ळु गट्टि, कीचक हीं तांची कांय नाटकां जावन आशात. हेर नामनेच्या नाटककारांमदी श्रीरंग (उदरवैराग्य वैघराज दरिद्रनारायण, हरिजन्वार), शिवराम कारंत (बित्तिदबेळे, गर्भगुडि,हेगादरेनु, जंणद जानकी), कुर्वेपू(रक्ताक्षि,बिरूगाळि), संस (विगड विक्रमराय,सुगुणगंभीर),श्रीनिवास (शिवछत्रपति, मंजुळा) हांचो आस्पाव जाता. कन्नड नेकांत नवे प्रयोग घडोवप्यांमदी गिरीश कार्नाड (हयवदन, ययाति, घलक), चंद्रशेखर कंबार (ऋष्यशृंग), पी.लंकेश (एळु नाटकगळु), बालनट्य रचप्यांमदी होयिसळ (आगिलिन मगळु), जी. सदाशिवय्य (सौपिन सागर) हांचो आस्पाव जाता.
 
चरित्र, आयचरिर, निबंद,प्रवासवर्णन, गौरवग्रंथ, वैज्ञानीक वा शास्रीय साहिय, वैचारीक बरप, तत्वज्ञानपर बरपावळ, साहितसमीक्षा ह्या वेगवेगळ्या साहितप्रकारांनी कन्नड साहित्य गिरेस्त जालां ज=हूंतलीं कांय वेंचीक बरपावळ आनी साहित्यीक फुडले तरेन आसा. चरित्र: च.
"https://gom.wikipedia.org/wiki/कन्नड_भास" चे कडल्यान परतून मेळयलें