व्युत्पत्ति-काव्यकारण

व्युत्पत्ति-काव्यकारण संस्कृत जाणकारांनी काव्यानिर्मिती खातीर पयलें म्हत्व प्रतिभेक दिला.उपरांत अभ्यासआनी व्युत्पत्तीक दिला.

रुद्रटान प्रतिभेक सहज आनी उत्पाद्या मानला जातूंत सहजान म्हळ्यार सहज वा स्वाभाविक आसता.पूण उत्पाद्याच्या अंर्तगत निपुणता आनी अभ्यास येता.ह्याच निपुर्णतायेक रुद्रट आनी कृतकान व्युप्तत्ति म्हळां.व्युतपत्ति म्हळ्यार कला वा प्रंचड पांडित्य.विविध शास्त्राचे अवलोकनान आनी सत्संगान प्रंचड पांडित्यआनी कला प्राप्त जाता वा संवसारांचे बरें गिन्यान आसा वा शास्त्रांत छंद. कोश,नृत्य,गिंता, वादन,चित्रकला हाचें गिन्यान जाल्यार धर्म,अर्थ,काम आनी मोक्ष हया चार पुरषार्थाचो आस्पाव जाता

कविक आदल्या महाकविच्या काव्य ग्रंथाचें वाचन,इतिहास,वळख अभिप्रेत आसता.अशें तरेन मनशाकडेन जर तितली बहृसृतताय आसली जाल्यार मनीस खुब गिन्यानी जातलो आनी ह्या मेळियल्ल्या गिन्यानाचो फायदो प्रतिभेक जाव येता . ह्या गिन्यानाचो फायदो आनी उपेग कवीक कशें तरेन जायत सांगुक येना पूण निपुर्ण कवी ह्या गिन्यानाचो फायदो बरें काव्य रचपाक करता.