श्री सदरगुरू साईनाथ देवूळ इतिहास

श्री सद्गुरू साईनाथ देवूळ हें खोब्रावाडो कलंगूट गांवांत आसा. ह्या देवळांत साईबाबाची ल्हानशी मूर्ती आसा आनी ताका लागून साईबाबाचें देवूळ अशें म्हणटात. ह्या देवळाक सुमार 150-200 वर्सां जालीं अशें ह्या वाठारांतले जाण्टे सांगतात.

देवळाचें नामांकन

अशें सांगतात कांय वर्सां पयली गांवचें जाण्टे दर्यादेगेर रावतालें, म्हणल्यार तांची रावपाची वेवस्था दर्यादेगेर खोंपिनी आसताली. तांचे काम व्हडें बांदपाचें आसतालें आनी तें राखपाक ते दर्यादेगेर आपल्या खोंपींत न्हिदतालें.एक दीस अशें घडलें, एक मनीस दर्या सावन चलत आयलो आनी त्या मनशाक पळोवन ते भियेले. त्या मनशाच्या हातान झोळी आनी माळा आशिल्ली.त्या मनशान तांचेकडेन आपल्याक रावपाक जागो दी म्हण सांगलें आनी त्या बदला आपूण तुमकां मागता तें दिता म्हण सांगलें. अशें म्हणटात, त्या वेळार जर जाण्ट्यांनी मागिल्लें जाल्यार तांकां खूब मेळपाचें पूण ते खूब भियेल्लें आनी देखून तांच्यानी ताचे लागीं कांयच मागूंक ना. तो मनीस एक वेगळोच आशिल्लो, दर्या पासून येवपी, सादू कसो दिसपी,ताच्यांनी त्या मनशाची रावपाची वेवस्था देवळाच्या एका ल्हानशा कुडींत केली आनी त्या देवळांत तो रावपाक लागलो. मागीर तो बाबा वा गुरू अश्या नांवांन सगळ्याक फामाद जालो. तो अचर्यां करपाक लागलो. तांणी सांगिल्लें काम सगळे सारकें जावपाक लागलें.ताणें सांगलें दर वर्सा देवळाक मान असो दिवचो पडटलो. म्हणल्यार बोकड्याची बळी दिवची पडटली आनी ह्या रितीक गांवचे लोक बोणारो अशें म्हणटात आनी मागीर त्या बोकड्या पासून सगळ्यांक म्हाप्रसाद दिवप जाता. श्री सदगुरू साईनाथ देवळांत सगळे सिमेपुरूषकार हेच कुटूंब जमताले कारण हें देवूळ सिमेपुरूषकाराचें आशिल्लें. त्या देवळांतलो जाण्टो हो धाकी सिमेपुरूषकार आसा.

बोणारो

बोकडो मारप हाका बोणारो म्हणटात आनी हें सिमेपुरूषकार लोकांभितर जाता.ह्या परंपरेक खूब वर्सां जालीं.ह्या बोणाऱ्या दिसा श्री सद्गुरू ह्या मनशाचेर भार येतालो आनी मागीर तो लोकांक आनी ताच्या भक्तांक आशिर्वाद दितालो.ताचे सांगप सगळे सत्य आसतालें कारण लोक ताका मानतालें आनी लोकांचो ताचेर खूब विश्वास आसलो. ताका सगळे सद्गुरू महाराज अशें म्हणटाले. तांच्या नांवांची आरती आनी भजन बी जातालें आनी तो व्हडा उमेदीन आसतालो.ताच्या भजनान सगळ्यांक उमेद येताली आनी सगळें नेटान जातालें. त्या देवळांत आयिल्ले सगळे लोक ताच्या गजरान नाचतालें.

जय जय गुरू महाराज गुरू जय जय परब्रम्हा सदगुरू....... ह्या जगराजाच्या आवाजांत देवळांत एक वेगळेच वातावरण तयार जातालें. हें सगळें सोंपल्या उपरांत लोक वा ताचे भक्त त्या बोकड्या शाकोतीची लाव घेताले. हो महाप्रसाद देवळाच्या कुशीक एका ल्हानशे कुडींत जातालें आनी थंय बसून लोक प्रसाद म्हण खातालें. हो बोणारो फकत बिरेस्ताराचो जाता आनी श्रावण म्हन्यनो सुरू जावच्या पयली येता आनी हो बोणारो सिमेपूरूषकार कुटुबांत जाता. ह्या बोणाऱ्याक वेग वेगळे लोक येतात आनी प्रसाद घेवन वतात. भावार्थी लोक आपल्यो अडचणी घेवन देवाकडेन येतात आनी बाबा तांचे प्रश्न सुटावे करता. त्या खातीर ताका सद्गुरू महाराज अशें म्हणटात. आनी त्या गांवांत देवळांत साईनाथाची ल्हानशी मूर्ती आशिल्ल्या कारणान ताका सद्गुरू साईनाथ अशें म्हणटात. आयज पासून ही परंपरा चालू आसा. असो हो सद्गुरू साईनाथ देवळाचो इतिहास आसा.