गणेश दामोदर सावरकर

जल्म

गणेश दामोदर सावरकर म्हळ्यार बाबाराव सावरकर हांचो जल्म दि.13जून 1879 या दिसा जालो बाबाराव हे भारतीय स्वातंत्र्य लढयांतलो येक म्त्ोवपूर्ण सुटके झुजारी आसले. सावरकर घराणे मूळचें रत्नागिरी जिल्हांयातल्या चिपळूण तालुक्यांतल्या गुहागरालागी पालशेत हांगासल्ले आसले. थंया आशिल्लया सांवरीच्या झाडांवयल्यान कांय जणांक सावरवाडीकर म्हणपाक लागले. ताजेच फुडे वचून सावरकार जाले. बाबारावले ल्हानपण भगूर या गावांत गेलें. ल्हानपणासावन बाबाराव हुशार, अभ्यासू, संघटनकुशल, संदांच काम करीत रावपी आसलो. बुध्दिबळ, आटयापाटया, विटी-दांडू, धनुष्य-बाण चालवपाच्या खेळांत तो पटाइत आसलो. ल्हानपणांत बाबाक अनेक प्रकारच्या दुवेतांनी सतायले. तांतूतल्या तांतूत 20-21 दिसांचो जोर हो येतालोच. इतलेच न्हय तर लागी 200 फावटी ताका विचवाचो दंश जाल्लो. बाबा आपल्या बापायल्या हाताखाला बंदूक आनी तलवार चलवपाक शिकलो. घरच्या परिस्थितीक लागून बाबाचे शिक्षण मॅट्रिकमेरेंत उल्ले. पूण योगविद्धा, वैघकाचाघरच्यपरिस्थिती आणि कुटुंबाच्या जबाबदारीमुळे बाबारावांचे शालेय शिक्षण मॅटिरकच्या आतच उरकले पण योगविघा, वैजकाचो नाद आसल्याकारणात ताणी त्या विशयावयली सगली पुस्तकां वाचली. स्वता ओखदांय तयार करतालो. ताका कविता करपाची आवड नासली. पूण लेखनाची आवड आसली. ताणे खूब्ब पुस्तकां बरयली, लेख बरयले. ताणी बरयल्लें ख्रिस्त परिचय म्हूण पुस्तक खूब्ब गाजले. ताणी सुटके झुजार्या ची राष्ट्रभक्त्तसमूह नावाची गुप्त संस्था स्थापन केली. 16 मार्च 1945 या दिसा तांका मरण आयलें.