"अभिज्ञानशाकुंतल" च्या आवृत्तींत अंतर

कवी कालिदासाचें संस्कृत नाटक. कालिदासान बरयल्ल्या वट्ट तीन नाटकांत हेंच निमाणे आसूंक जाय अशें एक मत आसा. ह्या नाटकाचे हातबरपावळीचे प्रतींचें लिपिभिन्नते प्रमाण देवनागरी, बंगाली आनी दक्षिण भारतीय अशे प्रकार आसात. पूण मुळ नाटका लागीं चड लागींचे आसा अशें जाणकारांचे मत आसा.ह्या नाटकाची काणी अशीः शिकार करपा खातीर रानांत आयिल्लो दुष्यंत राजा कण्व मुनीच्या आश्रमांत येता. थंयच ताका कण्व मुनीची मानिल्ली धूव शकुंतला मेळटा. दुष्यंत आनी शकुंतला एकामेकांच्या मोगांत पडून गांधर्व- रितून लग्न जातात. राजा आपलें नांव आशिल्ली मुदी तिका दिता आनी ‘हांव मागीर येवन तुका राजधानींत व्हरतां.’ अशें शकुंतलेक वचन दिवन तो राजधानींत परतता. तें उपरांत एक दीस शकुंतला दुष्यंताच्या चिंतनांत गुल्ल आसतना अतिथी म्हूण आयिल्ल्या दुर्वास मुनींच्या उल्या कडेन तिचें लक्ष वचना. ‘तूं जाचें चिंतन करता ताका तुजी विसराय पडटली’ असो श्राप दुर्वास मुनी रागान दिता. प्रियंवदा आनी अनसुया ह्या शंकुतलेच्या इश्टीणींचें थंय लक्ष आसता. शकुंतलेची चूक जाली तिका माफी करची अशें प्रियंवदेन मागतकच अभिज्ञान (वळख) म्हूण एकाद्रो अलंकार दाखयतकच श्राप सोंपतलो असो उःशाप दुर्वास मुनी दिता.