उपदेशक हें पुस्तक
देवनागरी
|
|
|
उपदेशक हें पुस्तक
बदलEcclesiastes
ग्रीक भाशेन एक्कलेसियास्तेस आनी हेबरेव भाशेन अहेलेत, ह्या सब्दांचो अर्थ म्हळ्यार एके धर्मिक जमातिचो फुडारी व एक धर्मिक जमात घडून हाडपी आनी ह्या अर्थान त्या मनशाक एक प्रवचनकार व सभेमाजार उलोवपी अशें म्हणूं येता. हे खेरीत दिशेन कोंकणींतल्यान त्या सब्दाचो ओंकार म्हळ्यार उपदेशक.
ह्या पुस्तकाच्या बरोवप्यान (जावं तो एक व सोबार लेखक) दिसा-दिसपट्त्या जिविताचो खल अणभव घेतला. दिसता ते परीं ताणें मनषाच्या जिविताच्या जिन्नस भाजूंचें बारिक शिकप केलां आनी जायत्यो भोंवंड्यो मारुन, वेग-वेगळी मनषाची परिस्थिती अणभवल्या.
ताचो मुखेल संदेश पुस्तकाचे सुरवातेकूच एका श्लोकान (१/२) पांच पावट तेंच उतर आनी शेवटाक (१२/८), स्पश्ट जाता : "पल्केपणाचें पल्केपण, सगळें म्हळ्यार पल्केपण.
मनशाचें जिवीत म्हळ्यार एक अर्थ नाशिल्ल्या घडण्यांची सांखळ ३/१-१३! सगळ्यो वस्तु मनशाक फसयतात. सगळो ताचो कश्टी वावर निर्फळ (१/४-११); जाणवाय अदिक गुस्पागोंदळ आनिंक नष्ट वाडयता (१/१२-१८); संवसारी खुशालकाय मनशाक तगता तसलें धादोसपण दिना (२/१-१२); बऱ्या आनी वायट मनषाचो, जाणाराचो आनी पिश्याचो शेवट एकूच (२/१३-१७); ग्रेस्तकाये आनी व्हडपणा पाटल्यान धांवतलो मनीस वाऱ्या पाटल्यान धांवतल्या एका पिसाट मनशा सारखो (२/१८-२६). सूर्या पोंदाक घडतल्या घडन्यांचेर मनशाक विस्वास ना; सगळ्याची ताका वाज आनी विट आयल्या; खैंचेच वस्तूक मोल ना ! "बऱ्या व प्रमाणीक मनशाक देव ह्या संवसारांत इनाम दिता तर वायटव्याक आनी नश्ट्या मनशाक तो खास्त लायता' ही परंपरेची शिकोवण जबा परीं, उपदेशक नयकारता आनी तें तत्व सारखें न्हय म्हण आपल्या खाशा अणभवांतल्यान सोबार पुरावे दिता (७/२५-८/१४). फुडाराचें चिंतल्यार मनशाक खरी सुरक्षा आनी शानताताय मेळोना (३/२१; ९/१०; १२/७); खरेपणीं, शाण्याक आनी मुरखाक, ग्रेस्ताक आनी दुबळ्याक, मनशाक आनी जनावराक एकूच शेवट : मरन कोणाकूच चुकना (२/१३-१७; ३/१८-२०). आक्ख्या पुस्तकांत, उपदेशक तरे-तरेचीं नश्टां व वायटां दाखळ करता आनी सूर्या पोंदाक ह्या संवसारांत घडता तितलेंय एक पल्केपण म्हण परतून परतून सांगता.