'''संस्कृत''' ही भारतातली एक प्राचीन शास्त्रीय भाशाभास जावन आसा.ब्राह्मण,तांत्रिक,जैन,बौद्ध पंथांच्या साहित्याची भाशाभास,कित्येक राजवंश्यांच्या वावराची तशेच,इतर साहित्याची आनी प्रतिष्ठेची भास .भारताच्या २३ शासकीय भाशांतली एक आनी नेपाळ देशांतुय राजमान्य भास.
अतिप्राचीन अश्या [[वैदिक भास।वैदिक भाशेच्या]] एका पुर्विल्ले बोल्येचे शुद्ध केले रूप म्हणजेच संस्कृत.[[पाणिनी]] आनी इतर कांय भाशा जाणकारांनी संस्कृत भाशेचे [[व्याकरण]],बांदावळ,नियम ह्या विशयि भरपूर साहित्य निर्मिलां.संस्कृत ह्या शब्दाचीउतराची फोड अशी करुं येता,''सं''(निवळ,बरी,शुद्ध इ.)+''कृत''(केल्ली ).ह्या प्रमाणे संस्कृत ह्या शब्दाचो अर्थ शुद्ध,पवित्र,बांदिल्ली,परिपूर्ण असो जाता.ही उलोवपाची भास न्हय,उलोवपाचे भाशांक [[प्राकृत]] अशे नांव आसा,ह्या शब्दाचो नैसर्गिक असो अर्थ जाता.
हे भाशेन उंचल्याउंच पावंड्यावयले साहित्य निर्माण जाल्ले आसा.
