"यमुना" च्या आवृत्तींत अंतर

यमुनोत्तरी वा जम्नोत्री हांगाच्यान ती भायर सरता आनी हिमालयाच्या मध्य आनी भायल्या दोंगरावळींतल्यान ८० किमी.च्या व्हडल्या मार्गावयल्यान व्हांवत वचून ती फैजाबादालागीं मैदानी वाठारांत देंवता. हिमालयांत तिका टोंस, गिरी आनी असन ह्यो न्हंयो मेळटात. चंबळ,सेंगर, सिंध, बेटवा आनी केन ह्यो न्हंयो मैदानी वाठारांत तिका येवन मेळटात.ह्या सगळ्या न्हंयांक आपलेभितर आस्पावन ती प्रयाग क्षेत्रांत गंगेक येवन मेळटा. ह्या दोन न्हंयांच्या संगमांत न्हावन पवित्र जावपाखातीर लाखांनी यात्रेकरी दर वर्सा प्रयागाक येतात.ह्या सगळ्या न्हंयांक आपलेभितर आस्पावन ती प्रयाग क्षेत्रांत गंगेक येवन मेळटा. ह्या दोन न्हंयांच्या संगमांत न्हावन पवित्र जावपाखातीर लाखांनी यात्रेकरी दर वर्सा प्रयागाक येतात. यमुनेचें देगण सुपीक आनी दाट लोकवसतीचें आसा. यमुना न्हंय पयलीं नैर्ऋत्य, मागीर दक्षिण आनी अखेरेक आग्नेय ह्या दिकांनी प्रवाहीत जावन प्रयागाक पावता. हिमाचल प्रदेश आनी उत्तर रदेश तशेंच पंजाब आनी उत्तर प्रदेश ह्या राज्यांची ती एक शिमूय जाता. हे न्हंयेचे देगेर दिल्ली, वृंदावन, मथुरा, आग्रा, इटावा, कालपी आनी हमीरपूर हीं शारां आसात. गंगेवांगडा हे न्हंयेचो उल्लेख जाता. रामचरितमानस ह्या ग्रंथाचो कर्तो गोस्वामी तुलसीदास हाचो राजापूर हो गांव यमुनेचेच देगेर आसा.यमुना न्हंयेक संस्कृतीक म्हत्वूय आसा. सूर्य आनी संज्ञा हांची ती धूव आनी यमाची भयण. तशेंच तिचें एक मानवी रुपय कल्पिल्लें आसा.एक खेपे बलरामान तिका आपलेवांगडा जलक्रिडेखतीर आपयली. तेन्ना तिणें कळाव केलो म्हणून बलरामाक तिची तिडक आयली. ताणें तिका नांगराच्या फाळावन वृंदावनांतल्यान ओडून हाडली. ताका लागून तिचें पात्र बदललें.